Sunday, May 29, 2016

ေျမြတစ္ေကာင္၏ ဘ၀ဇာတ္ေၾကာင္း။

ေက်ာင္းပိတ္ရက္တုိင္း
အေဖ့ကိုင္းမွာ ေျမပဲႏွဳတ္
ၾကီးလာရင္ အရာရွိၾကီးလုပ္မွာ
က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ဟုတ္ မဲ့လူ

အသက္ (၂၀) ၊ စိုက္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား
သီခ်င္းဆို စာေရး။ လူမွဳေရး သာေရးနာေရး
ေကာင္မေလးေတြကို ဂိုက္ေပးတတ္တဲ့ အရြယ္
ေက်ာင္းျပီး အလုပ္၀င္ စိုက္ပ်ိဳးေရး ပညာရွင္
မေကာင္းသူထိပ္ ေကာင္းသူထိ္ပ္
ဇနီးေခ်ာ အိမ္ပါ ေငြပါ
ပညာပါ အရည္အခ်င္းပါ
ေခါင္းေတြ လိုက္ေခါက္ေနတာ
တေက်ာင္းလံုးက မိန္းကေလးေတြဘဲ
ဘယ္သူလဲ က်ေနာ့ ရဲ့ မယ္သီတာ။

အသက္ (၃၀) က်ေနာ္ၾကီးၾကပ္ေရးမွဴးး
မိန္းမရွိ သားရွိ သမီးရွိ
ဘ၀မွာ အေတာ္ အသင့္ျပည့္စံု
လိုခ်င္တာေတြ လည္း အမ်ား
လိုေနေသးတဲ့အရာေတြလည္း အမ်ားသား။
ေအာ္ မ်ားမ်ား မဟုတ္ပါ။
က်ေနာ္ ဒီေလာက္ေလာဘ မၾကိီးပါဘူး။
အိမ္ကေလးတစ္လံုး ကားကေလးႏွစ္စီး
ဘဏ္စာရင္း သုညေနာက္တိုး အၾကီးၾကီး
နိင္ငံျခားပညာေတာ္သင္ ဘဲြ ့အျမီး
ရနိုင္မယ္ဆို ရာထူးေလးလည္း ပိုလိုခ်င္
တိုင္ကြယ္မယ္ဆို အ၀ွါေလးလည္း လိုခ်င္
ဒါေပမဲ့ ခုေလာေလာဆည္
မယား၀ယ္မဲ့ လက္ေကာက္ေတြ အကြင္းမေစ့ေသး
ကေလးေတြ ေက်ာင္းထားဖို ့ေနာင္ေရး
အထက္က အရာရွိက ေဟာက္ဟီး
ေဘးတိုက္ျပိဳင္ဖက္မ်ားက တီး
မယားတမ်ိဳး သားတမ်ိဴး သမီးတမ်ိဴးး
က်ေနာ့ နားေတြ ပင္းခဲ့သူ။

အသက္ (၄၀) က်ေနာ္ ဦးစီးအရာရွိ
ေအာက္ကသူကို ေဟာက္ရန္ ပါ၀ါ အနည္းငယ္ရွိ
အိမ္မွာက ပါ၀ါ နတၱိ
ကေလးေတြ ဆယ္ေက်ာ္သက္
အေဖ မေျပာနဲ ့ က်မသိတယ္၊ က်ေနာ္သိတယ္
အေဖ့ ေနရာက ေငြရွာရံုဘဲ။
ဘ၀ကေလး က ျပည့္စံုစ
ဗိုက္ကေလး က ေဘာ္လံံုးေလးလို လွ
အေသာက္အစား အသံုး အျဖဳန္း
ငါ့လို လူရွိဦးမလား
ကာရာအိုေက အနွိပ္ခန္း သံုုးတာ ေငြၾကမ္းတယ္။
ရသမွ် under table မယား မသိဖူး။
ဒါ က်ေနာ့ ဘ၀ရဲ့ အေကာင္းဆံုးအရြယ္။

အသက္ (၅၀) က်ေနာ္ ဆံပင္ဆိုးရမဲ့ အရြယ္။
လက္ေထာက္ညြန္မွဳးက ဒုညႊန္မွဴးး
က်ေနာ္အေကာင္ ဂ်ိဳဴ ေထာင္ လက္မေထာင္
ကေလးေတြ တကၠသိုလ္က ဆင္း
အေဖ့ထက္ သာလာတဲ့ အရည္အခ်င္း
အိမ္မွာေတာ့ ၾကည့္မရ
အျပင္က် က်ေနာ့ သား ဘယ္သူကြ
ၾကြား၀ါေကာင္းတဲ့ အရြယ္။
ပိုးပုဆိုး တရြမ္းရြွမ္း ခန့္ထည္ထည္
ဖိတ္တဲ့ပြဲတိုင္း ဆက္ဆက္လာ ခဲ့မယ္။

