ငတံုးၾကီးမ်ားရဲ့ တိုင္းျပည္

မိုက္သလားနဲ့ ေတာ့ မင္းမေမးနဲ ့
သူတို ့က ပုဇြန္ ဦးေဏွာက္
အႏွစ္မရွိတဲ့ေတာက ၾကက္ဆူ
ဒီလူ ဆိုတာ..ငဒူ ေပါ့

ပိန္း သလားေတာ့ မင္းမေမးနဲ ့
သူတို ့က ေခါင္းေပၚေျခေပါက္
ပညာမရွိွိတဲ့ေတာသား အူတူတူ
ဒီလူ ဆိုတာ..ေသေနတဲ့လူေပါ့

ရက္စက္သလားေတာ့ မင္းမေမးနဲ ့
သူတို ့က ငရဲမေၾကာက္
ဂရုဏာမရွိွိတဲ့ေတာသား ဘယ္သူဘဲ ေသေသ
ဒီလူ ဆိုတာ..မာခ်င္ေသာ ငေတ

တုံးသလားေတာ့ မင္းမေမးနဲ ့
သူတို ့က က်ည္ေပြ့အတက္ မေပါက္
ေတာ္သူကို မနာလို တိုရွည္
ဒီလူ ဆိုတာ..ေ၀ေလေလ

ရူးသလားေတာ့ မင္းမေမးနဲ ့
ေတာ၏အလည္ ျမိဳ ့ေဆာက္
တမ်ိဴးလံုး ဂုဏ္မာန ရစ္မူး
ဒီလူ ဆိုတာ.. ဘုရင္ရူး ဘိုးေတာ္ရုး

ဖ်င္းသလားေတာ့ မင္းမေမးနဲ ့
ရွိသမ်ွ သယံဇာတ ေပါေခ်ာင္ေစ်းနဲ ့
အိုးသြန္ဖာေမွာက္
ဒီလူ ဟူသည္.တရုတ္၏က်ြန္သေဘာက္

ညံ့သလားေတာ့ မင္းမေမးနဲ ့
ျမစ္မေတြ ဆည္ေဆာက္
ကြန္ကရိ လမ္းေဖာက္
က်ြန္းေတာေတြ ခမ္းေျခာက္ဒီလူ ဆိုတာ တနပ္စား ငေၾကာက္

ျဖဳန္းသလားေတာ့ မင္းမေမးနဲ ့
တိုင္းျပည္ဘ႑ာ ခိုးဖြက္
န်ဴကရီယား ေဆာင္းအိမ္မက္
လက္နက္၀ယ္ယူ မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ဒီလူ လုပ္ရပ္က တိုင္းျပည္ဖ်က္

ကန္းသလား မင္းမေမးနဲ ့
လူဖ်င္း လူယုတ္ တပည့္ေမြး
အေျမွာက္အပင့္ ကိုယ္ရည္ေသြး
ဘာအရည္အခ်င္းမွ ေျပာရန္မရွိဒီလူ အရည္အခ်င္း ပလာနတၱိ

မွန္းသလား မင္းမေမးနဲ ့
ေျမးကို နန္းေပး
ေဘာ္လံုးအသင္းကို ေငြေပး
ေတာသားရဲဆြဲထုတ္ဒီလူ သည္အာဏာရွင္အစုတ္

ပဲမ်ားသလားေတာ့ မင္းမေမးနဲ ့
အေဖက အာစီယံေဆြးေႏြးပြဲ သတင္းေပးစပိုင္
ဘဘသမီးမ ခရစ္စမတ္သစ္ပင္မီးတိုင္
 သူခိုးေရႊရ မၾကြားရ မေနနိုင္

စားတာလည္း စားတာေပါ့။
ၾကြားေနတာလည္း ၾကြားတာေပါ့
တိုင္းျပည္လည္း ေစတနာထားမွေပါ့။

ခုေတာ့ဗ်ာ
မၾကား မျမင္ မသိ မတတ္
အသိငတ္ အျမင္ငတ္
လူတတ္ၾကီးေတြလည္း လုပ္ခ်င္
ဖုတ္၀င္လူေသေကာင္ Zombie မိုးတိုးမတ္တပ္
အရိုးနံ ့ရ ေခြးကေလး အျမီးနံံ ့တံ့တံံ့
ငတ္ၾကီးက် လူတန္းစားတစ္ရပ္

တရုတ္ သံပတ္ေပးတိုင္း တေရြ ့တေရြ ့
အေဖၾကီးေရွ ့ ဒူးေထာက္ ၀မ္ေစြ ့၀မ္ေစြ ့
ဒီလိုသာ လူစဥ္မမွီ မိုက္မဲထံုထိုင္း
ဒံုးေ၀းတိုင္းသာ ဆို
ဒီလူ ဒီမင္း ဒီေျမ နဲ ့ ဒီအစိုးရ
နလန္ထဖို ့မျမင္
အာရွရဲ့ ပုတ္သိုးေနတဲ့ အမွိဳက္တပံု
အာရွရဲ့ တာစူ ကြဲမဲ့ ဗံုးတစ္လံုး။

ဒီ…ေရႊျမန္မာဆိုတဲ့ အမ်ိဳး
ဒီ…ေရႊျမန္မာဆိုတဲ့ တိုင္းျပည္
ေနာင္ အနွစ္ငါးဆယ္တိုင္ ဒါးမေနာက္ပိတ္
အာရွ လူျပိန္းေခြးနိုင္ငံ မေသမခ်င္း အိပ္
ေနာက္ေပါက္ ပညာတတ္စစ္ဗိုလ္မ်ား နဲ ့
ဒီမိုကေရစီ လွႈပ္ရွားသူေတြ မွ မကယ္
ဒီ တိုင္းျပည္ဟာ ေသဖြယ္။

( ပံု။ စကၤာပူ ၀ါရင္႔၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း လီကြမ္ယူ)

မသဒၶါ ( ၁၂။၂၁။၂၀၁၀)

အျပည့္အစံုသို ့

အက်ဥ္းခ်ံဳး

အေသအခ်ာၾကည့္..ဤသည္မွာ ဆင္ေသ

ၾကာၾကာ၀ါးေလ ခါး..
ဖြတ္ထြက္လာတာ..ျခေတာင္ပို ့မ်ား
ထြီ..ဟုတ္ေနပါျပီ..
ျမန္မာျပည္က ဘိုးေတာ္မင္းတရား.
နိုင္ငံကို အပိုင္စားျပီး.
ျပည္သူ ့ဘ႑ာနဲ့ ၾကက္တိုက္စားမဟဲ့
မန္ခ်က္စတာ ကို ခိုင္းစားခ်င္သတဲ့
ေက်ာက္ဆည္သား ဒီ ေျမးအဖိုး..
ကုန္းေဘာင္ဆက္ ပုဂံမင္းမ်ိဳး..
ေလာင္းကစားဆို မက္လိုက္ေပ့ လူဆိုး.။

ျမိဳ ့၀န္ ဘိုင္ဆတ္ အာဏာသား
ေအာင္ေသာင္းက ဘုန္းၾကီးသတ္တယ္။
မင္းသားအို ေတဇ..ထီးနန္းက မ်က္ေစာင္းထိုးတယ္။
နန္းမေတာ္ၾကိဳင္ၾကိဳင္္ ထမီစုတ္တစ္ထည္နဲ့ နန္းေတာ္္လည္.
ရေနာင္ေမာင္ေမာင္တုတ္ ေနေရႊေသြးေအာင္ တဏွာသည္။
ေသြးစြန္းေသာစိန္အျပည့္.
ေယာက်္ားတင္..အေတာင္းေကာင္းတဲ့ ေရႊအိမ္သည္
ဖင္မနိုင္ ပဲဟင္းစား
ေနာက္ဆံုးအမည္တြင္မွာ ဒုတိယ တရုပ္ေျပးမင္းဆက္မ်ား။

တတိုင္းလံုး သူေသက်..နာဂစ္မွ..သူမထ.
ဂီရိ အ၀င္..မ်က္ႏွာမပ်က္တတ္ေသာ ရွင္ဘုရင္
ဒီလို လူယုတ္..ျမန္မာထီးနဲ့ တန္သလား..
ဒီ အမ်ိဴးယုတ္. ျမန္မာ ေျပာရ အရွက္သား..

တေျဖးေျဖးရိ..အေပၚအေရခြံ သာရွိသည္
ေျမာေနေသာဆင္ေသေကာင္..
ေယာင္ေတာင္ေတာင္ လိုက္ပါေနေသာ
ေလာဘသား က်ီးမည္းေကာင္မ်ား..

သတိ..သတိ ထၾကည့္.
သင္နားေနတာ ဆင္ေသတစ္ေကာင္
ပုပ္ေဟာင္ရြတ္တြ.ေလာက္ေသက်
နိဂံုးမွာ ပင္လယ္မွာ ျပန္ရန္ကမ္းမရွိ
နစ္ျမဳပ္မည္ သတိ။

မေကာင္းရာမွန္သမွ် ဖံုးရာမရွိ
လွိဳ ့၀ွက္ခ်က္ေတြ ေပၚလာျပီ.
အပုပ္မခ်..အမွန္ေတြ တင္ျပမည္။
ရာဇပုလႅင္ လွဳပ္..မင္းဆက္ျပဳတ္မဲ့ဆီ။

မသဒၶါ (၁၂။၇။၂၀၁၀)

အျပည့္အစံုသို ့

အက်ဥ္းခ်ံဳး

ညီေစ...

ကဲ့ရ့ဲတာ လြယ္
ခ်ီးေျမွာက္ဖို ့က် ခက္တယ္။

လက္ညွိဳးထိုး လြယ္
လက္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္ဖို ့က် ခက္တယ္။

ေနာက္လိုက္တာ လြယ္
ေခါင္းေဆာင္္ျဖစ္ဖို ့က် ခက္တယ္။

သူတပါးကို နိုင္ဖို ့ထက္..
ကိုယ့္ အတၱကို နိူင္ဖို ့က ခက္တယ္။

ဇာတ္ေျမာေနတဲ့ စစ္က်ြန္ေတာ္လွန္ေရး..
မေအာင္ျမင္ေသးခင္ ရင့္ေယာ္ ပုပ္ရိ
ေဆြးေျမ့မသြားဖို ့က အေရးၾကီးတယ္။

ရိုးသားစြာ ေတြး..
သင္၏ ကိုယ္ရည္ ကိုယ္ေသြး
သင့္သာသည္ အသိ။
သမိုင္းေပး၏ တာ၀န္ရိွသည္။

မိမိ နိုင္ရာ ေဒါင့္တစ္ေနရာ
မိမိ ဆိုင္ရာ ေခါင္းမေရွာင္သာ
ရဲရင့္စြာ ေနရာယူေပးၾကပါ။

ဦးေခါင္းလည္း ဦးေခါင္း..
ေျခေခ်ာင္းလည္း ေျခေခ်ာင္း.
သူ ့တာ၀န္ သူ ့၀န္တာ.
အတူတူ လွဳပ္ရွားမွ ေရြ ့မွာမို ့
ကဲ သူငယ္ခ်င္းတို ့ေရ..
ေနာက္ကခ်ည္း လိုက္မလား..
ေအာက္ကခ်ည့္ တိုက္မလား..
ဒူးေထာက္မိရင္ တသက္
ေဖာက္ထြက္နိုင္ရင္ တစ္ခ်က္
လူရွံဳး လူအ..လူစြမ္း လူစ
ဘယ္အစားမွာ မင္းပါသလည္း။

