ဖန္မီးအိမ္မွသည္ မီးညွိခဲ့ျပီ။ ဆီမီးခြက္ဆီသို ့

ေလျပင္းထဲ
ျငိမ္းခဲ့တဲ့ ဖန္မီးအိမ္ငယ္။

ႏွစ္ ၁၀၀ ၾကာေသာ္ညား
မေမ့ေပ်ာက္ အားပါတယ္။

ခေလးငယ္ဘ၀..
သူကဗ်ာနဲ ့ ကိုယ္ေပ်ာ္ဖူးတယ္။
လူလတ္ဘ၀
သူ ့ကဗ်ာနဲ ့ ကိုယ္ရဲရင့္ဘူးတယ္။
လူၾကီးဘ၀
သူ ့၀ိညာဥ္ နဲ ့ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ဦးမယ္။

အာဇာနည္ ကဗ်ာဆရာဘ၀
ဘယ္ေတာ့မွ ဒူးေထာက္မက်၊
တဗိုလ္က်ရင္..တဗိုလ္တက္
ခရီးၾကမ္းလမ္း ဆက္ေလွ်ာက္လွ်က္
ဆရာ့ေျခမွဳန္ဖ်ား..က်မ တုမမီျငား
အားတင္းကာ ဆက္ေလွ်ာက္
ဆရာဂ်မ္းေရ..
မသဒၶါေတာ့ ၾကမ္းေနပါေပ့ါ။
ဘယ္ေတာ့ဇြဲမေလ်ွာ့။

ဖန္မီးအိမ္ မဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာင္
ဆီမီးေလးတခြက္
ဖြဲမီးေလးတဆုတ္
က်မ..ဆရာလိုဘဲ ဘယ္ေတာ့ေနာက္မဆုတ္
ေသ.ဇီ၀ိန္ခ်ဳပ္သည့္တိုင္

မသဒၶါ (၁။၂၂။၂၀၀၈)
ဆရာဂ်မ္း အတြက္ အမွတ္တရ..အညၾတ မသဒၶါမွ..ပူေဇာ္ပါသည္။