အသက္ (၆၀) အရြယ္ဟိုင္း
သြားရေတာ့မဲ့ ေဘးမဲ့ေတာ
က်ေနာ္ ငယ္ပါေသးတယ္။ ပင္စင္ မယူပါရေစနဲ ့။
က်ေနာ္ နု ပါေသးတယ္။ ထို္င္ခုံမစြန့္ ပါရေစနဲ ့။
ငယ္သူေတြ က်ေနာ့ေလာက္ မသိပါ
က်ေနာ္ မရွိ နိုင္ငံေတာ္ အက်ိဴးစီးပြါးထိမယ္။
ဂ်ိဳ ေထာင္ အတၱကို အေရာင္ျခယ္ခဲ့
ဘယ္လို ဘာေျပာေျပာ
ေမြးစာရင္း အသက္နဲ့ ဆံုးျဖတ္
ယူခဲ့ရျပီး အညိမ္းစား ညႊန္မွဳး ထိုင္ခံု လပ္
အလုပ္နဲ့ ေသခန္းျဖတ္လိုက္ ရတဲ့ သူ

တိုးလိုက္တဲ့ေသြး။ ခ်ိဴ လိုက္တဲ့ဆီး
မ်ားလိုက္တဲ့အဆီ။ ႏွလံုးခုန္သံက မမွန္ျပီ
ဒူးက လည္းနဲ ့၊ ဇက္ကလဲ ရြဲ ့
ခါးကလည္းနာ၊ အဆစ္ေတြ လည္း ခ်ာလာျပီ

ပိုက္ကလည္း ပူ။ အစာလည္း မေက်သူ
နွာေစးေခါင္းကိုက္ ေခ်ာင္းဆိုး အဆုတ္
ရာသီ ခ်ိန္ တုတ္ေကြးလည္း၊ ကိုယ္ဘဲ ဒီေဖာက္သည္
အသက္ရွဳက်ပ္ ညည အိ္ပ္မေပ်ာ္

ေအာ္…ဇရာ ဇရာ..
ဒီအခါမွ သတိရ…
အတန္းေဖာ္ေတြ သြားကုန္ၾကျပီ
ဘုရား ဘုရား..ငါလည္း ဘယ္ေန ့မ်ားပါလိမ့္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ သကၤန္း
ရဟန္းတို ့၏ ျမင့္ျမတ္လမ္း.
ေလာကုတၱရာကမ္း သို ့လမ္းျပင္

က်ေနာ့ ပင္စင္စားတေယာက္ေလ
အခု ဦးက်ိဴးးသြားခဲ့ေသာ ေျမြ။

မသဒၶါ (၅။၂၈။၂၀၁၆)

စတာပါ အကိုၾကီးတို ့ ေမာင္ေလးတို ့သူငယ္ခ်င္းတို ့။ မသဒၶါ သေရာ္စာ ေရးေရးေနတာ ၾကာပါျပီ။ မိမိ အျဖစ္နဲ့ တိုက္ဆိုင္ခဲ့ရင္လည္း မသဒၶါ တဲ့တဲ့ေရးတယ္ဘဲ ထင္လိုက္ေပါ့။ မဟုတ္ရင္ေတာ့လည္း ငါမဟုတ္ဖူးဘဲ သေဘာထားလိုက္ပါ. အမွန္က အေပ်ာ္ပါ။