ေခါင္းေဆာင္လည္း ေခါင္းေဆာင္
ငယ္္သား လည္း ငယ္သား
ဟန္ခ်က္ညီညီ..ရုန္းသင့္ျပီ။

ငါေသရင္..မင္းဆက္တက္..
မင္းေသရင္..ငါ ဆက္တက္မယ္။
ေတာ္လွန္ေရးရဲ့ သေဘာ..
ေသြးရင္း.ေခ်ြးရင္း..စေတးရင္း.
တဗိုလ္က်..တဗိုလ္တက္..
တပ္မပ်က္ဖို ့က အေရးၾကီးတယ္။

ေခါင္းခါး ေျခလက္..သြက္သြက္ လွဳပ္ရွား.
ညီညြတ္မွဳ ယႏၦယား..
ရစ္သမ္နဲ့ စည္းခ်က္..
သက္လံုနဲ့ ၀င္သက္ထြက္သက္
အားလံုး ညီၾကေစ။

ပန္းတို္င္လိုခ်င္…
ရင္းရမယ့္ လံု ့လ
အလကား ဘာတခုမွ မရ
လိုခ်င္ရင္ အားထုတ္..
လြတ္ေျမာက္ခ်င္ရင္..ေဖာက္ထြက္စုိ ့။

ကဲ..ညီျပီလား..
အဆင္သင့္ ျပင္….
ေရွ ့တက္မယ္ လာ..
ေျပာေန.. ၾကာ။

မသဒၶါ (၁၂။၁။၂၀၁၀)
ေခါင္းစဥ္ဒီဇိုင္းကို ေက်းဇူးျပဳ ေရးဆြဲေပးေသာ ေမာင္ေလးမ်ိဳးအားေက်းဇူး အနႏၵ ပါ။

အျပည့္အစံုသို ့

အက်ဥ္းခ်ံဳး

ေမတၱာ….

သား ငယ္ငယ္က
ပြဲေစ်းတန္းထဲ တိုးတဲ့အခ်ိန္
လူဘံုအလည္..သားငယ္ ေပ်ာက္မွာ
အေမက စိုးရိမ္တယ္။
သားေလးငယ္
အေမ့ လက္ကို ျမဲျမဲတြဲထား
ေပ်ာက္မသြားေစနဲ ့ေနာ္။
အေမက သား ကိုခ်စ္တယ္။





အေမ အသက္အရြယ္ ရ
လူအုပ္ထဲ သြားတဲ့ အခ်ိန္
ပရိႆတ္အလည္ အေမ မြန္းၾကပ္မွာ
သားက စိုးရိမ္တယ္
အေမရယ္
သား လက္ကို ျမဲျမံ ဆုတ္္ထား
လြတ္မသြားေစနဲ ့ေနာ္။
သားက အေမ ့ကိုခ်စ္တယ္

မသဒၶါ (၁၁။၂၉။၂၀၁၀)
တုႏွိဳင္းမရေသာ ေမတၱာရွင္မ်ားအတြက္..

အျပည့္အစံုသို ့

အက်ဥ္းခ်ံဳး

ၾကံကို ဘယ္ေနရာက စ စားမလည္း..

တရံေရာအခါ
အင္း၀ ၀န္ဇင္းမင္းရာဇာ ႏွင့္
မြန္ပညာရွိ အမတ္ သီဟပေတ့
မြန္ျမန္မာ အမတ္ ႏွစ္ပါး..
စစ္မက္ရန္သတ္၊ အပစ္အခတ္ရပ္
သစ္ကညင္အရပ္။
ျငိမ္းခ်မ္းအတြက္ ေစတမာန္၊
ျပည္ထဲေရး၏ စကားဆိုရန္
ေတြဆံုၾကေလ၏။

မြန္အမတ္သည္ ၾကီးသူကို ေလးစား
ရိုက်ိဳးစြာ နိုမ့္ရာက ခစား၏။

၀န္ဇင္းမင္း လည္း
အျပန္အလွန္ ေလးစား
"သင့္တင့္ေသာေနရာတြင္ ထိုင္ပါအေဆြ" ဖိတ္ေလ၏။

မင္းႏွစ္ပါး အဆံု
မည္သို ့စကားကို မည္သို ့ဆို..
ေမးခြန္း ေမးေလသတတ္။

မင္းရာဇာ။ ။ “အေဆြေတာ္ သင္အမတ္
အရွည္ျငိမ္းခ်မ္း တူယွဥ္တြဲေရး
ျပည္ထဲေရးကို ဆိုေရးငွါ..
စစ္သူၾကီးကဲ့သို ့ ဆိုမည္ေလာ..
ပညာရွိကဲ့သို ့ဆိုအံ့ေလာ”

သီဟပေတ့ ။ ။ “ အိုဘဲ့ အမတ္မင္း..
စစ္သူၾကီးမည္သည္..
ႏွစ္သက္ေသာ စကားၾကားက နား၀င္။
မႏွစ္သက္ေသာ စကားၾကားက စစ္ဆင္။

ပညာရွိတို ့မည္သည္..
ဟုတ္မွန္ေသာ စကားၾကားက
အသာတၾကည္္ နား၀င္။
မဟုတ္မွန္ေသာ စကားၾကားက
သက္ေသ သာဓက
ညင္သာ ခ်ိဳသာ ျငင္းေလ၏။

သ္ို ့တျပီးကား ႏွစ္နိုင္ငံအေရး..
အက်ြန္တို ့ ပညာရွိႏွယ္ ေဆြးေနြးၾကပါအံ့”
ဤသို ့တျပီးကား.
အမတ္မင္းႏွစ္ပါး စစ္ျငိမ္းရာအေရး
ေဆြးေနြးၾကေလ၏။

သီဟပေတ့ ။ ။ “သမီးကညာ ၾကံ၊ ပညာရွိ
ဤအတုမရွိေသာ ဘ၀၏ အရသာ
ေမတၱာျဖင့္ အက်ြန္ဆက္၏။
၀န္ဇင္းမင္းရာဇာ သံုးေဆာင္ေတာ္မူပါ”
အသင့္ယူလာေသာ ၾကံျဖဴကို
ဆက္ကပ္ေလ၏။

မင္းရာဇာ။ ။ “ေကာင္းပါျပီ အမတ္မင္း
ေမတၱာျဖင့္ေပးေသာၾကံ
အက်ြန္သံုးေဆာင္ေပအံ့”
မင္းရာဇာသည္ ၾကံ၏အဖ်ားမွစ၍
စားသံုးေလ၏။
မြန္အမတ္ကား အရင္းမွ စ စားသံုးေလ၏။

သီဟပေတ့ ။ ။“ အိုဘဲ ့ အဘိုး မင္းရာဇာ
ဘယ္သိုအေၾကာင္းေၾကာင့္
ၾကံဖ်ား အရသာမဲ့ကင္း ရာမွ
စတင္ သံုးေဆာင္ပါ၏နည္း အရွင္”

မင္းရာဇာ။ ။ “ အက်ြန္သည္ကား
ေဗဒင္အလို..အရသာကို
နည္းရာမွမ်ားရာ တိုးတိုးရေစ..
အဖ်ားမွစ စုတ္ေပေလ၏။”

သီဟပေတ့ ။ ။“ ဘ၀ဟူသည္ တိုပါဘိ။
ေကြးေသာလက္ မဆန္ ့
ဆန္ ့ေသာလက္ မေကြးမီ..
အရသာ ေကာင္းမခံစားရမီ
ေသလြန္ရွိက..အရွင္..
ခ်ိဳေသာ အရသာကို သင္မသိ..
ပညာရွိမမည္ပါ၏ ေလာ”

မင္းရာဇာ။ ။ “သင္ ၏ စကား
တရားေတာ္၏ ညီေပ၏။
ငါ၏စကားထက္ သင္၏စကားက ထက္ေပ၏”

အမတ္ သီဟပေတ့
သေဘာေတာ္ အလြန္ေခြ ့ေလသတတ္။
သီဟပေတ့ ။ ။ “ ေနာင္ေတာ္ မင္းရာဇာ..
သင္သည္ အမွန္ဆိုဘိ၏။
အက်ြန္ ႏွစ္သက္ပါေပသည္။
သင္သည္လည္း မမွားေပ။
တရားေတာ္ႏွင့္သာ မညီျခင္းတပါး
အရွံဳးကို ၀န္ခံရဲေသာပညာရွိ.
အမွားကို လက္ခံရဲေသာပညာရွိ.
သင္လိုလူသည္ ဘယ္မရွိ
အက်ြန္ပ္၏ တပိႆာခြဲ အေလးခ်ိန္ရွိ ကြမ္းအစ္
ပ႑ာအျဖစ္ လက္ခံေတာ္မူပါ”

မင္းရာဇာ။ ။ “ ေလာက၀တ္ ဓမၼ၀တ္
ကံုလံုပါေသာပညာရွိကား ရွားပါေလ၏
သင္သည္ကား ပညာလည္းရွိ လိမ္မာသိ၏
ပညာရွိေက်းဇူး အထူးသိ၏
ပညာရွိတဦး၏ ေက်းဇူး
အျခားတစ္ဦးမွ ေဖာ္ျပခ်ီးမြမ္းမွဳကား မရွိသေလာက္ရွားေလစြ
သင္သည္ အမွန္ပင္
မင္းတိုင္ပင္ မြန္ပညာရွိ ျဖစ္ေလ၏”

ဤႏွယ္ပင္ အမတ္မင္း ႏွစ္ပါး..
ခ်စ္ၾကည္စြာျဖင့္ ျငိမ္းခ်မ္း..
လူမ်ိဴးႏွစ္မ်ိဴးၾကား ေပါင္းစည္းညီေရး..
ေမတၱာျဖင့္ ေျဖရွင္းေလ၏။

ဤပံုျပင္၏ အခ်ဳပ္
ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုတည္ေဆာက္လ်ွင္..
နွိမ့္ခ်မာန..ေပ်ာ့ေျပာင္းစြာ ေမတၱာျဖင့္ျပင္

ဆင္ျခင္ပါေလ။
ျမန္မာ အမတ္သည္..
အဘယ္ေၾကာင့္ၾကံကို အဖ်ားမွစားသနည္း..
မည္သည့္ အရာမဆို..နိမ့္ရာမွ ျမင့္ရာ
ေအာက္ေျခမွစ အထက္သို့ တိုးတက္ရာ
ၾကံေဆာင္ေပ၏။
ေအာင္ျမင္ပါက ၀မ္းသာရွိ၏။
ဘ၀၏ ပီတိ..အဆံုး၏ ေအာင္ျမင္မွူအရသာ
ျမတ္ပါေလေသာေၾကာင့္ ၾကံဖ်ားမွစ၍ စား၏။
ဤ လုပ္ရပ္သည္ မမွား အက်ိဳးမ်ားေစနိူင္၏။

ၾကံရင္းမွ စစားျခင္းသည္..
စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ယခု ရွိေသာ္ညား
တေျဖးေျဖး လြင့္စင္ေပ်ာက္..
ပ်က္စီးျခင္းသေဘာသို ့ေရာက္၏
မိမိ သာယာရာသာ တနပ္စား..
တကိုယ္ေကာင္းသမားမ်ားႏွင့္တူေလ၏။
ဘ၀တဏွာမ်ား မိမိအေရးသာလ်ွင္ မိမိၾကည့္ေလ၏။

ဤသည္ကို မင္းရာဇာသိေသာ္ညား..
စစ္မက္အေရး ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လာသူ..
အေသးအမႊား ျငင္းခုန္ေန၍ အက်ိဴးမရွိ
ပညာရွိမာနထက္စာ ခ်င့္ခ်ိန္ရမဲ့ ျပည့္သူ ့မ်က္ႏွာ
အနိူင္ယူသူကို အရွဳံးေပး
ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ သိကၡာကိုရင္း
မြန္အမတ္မွန္သည္ဟု ဆိုေလသည္။

နိူင္ငံတစ္နိုင္ငံ လူမ်ိဳးကြဲ မူကြဲ
အတူတကြ ျငိမ္းခ်မ္းရန္စဲ
ရွဥ့္လည္းေလ်ွာက္သာ ပ်ားလည္းစြဲ
အဆံုးမွာ အက်ိဳးမ်ားရန္သာ မူရင္း
ညီညႊတ္တည္ျမဲရန္..တည္ေဆာက္ရမည္ နိုင္ငံတခု

ကဲ ဘယ္သူက
ၾကံကို ဘယ္ေနရာက စစားမလည္း..
ေတြးေတာၾကံစည္..သေဘာေပါက္သင့္ျပီ။

မသဒၶါ ( ၁၁။၂၆။၂၀၁၀)
အကိုးအကား..ေဒါင္းဖတ္္စာ။ ။

အျပည့္အစံုသို ့

အက်ဥ္းခ်ံဳး

ဂုဏ္ျပဳထိုက္ေသာသူကို ခ်ီးျမွင့္ျခင္း၏ မဂၤလာတစ္ပါး..

