အိပ္ေမာက်ဌက္တသင္း..နိဳးထလို့ေအာ္ၿမည္
ပန္းငံုဖူးမ်ားပြင့္ၾကေတာ့မည္.
ေလေၿပမွာယိမ္းကာက..၀တ္ရည္ၿမဖူးတံခ်ီ..
ပ်ားလိပ္ၿပာ..ဟိုဒီံ၀ဲ..မ်ိဳးၾကဲခဲ့အနာဂတ္သို့ရည္
ခြပ္ေဒါင္းကေလးေတြ.. ေတာင္ပန္ၿဖန့္
ညင္သာစြာ ကၾကိဳးစံုညီ..
ၿပာမိုးသား..ထက္၀လႅာေပၚဆီ..
ေတးခ်ိဳသီတဲ့ ခ်ိဳးၿဖဴဌက္...သံလြင္ခက္ကိုသယ္ေဆာင္ခ်ီ.
အမိေၿမဆီအၿပန္လမ္း. .ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေအာင္နိမိတ္ေကာင္းနဲ့..အမိၿမန္မာၿပည္.. တေနုေန့မွာ..ၿဖစ္ကိုၿဖစ္ရမည္..ဒို့ယံုၾကည္..
လွပတဲ့.. မဂၤလာနံနက္ခင္းတခုဆီ
ဒို့အားလံုး..ေမာင္နွမသားခ်င္းညီညီ
ခိုင္မာစြာ..တူလက္တြဲ
သမိုင္းသစ္ေရးရဲတဲ့.လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ဆီ..
ေနာင္လာမဲ့မ်ိဴးဆက္မ်ား..
နာၾကင္မ်က္ရည္..ဒို့မ်ားလို...မက်ရေစဖို့
အသက္ေသြးစက္..ဒို့မ်ားလို..ေၿမမသက္ရေစဖို့
ဆာေလာင္မြတ္ေန..ဒို့မ်ားလို...မငတ္ၾကေစဖို့
စာသင္ခန္းေတြနဲ့ေ၀း..ဒို့မ်ားလို...မ်က္ကန္းမၿဖစ္ရေစဖို့
အေမွာင္ထုေတြ..ဒို့မ်ားလို...မေၾကာက္ရြံ ့ရေစဖို့
တားဆီးၾကိဳးမ်ား..ဒို့မ်ားလို..မခ်ဳပ္ေနွာင္္ရေစဖို့
ၿပဴတင္းေပါက္ေတြ..ဒို့မ်ားလို...မပိတ္ဆီးေစဖို့
ခ်စ္သူေတြနဲ့ေ၀း.. ဒို့မ်ားလို...မေၾကကြဲရေစဖို့
ေပ်ာ္ရြင္မွဳမ်ား...ဒို့မ်ားလို..မေပ်ာက္ဆံုးေစရဖို့
တတတ္တအား..ဘယ္ေလာက္ဘဲနိုင္နိုင္..
၀တၱရားပိုင္ပိုင္ ..မင္းတာ၀န္ယူနိုင္ပါေစ
ေယာင္းရင္းေသြးေသာက္တု္ိ့့တေတြ
အားလံုးေပ်ာ္ၾကရမဲ့..ဒို့တေတြရဲ့အနာဂတ္
ေတးနဲ့ဘဲ...ေရးေရး
ေသြးနဲ့ဘဲ...ေရးေရး
ေခ်ြးနဲ့ဘဲ...ေရးေရး...
ၿပီးဖို့ကသာ..ပဓါန..
လက္ဖက္ရည္..အဖန္ေသာက္
ဒီေနရာမွာၾကံသေလာက္ၿပီးၾကစို့ရဲ့.
ေညာင္ပင္ရိပ္..ေအးၿမညိုညိုေအာက္က
ကူညီကာ..ေထာက္ပန့္ၾကိဳဆိုတဲ့..ဒီလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကို
ေက်းဇူးတင္လို့ဂုဏ္ၿပဳ.ဗမာ့သမိုင္းရဲ့မွတ္တိုင္တခုသို့..
မသဒၶါ (၅။၂၁။၂၀၀၇)