အျပည့္အစံုသို ့

ေနာက္ျပန္မလွည့့္ ေရွ ဆက္တက္။

ပုပ္အက္အက္ အနံ ့ထြက္
သိုး လာေနတဲ့ ငါးကင္
ပစ္လို ့ ငါးစိ္မ္းရွာ။.
ဒါ သဘာ၀ပါ။

ရွည္ထြက္လာတဲ့ ဆင္စြယ္
ဘယ္လိုမွ ျပန္ထည့္မရ
လက္ခံလိုက္ပါ။
ဒါ သဘာ၀ပါ။

 ေထြးျပီးတဲ့ တံေတြး
ဖုန္သဲ လူးလူး
ဘယ္သူမွျပန္မျမိဳ၊၊
ဒါ သဘာ၀ပါ။

 ေမွာက္သြားေသာ ေထာပတ္ခြက္
ညစ္ေထး ေပက်ံ
 ျပန္ေကာက္ရင္ မျဖစ္နို္င္၊
ဒါ သဘာ၀ပါ။

 ျပီးခဲ့တာ အတိတ္
မ်က္ရည္သုတ္
၀မ္းနည္းရန္မလို
သင္ရပ္ေနေသာ ပစၥဳပၸန္
သင့္ အမွန္ ပိုင္ဆိုင္ရာဘ၀
အရိ္ပ္ဆိုးေတြ ကင္းတဲ့
ေရာင္နီလမ္း
အမွားေတြ ရဲ့ သင္ခန္းစာ
ေနျခည္ထဲမွာ လင္းလက္စြာ
သင္ အေျဖရွာ။

အသစ္မ်ားစြာ ရဲ့ ပုရစ္ဖူး
သင့္ အတြက္ စိ္မ္းလမ္းမဲ့ သစ္ပင္
သင္ ပ်ိဳးေသာ မ်ိဳးေစ့မွန္
သင့္ သစ္သီးတဖန္
ခူးရျပန္ျပီေပါ့။

ခ်ိဳျမိန္ေစမဲ့ ဒီ ရလာဒ္
ရင္ေကာ့ကာ ဦးမတ္
အနာဂတ္လမ္းဟာ
သင့္ရဲ့ဆံုရပ္။

 မသဒၶါ (၅။၂၈။၂၀၁၆)

အျပည့္အစံုသို ့

Tuesday, May 24, 2016

အလြဲမ်ား နွင့္ ေပ်ာ္ေမြ ့ၿခင္း.

ငယ္ငယ္က သမီးၾကီးရင္
ၿဖစ္ခ်င္တာ ဆရာ၀န္ 
တကယ္ ျဖစ္လာတာ 
စိုက္ပ်ိဳးေရးပညာရွင္ 

တကယ္လို ့မ်ား 
ငါ ဆရာ၀န္ျဖစ္ရင္
ေပ်ာ္မွာလားေတြးၾကည့္ 
ရြြံ ရွာတတ္တဲ့ ႏွလံုး
ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ မၾကည့္၀ံ့ 
အသီးအပြင့္ ျမင္တာေပ်ာ္တတ္ေသာသူ 
လြဲခဲ့ေသာ ေကာင္းျခင္းကို ေက်နပ္သူ 

ငယ္ငယ္ကေတြ ့တဲ့ရည္းစား 
အုိ သူမွာ သူဘဲေပါ့။ 
စစ္၀တ္စံုနဲ ့တင့္တယ္သူ 
ဗိုလ္မွဴ း ေမာင္ဘယ္သူေပါ့ 
ကံၾကမၼာလြဲ အသည္းကြဲခဲ့ 
အသက္ ၃၀ သူ က်ဆံုး 
ကိုယ္မုဆိုးမ ဇာတာလံုးလံုးမပါ။ 
လြဲခဲ့ေသာ ေကာင္းျခင္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ ပါတယ္။ 

 ေက်ာင္းျပီး အလုပ္၀င္ 
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့ကြဲ 
တဌာနစီေပါ့ ေၾကကြဲ
ေ၀ဒနာေဖာ္တကြဲ 
အမ်ားနဲ့ ကြဲေပမဲ့ 
လူနည္းတိုးတက္ရာဌာန 
ရာထူးခဏခဏတက္ 
နိူင္ငံျခားသြား 
ဒါလည္းေလ ေကာင္းေသာ လြဲျခင္းမ်ား။ 

 အစိုးရလခစား ရဲ့ အလုပ္ 
ၾကိဳးကုပ္ရည္သန္ 
လခေတာ့လစဥ္မွန္ရဲ့
ေက်ာင္းေနဘက္ေတြထဲက
 ေျပလည္သူ စားေသာက္သံုးျဖဳန္းနိုင္
ၾကြားနိုင္အထင္ၾကီးေလာက္သူ 
စားခ်င္တာစား ၀ါးခ်င္တာ၀ါး။ 
ဗိုက္ကား ဦးေႏွာက္ေၾကာျပတ္
 ေက်ာ္သူ ့ထံ စရံသပ္သူ 
ဒီလူေတြထက္စာ 
ကိုယ္ေသြးေၾကာဟာ အဆီမပါ
ေကာင္းေသာ ဆင္းရဲျခင္း ။