ေသာတာပန္ ဟူသည္
ေသာတ ႏွင့္ အာပႏၷ ပါဠိ အရ
ေသာတ-ဟူေသာ
သမၼာဒိ႒ိ၊ မွန္ေသာ အျမင္
သမၼာသကၤပၸ၊ မွန္္ေသာ အၾကံ
သမၼာဝါစာ၊ မွန္သာ စကား
သမၼာကမၼႏၲ၊ မွန္ေသာ အမႈ
သမၼာအာဇီဝ၊ မွန္္ေသာ သက္ေမြးမွဳ
သမၼာဝါယာမ၊ မွန္ေသာ အားထုတ္ျပဳ
သမၼာသတိ၊ မွန္ေသာ ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ျခင္း။
သမၼာသမာဓိ၊ မွန္ေသာ တည္ၾကည္ျခင္း
ဤ ရွစ္ပါး ေသာ မဂၢင္…
ဦးစြာအလွ်င္ေရာက္ရွိေသာသူသာ
သံုးပါးေသာ ဘုရား တရား သံဃာ
အၾကြင္းမဲ့ သက္၀င္ယံုၾကည္နိုင္သူသာ
ငါးပါးသီလ မက်ိဳးမေပါက္
ျပည္စံုခိုင္မာျခင္းေသာသူသာ..
ေသာတာပႏၷ-ေသာတာပန္ရေသာသူ မည္၏။

၁။ ဒါနပါရမီ…ရက္ေရာ ကူညီေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာသူ

၂။ သီလပါရမီ သန္ ့ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ အၾကံအစည္၊
အျပဳအမူ ၊အေျပာအဆို ၊ စည္းကမ္းရွွွိ..ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕သူ

၃။ နိကၡမပါရမီ၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းမဆန္၊ ကုိယ္က်ိဳးမရွာသူ၊
အမ်ားအတြက္ ကိုယ္က်ိဳး စြန္႕လႊတ္ႏိူင္သူ

၄။ ပညာပါရမီ ။ ပညာရွိသူ ၊ အမွန္တိုင္းသိျမင္ႏိူင္သူ
အမ်ားကို အေမွာင္မွ အလင္းသို႕ ပို႕ေဆာင္ႏိူင္သူ
အသိဥာဏ္ ဗဟုသုတ ေခါင္းေဆာင္နိုင္ေသာသူ

၅ ။ ၀ိီရိယပါရမီ သတၱိရွိစြာ ေၾကာက္ရြံ႕မဲ့ကင္း
ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတို္င္ ဇြဲခိုင္ခိုင္ျဖင့္ ေက်ာ္လႊားႏိူင္ေသာသူ

၆။ ခႏၱီပါရမီ သည္းခံစိတ္ရွည္ ခြင့္လႊတ္တတ္ေသာသူ

၇။ သစၥာပါရမီ မွန္ကန္႐ိုးသားတည္ၾကည္ မုသားမဲ့ေသာသူ

၈။ အဓိ႒ာန္ပါရမီ ပန္းပြင့္လို ႏူးညံ့ ေက်ာက္ေဆာင္လိုခိုင္မာ
ခိုင္မာျပတ္သား သံမဏိစိတ္ထားနဲ့သူ

၉။ ေမတၱာပါရမီ ၾကင္နာသနား
ေသြးရင္းႏွယ္ ဂရုဏာထား..ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္တတ္သူ

၁၀။ ဥေပကၡာပါရမီ စိတ္လႈပ္ရွားမဲ့ ညီမွ်တည္ၿငိမ္မႈ
ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္သူ ျဖစ္ရမယ္ ၊

ဤရခဲ့ေသာ ပါရမီတရားဆယ္ပါး
ျပည္စံုသူသာ သူေတာ္ေကာင္း အာဇာနည္တပါး။

ေဒၚစုနဲ့ မသဒၶါ အျပင္မွာ မျမင္ေတြ ့ဖူးပါ။
ဘုန္းေတာ္ဘြဲ ့ေတြေရး…မသဒၶါ ငတ္သူလည္း မဟုတ္ပါ။
ခ်ီးျမွင့္ထိုက္သူ ခ်ီးျမွင့္ရေသာ ျမတ္မဂၤလာ
မသဒၶါ ေမြးဖြားခဲ့တာ အမ်ိဳးေကာင္းသမီး၏ ေနရာ။

ကဲ့ရဲ့လြယ္သေလာက္ အေကာင္းျမင္မွဳေပ်ာက္ေနတဲ့
ကပ္ေလာကထဲ..မသဒၶါ၏ ခ်ီးျမွင့္မွဳဆိုတာ..
အတၱိသရ ၀ုတၳိအလကၤာ မဟုတ္ပါ။

သူမ၏ ေက်းဇူးသည္ တင္ေနတာ ျမန္မာ၏ အေၾကြး
သူမ၏ ေပးဆပ္မွဳသည္ က်မတို ့အတြက္ သမိုင္းေရး..
သူမ၏ စြန္ ့လႊတ္မွဳသည္ တမ်ိဳးသားလံုး ေကာင္းစားေရး

ေ၀ဖန္ကဲ့ရဲ့တတ္ေသာ သူမ်ားရယ္
သင္သည္ ဤသို ့စြန့္လႊတ္နိုင္ပါသေလာ...
သင္သည္ ေဖာ္ျပပါ အရည္အခ်င္း ျပည့္စံုပါ၏ေလာ။
လက္ညွိဳးေထာင္သူရွိရင္..သင့္အတြက္ပါ
က်မ ခ်ီးျမွင့္ေပးပါ့မယ္။ လာဆက္သြယ္။

ကဲ…
ဒီအတြက္ ထိုက္တန္ေသာ သူေတာ္ေကာင္း၏ ဂုဏ္ရည္။
အထက္ေဖာ္ျပပါ အရည္အခ်င္းမ်ား ျပည္စံုေသာလူ သည္
ေလးစားေလာက္ပါေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
၀ိသာခါသို ့ မိန္းမ က်မ ဂုဏ္ျပဳပါသည္။

မသဒၶါ ( ၁၁။၂၅။၂၀၁၀)

နာမည္ အတြက္ မေရး
ေငြေၾကး အတြက္ မေရး..
ေပၚပင္ အတြက္ မေရး
ဖားလို၍ မေရး
ယံုၾကည္မွူအတြက္ က်မ ေရးသည္။

အျပည့္အစံုသို ့

အက်ဥ္းခ်ံဳး

၀ိသာခါလို မိန္းမျမတ္

ဘုရားေဟာ က်မ္းဂန္

ေရွးထံုး၏ အမွန္..

အမ်ိဳးမတူသူ မယူရ..

တားဆီးခဲ့တာ ဘယ္မွာမွ မရွိ။

လူ ့သမ္ိုင္းစဥ္ဆက္၊ လူမ်ိဳး အယူ မတူသူ

သမီးေပး သမီးယူ၊

ျငိမ္းခ်မ္းေရး၏ အမူအက်င့္၊

လူေတြ က်င့္ခဲ့တယ္။

ျမန္မာ မင္းသမီးငယ္၊ တရုတ္ထံဆက္္၊

ရွမ္းေစာမြန္လွ၊ ျမန္မာနဲ့ လက္ဆက္။

သီဟိုဃ္ မင္းသမီးငယ္၊ ပုဂံနန္းထက္။

အမ်ိဳး မယွက္ရတဲ့ ဥပေဒသ၊

လူ ့ေဘာင္ေလာကမွ မတည္ရွိ။

ရဟန္းအမ ၀ိသာခါ

အမ်ိဳးမတူသူကို ယူရေပမင့္

တကၠဒြန္း အယူမွားသူ

ေယာကၡမ ကို ကယ္ဆယ္ခ်င္တာနဲ ့

က်မ ေယာကၡမၾကီး၊ အေဟာင္းစားသူ လို ့

ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ဆိုခဲ့တဲ့ သူ။

အမ်ိဳးတူတူ မတူတူ၊ အေရးမဟုတ္

အေတြးမတူ ၀ါဒမတူသူ ကို ကယ္ထုတ္

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ကို ျဖစ္ေစခဲ့တာ

ေသာတာပန္ ရဟန္းအမ မိဂါရ မာတာ

သို ့မဟုတ္ ေယာကၡမ၏ မိခင္ၾကီး ၀ိသာခါ။

မိမိ၏ အရြယ္၊ အလွ၊

မိန္းမသားတို႔ဘ၀၊

ဣေႁႏၵ၊ တန္ဖိုးမ်ားကို ထမ္းသိမ္းခဲ့တာ

ဒါန အရာ ဧတဒဂၤရ၊ ေက်ာင္းအမၾကီး ၀ိသာခါ။

ေလာကဓံ၏ တရားရွစ္ပါး..

ဘုရားပင္ မလြန္ဆန္နိုင္ေသာတရား.

ခ်စ္သူလည္းရွိ၊ မုန္းသူရွိ၏။

ခ်ီးမြမ္းသူရွိ၊ ကဲ့ရဲ့ရွိ၏။

မွန္သည္ျမင္၏၊ မွားသည္ျမင္၏

ပဓါနသည္..မိမိ၏ ေစတနာ..

ပညာမရွိသူ လက္ညွိဳးထ္ိုးကဲရဲ့.

သိကၡာ မရွိ..မရွက္သူ ေျပာၾကပါေစ။

အမ်ားထုခ်စ္..တေယာက္က ဆဲျဖစ္တာ

ဒါဟာ အရွက္မရွိေသာ သူ ့၏ သိကၡာ။

ေဒၚစုကို အမ်ိဳးမတူသူယူ၊

ဘယ္သူေ၀ဖန္ မလည္း။

သင္လည္း..အမ်ိဳးမတူတူတူ၊

ႏွစ္သက္ရင္ ယူမွာပါဘဲ။

မရ၍ ေမးေငါ့၊

ဒီစိတ္ဓါတ္ေတြ ယုတ္ညံ့ပါဘိေတာ့။

ဘယ္အမ်ိဳးတူတူ၊ အေသြးအေရာင္မတူတူတူ

ၾကိဳက္သူ ယူခြင့္ရွိတယ္။

ပဓါန အရင္းခံ၊ မိမိ အယူကိုသာ ရည္သန္

အေ၀းေရာက္ေစျငား၊ ဆံပင္ရွည္ ထမီ၀တ္ ပန္းပန္

အိေျနၵ သိကၡာနဲ ့၊ ထိုက္တန္သူသာ ယူခဲ့သူပါ။

ဗုဒၶဘာသာ၏ မိခင္မွန္၊ အလွဴဒါန ထက္သန္

သားမ်ားကို ရွင္ျပဳ၊ ဘာသာကို ရွင္သန္ျပဳစုသူ..

သူေတာ္ေကာင္းသာ ျပဳနိုင္ေသာတရား။

ၾကြယ္၀သမွ် နိူဘယ္၊ ဆုလာဘ္ေငြသား

အိပ္သြန္ ဖာေမွာက္၊ မျခြင္းခ်န္ တခ်ပ္တျပား

နိူင္ငံ သို လွဳရဲ ေသာ ဒီ မိခင္။

ေခၚတြင္ထိုက္သူ ျမန္မာ၏ မိခင္။

ဒီလူကိုမွ သမိုင္း မတင္

မသဒၶါ တို ့ ညံံ့လိုက္သပါ့ ရွင္။

ျမင္ေအာင္ၾကည့္ပါ ေ၀ဖန္သူရယ္။

ရွင့္ မ်က္ေခ်းေရးေရး၊ ေရစိုအ၀တ္ေလးနဲ့ ေဆးပါဦး

သိပ္မၾကာပါဘူးရွင္။ ေစာင့္္ၾကည့္ေပါ့။

အေဟာင္းစားသူ လူယုတ္

ေဗဒင္ဆရာ တကၠဒြန္းကို၊ ကိုးကြယ္သူ ပုပ္

အဘအို ကိုပင္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေမတၱာျပ

အယူမွားကို ခ်ြတ္နိုင္တဲ့အခ်ိန္ၾကရင္

ငယ္သူကို ၾကီးသူက၊ ဦးညႊတ္ ဒူးေထာက္

ေခၚေလာက္မဲ့ ဒီ နာမည္။

ျမန္မာ့မိခင္ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဆိုတာ

ဘဘ၏ မာတာ။

မသဒၶါ (၁၁။၂၄။၂၀၁၀)

၀ိသာခါ ဆိုတာ ဘယ္သူလည္း သိခ်င္သူမ်ားအတြက္

၀ိသာခါေက်ာင္းအစ္မ

ဒါနာဘိရတ ဧတဒဂၤရ ဥပါသိကီ

“ရဟန္းတို႔ လွဴဒါန္းျခင္း၌ ေမြ႔ေလ်ာ္ကုန္ေသာ ငါ၏ သာ၀ိကာ ဥပါတိကာတို႔တြင္ ၀ိသာခါသည္ အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏” ဟူ၍ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဧတဒဂၤထားခံရေသာ ဒါယိကာမကား “မိဂါရမာတာ” ေခၚ ၀ိသာခါေပတည္း။

ေရွးလြန္ေလျပီးေသာ ကမၻာ တစ္သိန္းထက္၌ ပဒုမုတၱရျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူသည္။ ရဟန္းတစ္သိန္း ျခံရံသည္။ ခမည္းေတာ္ မယ္ေတာ္တို႔မွာ သုနႏၵာမင္းၾကီးႏွင့္ သုဇာတာ မိုဖုရားၾကီးတို႔ျဖစ္ၾကေပ၏ ။

ထုိအခါ၀ယ္ ၀ိသာခါေလာင္းလ်ားသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အလုပ္အေကၽြးဒါယိကာမႏွင့္ ရင္းႏွီးေသာ အေဆြခင္ပြန္း ျဖစ္ခဲ့၏။ ထုိျမတ္ေသာ အလုပ္အေကၽြး ဒါယိကာမသည္ ျမတ္စြာဘုရား အမွဴးျပဳေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္မ်ားႏွင့္ အကၽြမ္း၀င္၏ ။ ရွစ္ပါးေသာဆုိကို ရ၏။ မိခင္အရာ၌တည္၏။ ျမတ္စြာဘုရားထံေတာ္သို႔ ညေရာ နံနက္ပါ မပ်က္မကြက္ ေရာက္ေလ့ရိွျပီး ပစၥည္းေလးပါးျဖင့္ လုပ္ေကၽြး၏ ။

၀ိသာခါေလာင္းလ်ာ ဒါယိကာမသည္ သူ၏ခင္ပြန္းမကို အားက်၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားထံေတာ္တြင္ ေလွ်ာက္ထားစံုစမ္းသည္။ ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ သံဃာေတာ္တစ္သိန္းကို အိမ့္သိုိ႔ ပင့္ဖိတ္သည္။ ခုႏွစ္ရက္ ပတ္လံုး ဆြမ္း၊ ခဲဖြယ္ႏွင့္ အေဖ်ာ္ယမကာမ်ားကို ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းျပီးလွ်င္ ေနာက္ဆံုးေန႔တြင္ သကၤန္းလ်ာ ပုဆိုးတို႔ကိုပါ လွဴဒါန္းကာ ဆုေတာင္းမႈျပဳသည္ ။

“ ဘုရားတပည့္ေတာ္မဟာ သည္ေကာင္းမႈကုသိုလ္ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ နတ္စည္းစိမ္ကို မလိုခ်င္ပါဘုရား။ မင္းစည္းစိမ္ကိုလည္း မေတာင္းတပါဘုရား ။ ရွင္ေတာ္ဘုရားလို တစ္ဆူေသာ ျမတ္စြာဘုရားထံေတာ္မွာ ဆုရွစ္ပါရတဲ႔ မိခင္အရာတည္ရပါလိ္ု၏ဘုရား ။ ျမတ္စြာဘုရားအမွဴးျပဳတဲ့ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္မ်ားကို ပစၥည္းေလးပါးနဲ႔ မျပတ္လုပ္ေကၽြးႏိုင္စြမ္းရိွတဲ႔ ျမတ္ေသာအလုပ္အေကၽြးျဖစ္ရပါလို၏ဘုရား ”

ပဒုမုတၱရျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုဒါယိကာမ ေတာင္းေသာဆုသည္ လာမည့္ ကမၻာတစ္သိန္းထက္၌ ပြင့္ေတာ္မူမည့္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား၏ ေရႊလက္ထက္ေတာ္၌ ျပည့္လတၱံဟု ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ္မူ၏။

ထိုဒါယိကာမသည္ အသက္အတုိင္းေနျပီးေနာက္ ကြယ္လြန္၏။ နတ္စည္းစိမ္ကို မလိုခ်င္ေသာ္လည္း တာ၀တိသာနတ္ျပည္၌ ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ လူျဖစ္လိုက္၊ နတ္ျဖစ္လိုက္ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ က်င္လည္ျပီး

ကႆပျမတ္စြာ၏ ေရႊလက္ထက္ေတာ္၀ယ္ ကာသိကရာဇ္မင္း၏ သမီးေတာ္“သံဃဒါသီီ”ျဖစ္လာခဲ့သည္ ။

ကာကိကရာဇ္ဘုရင္ ကကီမင္းတရားၾကီးတြင္ သမီးေတာ္ ခုႏွစ္ပါးရိွရာ သံဃဒါသီမွာ အငယ္ဆံုးျဖစ္သည္။ သမီးေတာ္ ခုႏွစ္ပါးသည္ အိမ္ေထာင္မျပဳဘဲ ဒါန သီလ ဘာ၀နာမႈတို႔ကိုသာ ျပဳခဲ့သည္။ သံဃဒါသီ မင္းသမီးသည္ ဒါနာဘိရတ ဧတဒဂၤရဆုကို ကႆပျမတ္စြာဘုရားထံေတာ္တြက္လည္း ထပ္မံ ပန္ေျခြခဲ့သည္ ။

သံဃဒါသီ မင္းသမီးသည္ ထိုဘ၀မွ စုေတခဲ့ေသာအခါ လူ႔ျပည္ နတ္ရပ္ အထပ္ထပ္ က်င္လည္ခဲ့ျပီးေနာက္ ယခုေနာက္ဆံုးဘ၀တြင္ ဓနဥၥယသူေဌးသမီးျဖစ္လာ၏ ။

ဗိမၼသာရမင္းၾကီး စိုးစံေတာ္မူေသာ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္တြင္ အတိုင္းမသိ ပစၥည္းဥစၥာေပါမ်ားေသာ သူေဌးၾကီးငါးဦးရိွ၏ ။ ေဇာတက၊ ဇဋိလႏွင့္ ေမ႑ာက၊ ပုဏ၊ ကာက၀လႅိယတို႔ျဖစ္ေပ၏။

၀ိသာခါသည္ ေမ႑ာက သူေဌးၾကီး၏ ေျမးျဖစ္၏ ။ အဖမွာ ဓနဥၥသူေဌး၊ အမိ သုမနေဒ၀ီျဖစ္၏။ ၀ိသာခါမွာ ကေလးဘ၀ ကတည္းက ေသာတာပန္တည္ျပီးသူျဖစ္သည္ ။ အေၾကာင္းမွာ သူငယ္စဥ္က ဘဒၵိယျမဳိ႔သို႔ ျမတ္စြာဘုရား ၾကြျမန္းေတာ္မူစဥ္ အဖိုးျဖစ္သူႏွင့္ ေက်ာင္းေတာ္သို႔ လုိက္သြားကာ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္ကို နာယူခဲ့ရေသာေၾကာင့္ေပးတည္း ။

ထိုအေတာအတြင္း၌ ၀ိသာခါ၏ ဖခင္မွာ ေနရာေျပာင္းရန္ အေၾကာင္းဖန္လာခဲ့သည္။ ဖန္လာပံုမွာ ဤသို႔ျဖစ္သည္ ။

ေကာသလမင္းႏွင့္ ဗိမၼသာရမင္းသည္ ေမာင္လွယ္ႏွမလွယ္ သမီးေယာက္ဖမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ တစ္ေန႔ေသာအခါတြင္ တာ၀တၳိျပည့္ရွင္ဘုရင္ ေကာသလသည္ သူ႔ႏိုင္ငံ၏ ဓနအင္အားတြင္ စစ္ၾကည့္ေသာအခါ ေလာက္ေလာက္လားလား သူေဌးၾကီးေခၚေလာက္ေသာသူ တစ္ေယာက္မွ် မရိွသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သို႔ျဖင့္ သူသည္ ေယာက္ဖေတာ္ ဗိမၼသာရမင္းထံသို႔ေရာက္သြားသည္ ။

“ အေဆြေတာ္မင္းၾကီး၊ ကၽြႏု္ပ္ရဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္မွာ အေဆြေတာ္ရဲ႔ ႏုိ္င္ငံထဲက သူေဌးၾကီးငါးေယာက္နဲ႔တူတဲ႔ သူေဌးတစ္ေယာက္မွ် မရိွဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တုိင္းႏိုင္ငံရဲ႔ က်က္သေရေဆာင္ျဖစ္ေအာင္ တစ္ေယာက္ေပးပါ”