ကိုယ့္အပါးမွာ ကားတ၀ီ၀ီ 
စီးသူမ်ားၾကား 
ကိုယ္ပိုင္တဲ့ ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္း
ေနထိုင္သြားလာျခင္းေန ့တဓူ၀ 
က်န္းမာ ၾကံ့ခိုင္ ေတာင့္တင္း၊
 ခနၶာ လွပ ေက်ာ့ရွင္း 
ဤသည္ ကားမပိုင္ေသာ လြဲျခင္း။ 

 ေငြေၾကး သံုးမကုန္ ကိုယ္မပိုင္ပါဖူး
 ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ မိသားစု ကိုယ္ပိုင္တယ္။ 
အိမ္ၾကီးတိုက္တာ ေရကူးကန္ ကိုယ္မပိုင္ခဲ့ဖူး 
ကိုယ္ေခါင္းေပၚ အမိုးတစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္။ 

ဆီဦးေထာပတ္ ကိုယ္ မစားနို္င္ဖူး 
အခ်ိန္တန္ စားပြဲေပၚ 
စားစရာတစ္ခုခုေတာ့ ရွိတယ္။ 

အာဏာ ေငြေၾကးေက်ာ္ၾကားတဲ့ 
ခင္ပြန္းလင္ မရွိပါဖူး။
ျပိဳင္လုရမဲ ့ တျခားမယားငယ္ 
မိန္းမသနာလည္း မရွိခဲ့ပါဖူး။ 

ရွိတဲ့ သားသမီးက
နိဳင္ငံျခားဘြဲ ့လြန္ ဘာညာမရခဲ့ပါဖူး။ 
အေမဖ်ားရင္ေတာ့
ျပဳစုတတ္တဲ့ ၾကင္နာ မွဳရွိပါတယ္။ 

ဘ၀ဟာ 
အေကာင္းဆံုးေတာ့ မဟုတ္ပါဖူး 
အေကာင္းဆံုးနဲ ့လြဲတယ္ထင္ရေပမဲ့ 
အဆိုးဆံုးေတြ နဲ ့လည္း လြဲေနတဲ့ ဘ၀ 
အေျခတက် ေအးေဆးတည္ညိမ္ 
ဒီလိုနဲ ့ ဘဲ ဇာတ္သိမ္းခ်င္တယ္။ 
ဘုရားေပးတဲ့ ေကာင္းေသာ 
အလြဲေတြနဲ့ ဘဲ 
ကိုယ္ေပ်ာ္ခ်င္ေသးတယ္။ 

မသဒၶါ (၅။၂၃။၂၀၁၆)

အျပည့္အစံုသို ့

Monday, May 16, 2016

လြတ္တဲ့ ငါးက ၾကီးစရာမလို၊


အတိတ္ရဲ့ ေဆာင္းခဲ့တဲ့ ေရြွထီး
ညည္းညူ တမ္းတ ဂုဏ္ယူမေနၾကနဲ ့
အခု မိုးရြာစဥ္ ထီးလုပ္
ထန္းပလပ္စုတ္ကသာ သင့္ ပိုင္ဆိုင္ရာ။

လြတ္တဲ့ ငါးေတြ ၾကီးမေနနဲ ့
ပိုက္ကြန္တဲ့က ငါးေသးကေလးသာ
သင့္ အတြက္ ဒီညစာ။

ဆူျဖိဳးတဲ့ ျခံဳထဲ က ၾကက္
သင့္မိမယ္ မမိမယ္ မေသခ်ာ
သင့္ လက္ထဲက ၾကက္ကိုသာ ခ်က္စားပါ။

အတၱ နဲ ့မာန။
ငါဘာေကာင္ကြ၊ မင္းဘာေကာင္ကြ
ငါ သည္ ဆရာ ၊ သူသည္ တပည့္
အခ်င္းခ်င္း ကပ္ဖဲ့
ပုပ္အဲ့အဲ့ လူေသေကာင္ေတြကို ေဆးဆိုး
ၾကြားမ်ိဳးတစ္ေထာင္၊ လက္မေထာင္ခဲ့

ေအာ္
လူဆိိုတာ လူဘဲ ျဖစ္ေပမဲ့
မေသခ်ာတဲ့ ၊ မေရရာ တဲ့အရာ
ေလကုန္ခံ အက်ိဳးမရွိ
စိတ္ကူးေတြ မယဥ္ေစခ်င္ပါဖူး။
မိမိ လက္ထဲကအရာသာ မိမိပိုင္ဆိုင္ျမဲ
ရဲရဲ ဘဲ အမွန္တရားသို ့ ရင္ဆိုင္။
သင့္ အနာဂတ္ကို သင္ပိုင္ျပီေပါ့။

မသဒၶါ (5/15/2016)

အျပည့္အစံုသို ့

ႏွင္းဆီ နွင့္ သူ၏ဆူးမ်ား




ပြင့္ဖတ္နုနယ္၊ အေသြးၾကြယ္၍
အဆင္းျပည့္စံု၊ ဖူးပြင့္ငံုသည္
ခ်ဴ လက္ကို မွန္း ေနျခည္လန္း၏။

သို ့ပါေသာ္ညား
ပန္းစားတေစၳ
ပန္းေခ်ြမုဆိုး ရန္စြယ္ညိဳးမွ
ရန္ကာဆီး လ်ွက္ ဆူး ဖက္ထားသည္။
ထိုက္သင့္သူရာ ခ်ဴ ရာတည္း။

မသဒၶါ (5/15/2016)

အျပည့္အစံုသို ့

မနက္ျဖန္သို ့ ျပင္ဆင္ျခင္း။


မနက္ခင္း ေနျခည္စ
ျပဳတင္းတံခါး၀
ဖြင့္လွစ္တဲ့အခါ
ဆြတ္ပ်ံ ့လာတဲ့ ေလညွင္း
လွပေသာ ေန ့့သစ္၏ အဆင္း။

ပန္းေလးေတြ စို
ဌက္ကေလးေတြ ေတးဆို
ေနျခည္ေတြ လင္းလက္
ဤ လွပေသာ ေန ့ရက္၊

မေန ့ကို ခ်န္ရစ္ခဲ့
ပစဳဳၥ ပၸန္ရဲ့ ရက္ေတြ
မနက္ျဖန္ ေန ့သစ္အတြက္
ဒီေန ့ကို အသက္ဆက္ရမယ္။

ျမစ္တစင္း၏ ေရ
မေန ့က စီးေရနဲ ့
ဒီေန ့စီးေသာ ေရမတူဘူး

အတိတ္ဆိုးဆိုတာ
တခါတခါ..ေျခာက္လွန္ ့ရံုအိမ္မက္ဘဲ။

ဒီမနက္ခင္း နိုးအထမွာ
နွင္းၾကြင္းလို ေပ်ာက္ရွ
ေရေငြ ့လို မိုးပ်ံခ

ယံုၾကည္ပါ။
ဒီေန ့အတြက္ ရဲ့ မင္းေျခလွမ္း
ဒါ..မနက္ျဖန္အတြက္ ပန္းခင္းလမ္း။

မသဒၶါ (5/15/2016)

အျပည့္အစံုသို ့

Saturday, May 14, 2016

အိမ္ေျပး
















ပိတ္ထားတဲ့ ျခံ၀န္း တံတိုင္းၾကား
လံုျခံဳတဲ့ စည္းရိုးသားတဲ့ အိမ္
ဒါက သူ ့ေနတဲ့ ေဂဟာ
ေနခ်င္သလို ေနပါ။

ျမက္ခင္းစိမ္း ေတြေပၚေဆာ့
ကစားစရာအရုပ္ ကိုက္စရာ အမဲရိုး
အိ္ပ္စရာ အိေမြ ့ယာ
အစာေရစာ အ၀စားေပါ့
အစစ အရာရာလံုျခံဳ ဘ၀ကျပည့္စံုေပမဲ့
ျခံအျပင္ ကို ၾကည့္
လြတ္လပ္ခ်င္သည့္ အရသာ
ထြက္ေျပး အေပ်ာ္ရွာခ်င္ သူ။

ျခံ၀န္းတံခါးက ေခြးတိုးေပါက္
အျပင္ေရာက္ခ်င္ရွာေသာ ေခြး
ဆူးေတြ နာလည္း မေၾကာက္
အေရျပားေပါက္လည္း မေၾကာက္
ငါအျပင္ေရာက္ဖို ့ဘဲအေရးၾကီးတယ္။
လြတ္လပ္မယ္ဆို ဒါ ေပ်ာ္စရာ