ေဇာတိက....အစရိွေသာ သူေဌးၾကီးမ်ားမွာ ဆင္ ျမင္း ကၽြဲ ႏြာႏွင့္ လူသူအျခံအရံမွာ လြန္စြာမ်ားျပား၏။ ထို႔သို႔ေသာ တစ္ေယာက္ေယာက္အား အေရႊ႔အေျပာင္းခိုင္းလွ်င္ အလြန္းခက္ခဲေသာ၀န္ကို အထမ္းခိုင္းျခင္းႏွင့္ မျခားေတာ့ေခ်။ တစ္နည္းအားျဖင့္ မဟာပထ၀ီေျမၾကီးကို ေရႊ႔ေျပာင္းသကဲ႔သို႔ရိွ၏။

ထို႔ေၾကာင့္ဗိမိၼသာရမင္းသည္ ေကာသလမင္းေက်နပ္ေအာင္ ရွင္းျပျပီးေနာက္ ဓနဥၥယသူေဌးကိုေခၚကာ ေမတၱာရပ္ခံ၏။ ဓနဥၥယသူေဌးသည္ ဘုရင္ႏွစ္ပါးေက်နပ္ေစရန္ ေကာသလမင္းေနာက္သို႔ လြန္စြာမ်ားျပားေသာ လူသူ ႏွင့္ ဆင္ ျမင္း ကၽြဲ ႏြား ဥစၥာဘ႑ာမ်ားကိုေရႊ႔ေျပာင္းသယ္ယူလ်က္လိုက္ပါလာ၏။ သို႔ေသာ္ သူ႔ပရိတ္သတ္မွာ သာ၀တၳိျမိဳ႔ မဆံ့ေသာေၾကာင့္ ျမိဳ႔ႏွင့္ ခုႏွစ္ယူဇနာကြာအရပ္ရိွ ေရမိုးအဆင္ေျပျပီးမ်က္ႏွာျပင္ ညီညြတ္ေသာအရပ္၌ျမိဳ႔တည္ကာ ေနထိုင္၏။ ျမိဳ႔ကိုလည္း “သာေကတ”ဟု အမည္ေပး၏ ။

၀ိသာခါသည္ သာေကတျမိဳ႔ ၌အရြယ္ေရာက္လာ၏။ ထိုအခါ သာ၀တၳိျမိဳ႔သား မိဂါသူေဌး၏သား ပုဏ၀ဃုနႏွင့္ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ရသည္။ မိ်ဳးရိုးတူမွ်သည္ဆိုကာ ဓနဥၥယသူေဌး သေဘာတူ ေပးျမန္းျခင္းျဖစ္ျငား မိဂါရသူေဌးသည္ စိတ္ထားေသးသိမ္သည္.။ အ၀တ္မ၀တ္ေသာ တကၠတြန္းမ်ားကို ကိုးကြယ္သည့္ မိစၦာဒိဠိလည္းျဖစ္ေပသည္ ။

မိဂါရသူေဌး၏ စိတ္ထားေသးသိမ္ပံုတစ္ခုကို ေဖာ္ျပရေသာ္ ဤသို႔ျဖစ္ပါသည္။

ပုဏႏွင့္၀ိသာခါတို႔လက္ထပ္ျပီးေနာက္တြင္ ၀ိသာခါမွာ လင့္အိမ္သို႔လုိက္ရေတာ့မည္။

ထိုအခါ ဓနဥၥယသူေဌးက “သမီးေနာက္ကို လုိက္ခ်င္သူေတြ လိုက္သြားၾက” ဟု ခြင့္ေပးသည္။ အမႈလုပ္ေယာက္က်ား မိန္းမမ်ားစြာတို႔သည္ အထုပ္အရြက္မ်ားျဖင့္ ထြက္လာၾကသည္။ ဤသည္ကို ၾကည့္ေသာ မိဂါရသူေဌးက “ ဒါေလာက္ မ်ားတဲ႔လူေတြကို ငါမေကၽြးႏိုင္ဘူး” ဆိုျပီးခဲျဖင့္ပစ္ တုတ္ႏွင့္ရိုက္သည္။ ၀ိသာခါသာ ၀င္ေရာက္အတားျမစ္လွ်င္ ၀ိသာခါေနာက္သို႔ တစ္ေယာက္မွ် ပါလာဖြယ္မရိွ။ ေယာကၡမအိမ္သို႔ ၀ိသာခါေရာက္ျပီး မၾကာမီ တစ္ခုေသာနံနက္တြင္ျဖစ္၏။ မိဂါရသူေဌးသည္ ေရမေရာေသာႏို႔ထမင္းကို ေရႊခြက္ျဖင့္ထည့္လ်က္ သံုးေဆာင္ေန၏။ ၀ိသာခါက ေယာကၡမအားယပ္ေလခတ္ေပးေန၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သဃံေတာ္ တစ္ပါးသည္ အိမ္ေရွ့၌ ဆြမ္းရပ္ေတာမူ၏။ မိဂါရမွာ ရတနာသံုးပါးအား မၾကည္ညိဳသူျဖစ္ရာ မျမင္ေယာင္ေဆာင္ေန၏ ။

သို႔အတြက္ ၀ိသာခါက လွမ္းျပီးေလွ်ာက္ထားသည္ ။

“ တပည့္ေတာ္မရဲ႔ေယာကၡမဟာ အေဟာင္းကိုသာ စားသူျဖစ္တဲ့ အတြက္ ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါဘုရား”

မိဂါရသူေဌးသည္ သူသိသမွ် ၾကားဖူးသမွ် အေပၚတြင္ မူတည္ကာ ေဒါသတၾကီး ထေအာ္သည္။

“ သည္ကၽြန္မကို ဆြဲေခၚျပီး အိမ္အျပင္ကို ေမာင္းထုတ္လိုက္ၾကစမ္း”

ေရႊခြက္ကို ေဘးဖယ္ျပီး မိဂါရ ေအာ္ေသာ္ျငား ၀ိသာခါအား ေမာ့ၾကည့္သူပင္ မရိွပါ။ တစ္အိမ္လံုးတြင္ ရိွရိွသမွ် လူအားလံုးမွာ ၀ိသာခါအား ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူေတြခ်ည္းျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ေပတည္း..။

သို႔တေစ ၀ိသာခါက ဤကိစၥကို ဤတြင္ျပီးျပီးေပ်ာက္ေပ်ာက္ လုပ္မပစ္ပါ။ ေယာကၡမသူေဌးအား ညင္သာစြာေျပာသည္။

“အို ဖခင္၊ မိခင္တို႔ဟာ ကၽြန္ေတာ္မကို လမ္းက ေကာက္ယူလာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္မဟာ ေရဆိပ္ကေဆာင္ယူလာတဲ႔ ကၽြန္လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္မရဲ႔ဖခင္ ဓနဥၥယသူေဌးၾကီးက သူၾကြယ္ၾကီးရွစ္ေယာက္ဆီမွာ ကၽြန္ေတာမကို အပ္ႏွံျပီး လႊတ္လိုက္တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ သူၾကြယ္ၾကီးေတြကို ေခၚေပးပါ။ ကၽြန္ေတာ္မမွာ အျပစ္ရိွမရိွ သူတို႔ေရွ႔မွာ သကာၤရွင္းပါရေစ”

မိဂါရသူေဌးသည္ လင့္အိမ္သို႔ ၀ိသာခါ လုိက္ခါနီး၌ ဓနဥၥယသူေဌးက အပ္ႏွံလိုက္ေသာ သူၾကြယ္ၾကီး ရွစ္ေယာက္ကို မိမိအိမ္သို႔ပင့္ဖိတ္သည္။ လူစံုညီလွ်င္ သူက စတင္ျပီး စြဲခ်က္တင္ေတာ့၏။

“ ေရမေရာတဲ႔ ႏို႔ဃနာကို ေရႊခြက္နဲ႔ထည့္ျပီး သံုးေဆာင္ေနတဲ႔ ငါ့ကို အညစ္အေၾကးစားသံုးသူ လို႔မင္းတို႔ သမီးက ဆိုသကြ”

ထိုအခါ သူၾကြယ္ရွစ္ေယာက္က “ ခ်စ္သမီး အဲသည္လို ဆိုတာ ဟုတ္သလား” ဟု ၀ိသာခါအားေမး၏ ။

“ အေဖတို႔၊ ကၽြန္ေတာ္မရဲ႔ေယာကၡမဟာ ေရမေရာတဲ႔ ႏို႔ဃနာကို ေရႊခြက္နဲ႔ထည့္ျပီး သံုးေဆ ာင္ေနတုန္းမွာ မေထရ္ရွင္တစ္ပါး ဆြမ္းရပ္လာတာကို အေရးမလုပ္ဘဲ ေနတဲ့အတြက္ “ ေၾသာ္၊ ငါ့ေယာကၡမၾကီးဟာ ဤကိုယ္၏ အျဖစ္၌ ေကာင္းမႈကိုမျပဳ ။ ေရွးဘ၀က ျပဳခဲ့ဖူးေသာ ေကာင္းမႈကံ၏ အက်ိဳးကိုသာခံစား ေနပါတကား” လို႔ေတြးမိတဲ့အတြက္ “ ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါဘုရား၊ တပည့္ေတာ္မရဲ႔ေယာကၡမၾကီးဟာ အေဟာင္းကိုသာ စားေသာက္ပါတယ္ လို႔ ေလွ်ာက္ထားမိတာ အျပစ္ရိွပါသလား”

ထိုအခါ သူၾကြယ္ၾကီးမ်ားက မိဂါရအားျပိဳင္တူေမးၾက၏ ။

“သည္စကားေၾကာင့္ က်ဳပ္တို႔သမီးမွာ တစိုးတစိမွွ် အျပစ္မရွိ။ အဲသည္လို အျပစ္မရွိဘဲနဲ႔သူေဌးၾကီးဘာေၾကာင့္ ေဒါသျဖစ္ရတာတံုး”

သို႔ေသာ္ မိဂါရ သူေဌးက သူျမံဳထားခဲ့ေသာ ၀ိသာခါ၏ အျပစ္မ်ားကို စီတန္းကာ ေဖာ္ထုတ္ျပီး စြဲခ်က္တင္၏။

ယင္းတို႔မွာ...

တစ္ရံေသာအခါ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္၌ ၀ိသာခါသည္ အေစအပါး ေယာက်ာၤမိန္းမမ်ားျခံရံလ်က္ အိမ္ေနာက္သို႔ဆင္းသြားျခင္း။

လင့္အိမ္သို႔ လိုက္ပါသြားမည့္ သမီးအား ဓနဥၥယသူေဌးၾကီးက အတြင္းမီးကို အျပင္သို႔မထုတ္ရ။ အျပင္မွ မီးကို အတြင္းသို႔ မသြင္းရဟု မွာၾကားလုိက္ျခင္း။

ထုိ႔အျပင္ စုစုေပါင္းဆယ္ခ်က္ျဖစ္၏ ။

ဤသည္တုိ႔ကို ၀ိသာခါသည္ တစ္ခ်က္ခ်င္း ေျပလည္ေအာင္ရွင္းလင္းျပလုိက္ရာ မိဂါရသူေဌး မေခ်ပႏိုင္ေတာ့။ မေခ်ပႏိုင္ရံုသာမက သူသည္ လူေပါၾကီးလံုးလံုးျဖစ္သြာေတာ့သည္။

“ ဟုတ္ပါျပီ ရိွပါေစေတာ့ ”

သို႔လွ်င္ မိဂါရသူေဌးေက်နပ္သြားျငား ၀ိသာခါ မေက်နပ္ပါ။

“ ကၽြန္ေတာ္မမွာ ဘာအျပစ္မွမရွိဘူးဆိုတာ သကာၤရွင္ျပီးတဲ႔ေနာက္မွာ ေယာကၡမၾကီးရဲ႔ ဆႏၵ အတိုင္း သည္အ္ိမ္ေပၚကဆင္းပါမယ္”

“ ဟဲ႔သမီး သြားဖို႔မလိုေတာ့ဘူးေလ ေနျမဲေနေပါ့” မိဂရတားျမစ္သည္ ။

“ အေဖ ကၽြန္ေတာ္မသည္ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်းကေလးဘ၀ကတည္းက ရတနာသံုးပါးနဲ႔ေမြ႔ေလ်ာ္ခဲ့သူပါ။ အခုလို ဘုရားအစရွိတဲ႔ သံဃာေတာ္မ်ားကို မဖူးျမင္ရ မလွဴဒါန္းရတဲ႔ ေနရာမ်ိဳးမွာ မေနပါရေစနဲ႔ေတာ့”

၀ိသာခါက ေပၚလာေသာအခ်က္ကို အမိအရ ဆုပ္ကိုင္လုိက္သည္။

“ ဘုရားအမွဴးရိွတဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြကို ငါ့သမီး သေဘာက်ပင့္ဖိတ္လွဴဒါန္းဖို႔လည္း ခြင့္ျပဳပါတယ္ကြယ္”

သူၾကြယ္ၾကီးရွစ္ဦးေရာ ၀ိသာခါပါ အတုိင္းထက္အလြန္ ၀မ္းေျမာက္ၾကရသည္။ ထိုေန႔မွစ၍ ယခင္က ကိုယ္လံုးတီး တကၠတြန္းမ်ားလႊမ္းျခံဳေနခဲ့ေသာ မိဂါရ သူေဌး၏ အိမ္မွာ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္တပည့္သာ၀ကမ်ားအား ဆည္းကပ္ေသာအိမ္ ျဖစ္လာေလ၏ ။

တစ္ေန႔သ၌ ၀ိသာခါသည္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္သံဃာေတာ္မ်ားအား ပင့္ဖိတ္ျပီးဆြမ္း ခဲဖြယ္ ေဘာ္ဇဥ္မ်ား ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းသည္ ။ ဆြမ္းအႏုေမာဒနာတရားနာရန္ အတြက္ ၀ိသာခါသည္ ေယာကၡမၾကီးကိုေခၚသည္ ။

မိဂါရသူေဌးထြက္မလာသျဖင့္ ေခၽြးမက ဒုတိယအၾကိမ္ သြားေခၚျပန္သည္ ။

“ အေဖ သည္ကပဲ နာေတာ့မယ္ သမီး ”

သူေဌးသည္ တင္းတိမ္ယံအတြင္းမွ အမွန္ပင္ တရားနာပါသည္ ။ တရားေတာ္အဆံုးတြင္ သူသည္ ေသာတာပန္တည္သြားရာ အခန္းတြင္းမွ ေျပးထြက္လာ၏ ။ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေျခေတာ္အစံုကိို နမ္း၏ ။

“ ျမတ္စြာဘုရား တပည့္ေတာ္ဟာ အသက္ ဒါေလာက္ရလာတာေတာင္ သာသနာေတာ္ျမတ္ၾကီးမွာ ေပးလွဴရတဲ႔ အက်ိဳးဟာ ဒါေလာက္ၾကီမားတယ္ ဆိုတာ မသိခဲ့ပါဘူး ဘုရား ။ အခုမွပဲ တပည့္ေတာ္ရဲ႔ ေခၽြးမကို အမွီျပဳျပီးသိရတဲ့ အတြက္ အပါယ္ဆင္းရဲက လြတ္ရပါျပီ ဘုရား ။ ၀ိသာခါဟာ တပည့္ေတာ္ရဲ႔ အေမ ျဖစ္သြားပါျပီဘုရား”

ဤသို႔ျဖင့္္ ၀ိသာခါမွာ ထိုခ်ိန္မွ အစျပဳျပီး မိဂါရသူေဌး၏ အေမ “မိဂါရမာတာ” ဟူ၍ အမည္ တစ္မ်ိဳးတိုးလာေလ၏ ။

၀ိသာခါမွာ သူ႔အေဖ ဓနဥၥယသူေဌးက မဂၤလာတန္ဆာအျဖစ္ ဆင္ယင္ေပး လုိက္ေသာ မဟလႅတာ တန္ဆာရိွသည္ ။ ထို မဟလႅတာတန္ဆာတြင္ ကြမ္းစားေလးစလယ္ရွိေသာ ၀ရဇိန္ေက်ာက္၊ ပုလဲ ၁၁ စလယ္ကြမ္းစား၊ သႏၱာ၂၂ စလယ္ ကြမ္းစား၊ ပတၱျမား ၃၃ စလယ္ ကြမး္စား ပါ၀င္ရေငြရိွ တိုင္းမ၀တ္ဆင္ႏိုင္ေပ ။ တစ္ကြမ္းစားမွာ တစ္ျပည္ႏွင့္ညီေသာေၾကာင့္ ဆင္ေျပာင္ၾကီးငါးစီး၏ အားႏွင့္ညီေသာ ခြန္အားဗလ ရိွသည့္ ၀ိသာခါသာ ၀တ္ဆင္ ႏိုင္သည္ ။

ထိုတန္ဆာကို ထိန္းသိမ္းသယ္ယူရန္ ၀ိသာခါႏွင့္ တန္းတူ ခြန္အားဗလရွိေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ ကို သီးျခားထားရတသည္ ။ ထိုသို႔ မလြယ္ကူေသာေၾကာင့္

ေယာကၡမ မိဂါရသူေဌးက “ ဃနမဠက”တန္ဆာကိုျပဳလုပ္ ကာ ေခၽြးမ အားေပးသည္ ။

ထို႔ေနာက္ မၾကာမီ ၀ိသာခါသည္ ျမတ္စြာဘုရား အမွဴးျပဳေသာ သံဃာေတာ္ မ်ားအား ပင့္ဖိတ္ျပီး ဆြမ္းကပ္ျပန္သည္ ။ ဤအၾကိမ္ဆြမ္းအႏုေမာဒနာတရားေတာ္အဆံုးတြင္ကား မိဂါရသေဌး ကေတာ္မွာ ေသာတာပန္တည္ေလ၏ ။ မိဂါရသူေဌး၏အိမ္သည္ ထိုခ်ိန္မွ စတင္ျပီး ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္အတြက္ ဟင္လင္းပြင့္ေသာ တံခါးမရိွသည့္အိမ္ ျဖစ္လာေတာ့သည္ ။

တစ္ရံခါေသာ္ ၀ိသာခါသ္ည ျမတ္စြာဘုရား၏ ေက်ာင္းေတာ္သို႔ မဟလႅတာ တန္ဆာကို ၀တ္ဆင္ျပီး သြားသည္ ။

သို႔ေသာ္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေရွ့ေတာ္သို႔ ၀င္ကာနီ၌ ထိုတန္ဆာကိုခၽြတ္ျပီး အထိန္းမိန္းမသို႔ ေပးသည္ ။

အထုိင္အထ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးေသာ ဃနမဠက တန္ဆာကို ေျပာင္းလြဲ ဆင္ျမန္းသည္ ။

၀ိသာခါသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္ကို နာၾကားျပီးေနာက္ ေလွ်ာက္ထား စရာ ရိွသည္မ်ားကို ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားျပီးလွ်င္ အိမ္သို႔ျပန္လာသည္ ။ အိမ္ေရာက္မွ မဟလႅတာတန္ဆာ ထိန္းသိမ္းသည့္ မိန္းမသည္ အလန္႔တၾကားေအာ္ဟစ္ကာ ေက်ာင္းေတာသို႔ ျပန္ေျပးသည္ ။ မဟလႅတာ တန္ဆာထုပ္ ေမ့က်န္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ။

ပစၥည္းထုပ္ကို ရြက္လ်က္ ထိုမိန္းမျပန္လာေသာအခါ ၀ိသာခါက စစ္ေဆးၾကည့္ သည္ ။ ထိုအထုပ္ကို ျမတ္စြာဘုရားေရွ့ေတာ္၌ မေတြ႔ ။ ေက်ာင္းေတာ္ေရွ့ တန္ေဆာင္းထဲမွ ယူခဲ့ရေၾကာင္း ။ တန္ေဆာင္းထဲသို႔ ထုိအထုပ္ေရာက္ရျခင္းမွာ အရွင္အာနႏၵာ ေရႊ႔ထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္ ။

“ အရွင္ျမတ္ရဲ႔ လက္ေတာ္နဲ႔ ကိုင္ျပီးသားပစၥည္းကို ငါ၀တ္ဆင္ရင္ မရိုေသ ရာ ေရာက္ေတာ့မယ္ ။ သည္ပစၥည္းကို ေရာင္းပစ္ျပီး ေက်ာင္းေဆာက္တာ ေကာင္းဆံုးပဲ ”

သို႔ေၾကာင့္၀ိသာခါသည္ ပန္းတိမ္ပညာရွင္မ်ား အား အိမ္သို႔ေခၚကာ မဟလႅတာ တန္ဆာကို အဖိုးျဖတ္ခိုင္းသည္ ။ ပညာရွင္မ်ားက ထိုပစၥည္းအတြက္ လက္ခ တစ္သိန္း၊ ပစၥည္းတန္ဖိုး သိန္း ၉၀၀ ဟု တန္ဖိုးျဖတ္ၾကသည္ ။ ၀ိသာခါ၏ ပစၥည္းထိန္းသည္ မဟလႅတာတန္ဆာကို ယူေဆာင္လ်က္ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႔တြင္းသို႔ လွည့္လည္ကာ ကိုးကုေဋတစ္သိန္းျဖင့္ ေရာင္းခ်သည္ ။ လက္ရာကို ၾကိဳက္၊ ပစၥည္းကို သေဘာက်ေသာ္ျငား ၀တ္ဆင္ႏုိင္ေသာ ခြန္အားဗလမရွိေသာေၾကာင့္ မ၀ယ္၀ံ႔ၾကေပ ။

သို႔အတြက္ ေနာက္ဆံုး၌ ၀ိသာခါပင္ သူ႔ပစၥည္းကို ျပန္္လည္၀ယ္ယူ ကာ ျမတ္စြာ ဘုရား ေက်ာင္းေတာ္ေဆာက္လုပ္ရန္ ေျမေနရာက္ကို ကိုးကုေဋျဖင့္ ၀ယ္ယူ သည္ ။ ေျမေနရာမွာ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႔၏ အေရွ့တံခါး အနီးတြင္ျဖစ္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ အေဆာက္အအံု ေလာက္လုပ္ရန္အတြက္ အသျပာ ကိုးကုေဋကို ၀ိသာခါ၏ အိတ္ထဲမွ စိုက္ထုတ္သည္ ။

၀ိသာခါ၏ ေကာင္းမႈ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာ “ပုဗၺာရံု” ျဖစ္၏ ။ ဘံုခုႏွစ္ဆင့္ရိွျပီး တိုက္ခန္းတစ္ေထာင္ျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာ အရွင္ မဟာေမဂၢလာန္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကိီး ကူညီေစာင့္ေရွာက္ ေသာေၾကာင့္ ကိုးလျဖင့္ ျပီးစီး၏ ။

ပုဗၺာရံုေက်ာင္း ဒါယိကာမၾကီး ၀ိသာခါသည္ သားသမီး ႏွစ္က်ိပ္ေမြးဖြားသည္ ။ သားဆယ္ေယာက္၊ သမီးဆယ္ေယာက္ျဖစ္သည္ ။ သူသည္ အသက္ ၁၂၀ ရွည္ေသာျငား ဆံပင္မျဖဴ အရြယ္မက် ၁၆ႏွစ္သမီးကဲ႔သို႔ ရိွသည္ ။