အျပင္ေလာက တယ္ေပ်ာ္စရာပါ့
လမ္းမေပၚ ေလ်ွာက္ေျပး
ဟိုေငး ဒီေငး၊ ေပ်ာ္ေရး လည္လည္
အခ်ိန္တန္ ေတြ ့တာ အစံုစား
လမ္းေပၚက ထမင္းက်န္ထုတ္
ေသာက္စရာ ေစ်းတန္း ကေရပုပ္
အမွိဳက္ ပံုတကာဖြ နတ္သုဒၶါတမွ်
အျပင္ေလာက ကေအာခ်ရတယ္။

ရမယ္္ လည္သူက စားစတမ္း
အင္အားရွိ မွ အနိုင္ရ
ကိုက္နိုင္မွ အသာရ၊ ျဖတ္နိုင္မွ အစာရ
လုသူမွ အစာ၀။ နု သူမ်ား ေဘးဖယ္ၾက
စားတဲ့ အခါစားရ၊ မစားတဲ့အခါ မစားရ
အိမ္လိုေတာ့ အစာ အခ်ိန္မမွန္ဖူး။
ဒါေပမဲ့
အိမ္မွာ မစားရေသာ လူ ့မစင္ အနံ ့ထူး
ငါ ျမီးဖူးတယ္ ငါၾကိဳက္တယ္။

လြတ္လပ္ေသာ ဘ၀
လမ္းတကာေပၚက ေခြးမေတြ
လွလွ မလွလွ အေတြ ့နဲ ့ ကာမ
လမ္းေခြးမ်ားစြာ နဲ ့ မာန္ဖီ
ဟိန္းတတ္ ေဟာက္တတ္သည္။
ကိုက္တတ္ျဖတ္တတ္လာျပီ္။

အခ်ိန္ကေညာင္း ဘ၀ေျပာင္း
ဇရာလည္း ေညာင္း
နားရြက္လည္း ျပတ္၊ မ်က္လံုး လပ္
မ်က္နွာေတြ ပဲ့၊ သြားေတြ နဲ ့
နံံရိုးေတြ ယဲ့့ယဲ့့ ေျခလက္ ဒဏ္ရာ နဲ ့
အေရျပား ၀ဲစား၊ ေပါ လိုက္ပါတဲ့ သန္းမ်ား
လွေသာ အိမ္ေမြးေခြးဘ၀
အတိတ္ဘ၀မွာဘဲ က်န္ခဲ့သူ၊

တေန ့မွာ အစာမရွိ
အိပ္၍ေနသည့္ ေစ်းအမွိဳက္ပံု
၀မ္းဗိုက္ ေဟာင္းေလာင္း
ပိုင္ရွင္ေဟာင္း နဲ ့ ျပန္ဆံုတယ္။
ျဖစ္ပေလ သားရယ္၊
အေမ့ အိမ္ျပန္လိုက္ခဲ့
မက်န္းမာတာ ေဆးကု၊ အေမျပဳစုပါ့မယ္။
ဒီလိုနဲ ့ ျပန္ေရာက္ခဲ့တဲ့ အိမ္
အစာေရစာ မပူရ မူလ ဘ၀ေပါ့။

ဒါေပမဲ့ သတိတရ
လြမ္းမိတာ အျပင္ဘ၀
ျပည့္စံုေသာ္လည္း အိမ္ေျပးေခြး
အတြင္းမွာ ေနေရး မလြယ္
ေနာက္တခါ ျပန္ထြက္ေျပး
လမ္းေပၚသာေပ်ာ္မယ္။
အေမရယ္ က်ေနာ့ကို လိုက္မရွာနဲ ့။

တေန ့ေသာအခါ
လမ္းေဘး ကားတို္က္ခံရတဲ့ ေခြး
ေၾကမြ အတိ၊ ဘယ္သူမွ ေျပးမၾကည့္။
အေမ ကေတာ့ သိတယ္။

ေအာ္ လမ္းေဘးမွာ အေပ်ာ္ရွာ
အေမ့အိမ္ မေပ်ာ္ေသာ ေခြးမိုက္
လမ္းေပၚမွာဘဲ ဇာတ္သိမ္းလိုက္တယ္။

ဗီဇ နဲ ့ ၀ါသနာ တိရိစၦာန္ေတာင္ မေနသာဖူး
အိမ္ေမြးေခြး နဲ့ အိမ္ေျပးေခြး နွစ္ဘ၀
ခ်စ္ေသာ ေအာင္နက္ ၏ ရာဇ၀င္။
မသဒၶါ (၅။၁၄။၂၀၁၆)..

အျပည့္အစံုသို ့

 
/* EOT ----------------------------------------- */