သားသမီးႏွစ္ကိ်ပ္သည္ တစ္ေယာက္လွ်င္ သားတစ္က်ိပ္ သမီးတစ္က်ိပ္ စီ ေပါက္ဖြားျပန္ေသာအခါ ေျမးေပါင္း ၄၀၀ ျဖစ္လာသည္ ။ ထိုေျမးမ်ားကလည္း အထက္နည္းအတိုင္းပြားစည္းျပန္ရာ ၀ိသာခါ၌ သားသမီး ေျမးျမစ္ စုစုေပါင္း ၈၄၂၀ ရိွသည္ ။

ေက်ာင္းဒါယိကာမၾကီး၀ိသာခါသည္ ထိုသားသမီး ေျမးျမစ္မ်ား ျခံရံလ်က္ ျမတ္စြာ ဘုရား၏ ေက်ာင္းေတာ္သို႔ သြားသည္ ။ ေဘးမွျမင္ရသူတို႔သည္ မည္သူ ၀ိသာခါ ဟု မခြဲျခားတတ္ၾကေခ် ။ ၀ိသာခါ၏ ႏုပ်ိဳမႈေၾကာင့္ျဖစ္သည္ ။

သူသည္ ေက်ာင္းေတာ္ ေရစက္ခ်ပြဲကို ကိုးကုေဋကုန္က်ခံကာ က်င္းပအျပီး၌ သားသမီး ေျမးျမစ္မ်ား ျခံရံလ်က္ ေက်ာင္းေတာ္ကို လွည့္ပတ္ၾကည့္ရႈသည္ ။ အေဆာင္ေဆာင္အနန္းနန္း စုလစ္မြန္းခၽြန္မ်ားျဖင့္ တင့္တယ္ေနေသာ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကို ၾကည့္ကာ ၀ိသာခါသည္ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္၏ ။

“ ငါဟာ ထံုး အဂၤေတ ေျမနီ ေျမျဖဴေတြနဲ႔ လိမ္းက်ံထားတဲ႔ ႏွလံုး သား ေမြ႔ေလ်ာ္

ေပ်ာ္ဖြယ္ရာရိွတဲ႔ ျပသာဒ္ေက်ာင္းၾကီး တစ္ေဆာင္ကို ဘယ္အခါမွ ေပးလွဴဒါန္းရ ပါမတံုး လို႔ေတာင့္တခဲ့တာဟာ ကေန႔ျပည့္၀ျပီ ”

“ ေညာင္ေစာင္း၊ အင္းပ်ဥ္၊ ဘံုလွ်ိဳ၊ ေခါင္းအံုး၊ အိပ္ရာေနရာ၊ ေက်ာင္းဘ႑ာေတြ ကို ဘယ္အခါမ်ားမွာ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္မ်ားကို ေပးလွဴရပါမတံုး ဆိုျပီး ေတာင့္တခဲ့တဲ႔ ငါ့ ဆႏၵ ကေန႔ ျပည့္၀ပါျပီေကာ ”

“ ငါဟာ အမဲ သားငါး အစရိွတဲ႔ ဆြမ္းေဘာဇဥ္ အလွဴကို ဘယ္အခါမ်ား က်မွ ေပးလွဴခြင့္ၾကံဳပါမလဲလို႔ ေတာင့္တခဲ့တာ အခုျပည့္၀ပါေပါ့လား”

“ ကာတိတိုင္းျဖစ္အ၀တ္၊ ေခါမတိုင္းျဖစ္ အ၀တ္၊ ၀ါခ်ည္ပုဆိုးအ၀တ္ျဖစ္တဲ့ သကၤန္းေတြကို ဘယ္အခါမ်ားမွ ေပးလွဴပါမတံုးလို႔ငါ ေတာင့္တခဲ့တာ ကေန႔ျပည့္၀ျပီ ”

“ ေထာပတ္၊ ဆီဦး၊ ပ်ား၊ တင္လဲ ဆိုတဲ႔ေဆးအလွဴကို ဘယ္အခါမ်ားမွ လွဴရပါမ လဲလို႔ ေတြးေတာစိတ္ကူးခဲ႔သမွ်ၽဟာ ကေန႔ျပည့္၀ျပီ”

ေက်ာင္းတိုက္အတြင္းရွိ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားသည္ ၀ိသာခါ၏ အထက္ပါ က်ဴးရင့္သံကို ၾကားရသျဖင့္ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားအား ေလွ်ာက္ထားၾက၏ ။

“ အရွင္ျမတ္ဘုရား ဒါယိကာမၾကီး ၀ိသာခါ ေတးခ်င္းဆိုတာကို တပည့္ေတာ္တို႔ တစ္ခါမွ် မၾကားခဲ႔ဖူးပါဘူး ဘုရား ။ ကေန႔မွာေတာ့ ဒါယိကာမၾကီး ၀ိသာခါဟာ သားသမီး ေျမးျမစ္ေတြ ျခံရံျပီး ေက်ာင္းေတာ္ကို လွည့္ပတ္သြားရင္ ေတးခ်င္း ဆိုပါတယ္ဘုရား ။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းအစ္မၾကီးဟာ ရုးသြပ္သြားျပီလား ဘုရား ။ ဒါမွမဟုတ္ သည္းေျခမ်ား ပ်က္စီးေရာ့သလား ဘုရား ”

“ ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ ငါ၏ သမီး၀ိသာခါသည္ ေတးခ်င္းဆိုျခင္းမဟုတ္၊ သူ၏ အလိုဆႏၵျပည့္၀ေလျပီ ။ သူ၏ ေတာင့္တအပ္ေသာ ဆုေတာင္းတို႔အထြတ္အထိပ္ေရာက္ရေပျပီဟူ၍ ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ျဖင္း ျဖစ္ေပ၏ ။

ရွင္ေတာ္ျမတ္္ဘုရားက ရွင္းလင္း မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏ ။ ထိုမွအဖန္ ရဟန္းေတာ္ က ေမးေတာ္မူသည္ ။

“ တပည့္ေတာ္မရဲ႔အလွဴကို ခံယူသူရယ္လို႔ သိရရင္ အဲသည္ အလွဴကို ေအာက္ေမ႔ဆင္ျခင္ျပန္တဲ႔အတြက္ တပည့္ေတာ္မမွာ ၀မ္းေျမာက္ရပါမယ္ ဘုရား။ ၀မ္းေျမာက္ေတာ့ ႏွစ္သက္ ။ ႏွစ္သက္တဲ႔အတြက္ ခ်မ္းသာခံစားရ ။ ခ်မ္းသာကိုခံစားရလု႔ိစိတ္ဟာ တည္ၾကည္။ အဲသည္ တည္ၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္ ဣေျႏၵပြားပါလိမ့္မယ္ ဘုရား ။ ဣေျႏၵပြားတဲ႔အတြက္ ဖိုလ္ကိုလည္း ပြားေစမွာပါဘုရား ။

၀ိသာခါ၏ ရွည္လ်ားေသာ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္စပ္သည့္ ရွင္းလင္းခ်က္ကို ျမတ္စြာဘုရားက သာဓုေခၚေတာ္မူ၏ ။

“ ၀ိသာခါ၊ ေကာင္းေပစြ ေကာင္းေပစြ ။ သင္သည္ ဤအက်ိဳးအာနိသင္ကို ေကာင္းစြာျမင္ေသာေၾကာင့္ ငါ၏ထံ၌ ဆုရွစ္ပါးကို ေတာင္းခံျခင္းမွာ ေကာင္းေပစြ။ သင့္အား ထုိဆုရွစ္ပါးကို ငါေပး၏ ၀ိသာခါ ”

ေက်ာင္းဒါယိကာမၾကီး ၀ိသာခါသည္ ေအာက္ပါ အလွဴမ်ားကိုလည္း သူ၏အိမ္၌ မျပတ္ထားရိသည္ ။

၁။ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း စားေရးတံဆြမ္း ၅၀၀ ။

၂။ ၁၅ ရက္ တစ္ၾကိမ္လွဴေသာ ပကၡဆြမ္း ၅၀၀ ။

၃။ ေန႔စဥ္ ယာဂုဆြမ္း ၅၀၀ ။

၄။ ၁၅ ရက္တစ္ၾကိမ္လွဴေသာ ပကၡယာဂုဆြမ္း ၅၀၀ ။

၅။ အိမ္ဦး၌ထားျပီး လွဴေသာဆြမ္း ၅၀၀ ။

၆။ ခရီးသြား ရဟန္းတို႔အား လွဴေသာဆြမ္း ၅၀၀ ။

သို႔ေၾကာင့္ ၀ိသာခါ၏ေနအိမ္မွာ နံနက္ခ်ိန္ခါတြင္ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္မ်ားျပည့္လ်က္ ေရႊသကၤန္းေရာင္ ေတာက္ပ၀င္းထိန္ေန၏ ။

ဒါယိကာမၾကီးသည္ ဤသို႔ တမနက္လံုး မေမာႏိုင္ မပန္းႏိုင္ လွဴဒါန္းျပီးေနာက္ ေက်ာင္းေတာ္သို႔သြားကာ ေဆး၀ါးႏွင့္ အေဖ်ာ္မ်ားဆက္ကပ္ လွဴဒါန္းျပီး တရားေတာ္ကို နာယူသည္ ။

သို႔အတြက္ “ ရဟန္းတို႔၊ လွဴဒါန္းျခင္း၌ ေမြ႔ေလ်ာ္ကုန္ေသာ ငါ၏ သာ၀ိကာ ဥပါသိကာတို႔တြင္ မိဂါရမာတာ ၀ိသာခါ သည္ အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏ ” ဟူ၍ ရွင္ေတာ္ျမတ္ ဘုရားမိန္႔ေတာ္မူကာ ၀ိသာခါအား “ ဒါနာတိရတ” ဧတဒဂ္ ထားေတာ္မူျခင္းျဖစ္၏ ။

ဦးေအာင္သိမ္းျမတ္၏ ( ဗုဒၶ၏ ဧတဒဂ္ရ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ) စာအုပ္မွ ေကာက္ႏုတ္ပါသည္။

အျပည့္အစံုသို ့

အက်ဥ္းခ်ံဳး

ဘိတ္ေခ်းက်သြားေသာ ဘိတ္သား

က်ေနာ္က ဘိတ္သား
အမ်ိဳးက ဟိျႏၵဴကုလား..
ငယ္နာမည္က အပၼနား
စိတ္ကူးယဥ္တာက ဓါတ္ရွင္မင္းသား

ရပ္ကြက္ထဲ နာမည္ေက်ာ္
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေန..စားျပီးအိပ္.
မဟုတ္တာဆို ပထမခ်ိပ္
ေအာက္တန္းက်က် က်ေနာ့ စိတ္
အတန္းစာဆို..ညံ့ပါ့ ဘိတ္
ရူးမိုက္ဆိုးသြမ္း က်ေနာ္ထိပ္
လူလိမၼာေတြ မလာနဲ့ တံခါးပိတ္ ဂ်ိတ္

ႏွဳတ္ခမ္းေမြးငုတ္စိ လူပ်ိဳေပါက္
၁၀ တန္းတဖုန္ုးဖုန္း အေပၚမေရာက္
ရည္းစားေတြ ေတာင္းနဲ့ လိုက္ေကာက္
စတိုင္ခပ္ေပးေပး…ၾကာလူလီေလး တစ္ေယာက္
ေရွာက္ျပန္သံေပး ရြာရိုးကိုးေပါက္

တုိတိုသာ ေျပာရရင္..
အေဖ အတုိးခ်တဲ့ ေနျပန္တိုး..
ကိုယ့္ေငြနဲ ့ ကိုယ္ မီးထိုး..
ထိမ္းမရတဲ့ ရုပ္ရွင္ပိုး
အကိုေမာင္သီက ဒါရိုက္တာ
က်ေနာ္ကေတာ့ မင္းသားေနရာ
မဟုတ္တုတ္တုတ္ ဟုတ္တုတ္တုတ္
က်ေနာ္ အညုေကာင္းလိုက္တာ
ကံေကာင္းစြာ ေခ်းပံု ေခြးဟပ္ခိုက္
က်ေနာ္ျဖစ္တယ္ဗ်  ဓါတ္ရွင္ ဇာတ္္လိုက္

မိုးေလမျမင္ အႏွစ္၂၀ ေက်ာ္
လက္မေထာင္ က်ေနာ္ ေရႊမင္းသားေပါ့..
ဖက္လိုက္ရတဲ့ မင္းသမီး
ႏွက္ခဲ့ရေသာ မင္းသမီး..
အေကာင္ေတာင္ မေရအားဘူး..
နာမည္ရ..က်ေနာ္ ႏွာဘူး

တေန ့တျခား ေျခာက္ေသြ ့စျပဳ မ်က္ႏွာျပင္
တေျဖးေျဖး ျဖဴလာတဲ့ ဆံပင္
ခပ္ပါးပါး ၾကဲလာတဲ့ ေခါင္း
ပါးၾကီးလည္း ေဖာင္း
ဗိုုက္ေခါင္းလည္း က်ယ္
စီပိုင္းကို ေဘာင္းဘီ၀တ္သည့္ႏွယ္
အေခါက္ထူ အဆီျပန္
ႏွာေခါင္းကလည္း တိုလာျပန္ေတာ့
၀က္နဲ့ တူတူ လာခဲ့ က်ေနာ့ရဲ့ ရုပ္ရည္
ဘုရား ဘုရား ခုမ်ား..မေတြးရဲေပါင္
က်ေနာ ့အသက္ ၄၀ ေတာင္

မင္းသားဘ၀က ရာထူးတိုး..
အေဖခန္းက်လည္း ..လုပ္ခ်င္ဘုူးဂ်ာ..NO NO..
က်ေနာ္ လိုင္းေျပာင္း ဓါတ္ပံုဆရာ..
အၾကံကုန္ ဂဠဳန္ ဆားခ်က္ ရာ
ပင္လယ္ျပင္ထြက္ ေတာင္ေပၚတက္
အရင္းမရ ကြဲလိုက္သမွ ၀က္၀က္

မပိုင္ရင္ေတာင္ ျခင္မရိုက္
ေဇကမာၻ ဦးခင္ေရႊ ရဲ့ ေအာက္ဆြဲေနာက္လိုက္
စီးပြါးေရးသမားေတြနဲ့ အရက္ေသာက္ ဖဲရိုက္
ေဆာက္လိုက္မယ္..ေလတဲက တိုက္

ေနာက္ (၅) ႏွစ္ၾကာ က်ေနာ္လည္းေလ
ျဖစ္ခ်င္တယ္..ၾကံ့ဖြတ္အမတ္
ေသခ်ာေအာင္ ခုဘဲ စရံသပ္
ဘယ္ေလာက္ လာဘ္ ေပးရမလည္း
ထည့္မယ္ေလ..ၾကံဖြတ္ကိုမဲ တစ္မဲ
ဧရာ၀တီ မွာ ေၾကျငာဗံုး ၀င္ၾကဲ
က်ေနာ့ ထမင္းရွင္ေတြ..ေသာက္ျမင္ကပ္ ေကာ္ဆဲ
မ်က္ႏွာမရ..အိုးမည္းက်တယ္။

မွားပါတယ္ဗ်ာ…
သုမန ေက်ာမွာထင္ခဲ့ျပီ..ဒီအနာရြတ္
က်ေနာ့နာမည္ မင္းသား ၾက့ံဖြတ္
အခု က်ေနာ္ေလ.. ေမ်ာက္သစ္ကိုင္းလြတ္
င္ိုခဲ့ရျပီ..မ်က္ရည္၀ဲ..ရႊတ္..ရႊတ္..

မသဒၶါ (၁၁။၂၂။ ၂၀၁၀)

လူဆိုတာ ကံကံ၏ အက်ိဳး ဘယ္သူ မျပဳ မိမိမွဳ..။ မေကာင္းမွုျပဳက..မေကာင္းမွဳ သည္ လားရာ ျဖစ္၏။ ေကာင္းကင္ေပၚေမာ့ေထြးေသာတံေတြး၏ ေပက်ံရာသည္ ေထြးသူ၏ မ်က္ႏွာ..

အျပည့္အစံုသို ့

အက်ဥ္းခ်ံဳး

အခက္အခဲေတြရွိပါေစ..က်ေနာ္ ဆက္ဆက္လာမယ္။

ခ်စ္ေသာ အေမ..
မွတ္မိပါ့မလား က်ေနာ္ အေမ့သားေလ
မေတြ ့ရတာ ႏွစ္ေတြ ၾကာရွည္
က်ေနာ့ အသက္ ၃၃ ေတာင္ရွိျပီ။

မွန္းဆ တမ္းတ..အေမ့အေျခအေန
ၾကမ္းတမ္းဆင္းရဲ အရိုးနဲ့ အေရ
ေအာ္..အေမရယ္ ပင္ပန္းေနမွာ..

မိုင္..ေထာင္ေသာင္းေ၀းေ၀း
ေတြ ့ခြင့္ေလးမ်ားရရင္..
ဘာ အႏၱရာယ္ေတြဘဲ ဆီးဆီး..
နီးနီးေလးပါ
က်ေနာ္ အေရာက္လာခဲ့မွာ.

ညအိပ္ရာ၀င္တိုင္းၾကားေယာင္တာ အေမ့ အမွ်ေ၀သံ
ညေလေျပေသြးတိုင္းသတိရတာ..အေမ့ဆံပင္က ပန္းသင္းနံ ့
ညေနစာစားတိုင္း တမ္းတတာ မီးဖိုေခ်ာင္က အေမ့ဟင္းနံ
အိမ္မက္ဆိုးေတြမက္တိုင္း..လြမ္းရတာ အေမ ့ရင္ခြင္

အေမရဲ့ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ အခ်ဳပ္ေႏွာင္ရက္ေတြထဲ.
ေကာင္းအတူ ဆိုးဖက္ အေမနဲ့ေနခ်င္ခဲ့ေပမဲ့
ဇူဇကာပု႑ားလို ရက္စက္..
လူၾကမ္းေတြ လက္ထဲကေန..
" အေမ ့သားေတြအတြက္ ေနာက္ဆံမငင္နုိင္ဖူး။
အေမ ့လူမ်ိဳးေတြအတြက္ အေၾကြးတင္ အေမမခံနိုင္ဖူး။
သားေလးရယ္ လြတ္ရာမွာေနေတာ့
မင္းအေဖကိုသာ အေမ့ကိုယ္စားေစာင့္ေရွာက္ေတာ့။"
“Good Bye my son” ဆိုတဲ့ စကားတလံုးနဲ ့
အေမ က်ေနာ့လြတ္ေျမာက္ေစခဲ့
ငယ္စဥ္ကေတာ့ ထင္မိတယ္
" ရက္စက္လိုက္တာ အေမရယ္ " လို ့
အရြယ္ေရာက္တဲ့ အခါ..အေမ့ ေစတနာ
က်ေနာ္ နားလည္လာရတယ္..
မ်က္ႏွာလႊဲတဲ့အခါ အေမရယ္ ၀မ္းနည္းေနမွာ။

သားဆီ..စာေလးေတာင္ေရးခြင့္မရတဲ့ အေမ့ ဘ၀..
သားကို. စကားေလးေတာင္ ဆိုခြင့္မရွိတဲ့ အေမ့ ဘ၀..
အေ၀းကသာ လြမ္းေနခဲ့တဲ့က်ေနာ္
သတင္းဓါတ္ပံုေတြထဲက အေမ့မ်က္ႏွာ..
ဇရာေၾကာင္း ထင္လာေသာ္ညား
အရင္လိုဘဲ ၾကင္နာမ်က္လံုးေတြ.
အရင္လိုဘဲ တက္ၾကြတဲ့ေျခလွမ္းေတြ
အရင္လိုဘဲ ခိုင္မာေသာ စိတ္ဓါတ္ေတြ
က်ေနာ္ ဂုဏ္ယူတယ္..
က်ေနာ္ေလ အေမ့သားပါ။

အေဖက ေျပာဖူးတယ္။
“ နားလည္ေပးပါ..သားတို ့့အေမ
သာမညမဟုတ္ေသာ ပါရမီ မိန္းမသား
သူ ့ေမြးရပ္ေျမအတြက္..သူ ေက်းဇူးဆပ္ေနတယ္။
ဂုဏ္ယူေပးပါ..မင္းရဲ့အေမ..
လူသားေတြအတြက္.. သူ ျငိမ္းခ်မ္းစြာေတာင္းဆိုေနတယ္။
အာဇာနည္ရဲ့ ေသြးဆက္ဆုိတာ..
ရွင္သန္ေနတဲ့ ျမစ္တစ္စင္း..
အတားအဆီးမဲ့ ဖြင့္လွစ္စီးဆင္းဖို ့
ကမ္းနဖူးလို ကာကြယ္ေထာက္ပို ့
ပါရမီျဖည့္ဖို ့က သားတို ့ရဲ့တာ၀န္၊”

အေမရဲ့ေသြးနဲ့ လူျဖစ္ခဲ့တာက်ေနာ္ပါ
အေမရဲ့အားအင္နဲ ့ လမ္းေလ်ွာက္ခဲ့တာက်ေနာ္ပါ။
အေမ့စိတ္ဓါတ္..အမွားဘက္မရပ္နိဳင္တာ က်ေနာ္ပါ။
ဒါေပမဲ့ အေမကိုလြမ္းတဲ့အခါၾကည့္ဖို ့
အေမ့ခ်စ္တဲ့ ျပည္သူေတြနဲ့အတူ..
က်ေနာ္လည္း ေဒါင္းေသြးဆက္ ပါဘဲ
ေအာင္ခြပ္ေဒါင္း အလံံလႊင့္ထူေၾကာင္း..
လက္ေမာင္းေပၚမွာ ေရးထိုးထားတယ္။

အေမရယ္..
အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ကြဲခဲ့တဲ့သားရဲ့ ဦးေခါင္းကို
အေမ့ရင္မွာ၀ွက္..
ပီတိရင္မွာ သက္ပါရေစ။
" သားလာျပီအေမ.
ေလယာဥ္ကြင္းကို အေမလာ.
ဒီေန ့ဟာ သားတို ့အတြက္ မဂၤလာ.
ေရႊလည္တိုင္ေမာေမာ့ .
ေမ်ွာ္လွဲ ့ပါေတာ့ ခ်စ္ေသာအေမ"


မသဒၶါ ( ၁၁။၂၂။၂၀၁၀)
သားငယ္ ေမာင္ထိန္လင္း ေခၚ Kim Aris အတြက္…မိခင္တဦး အေနျဖင့္ စာနာ နားလည္ခံစားလိုက္ပါေၾကာင္း..

အျပည့္အစံုသို ့

အက်ဥ္းခ်ံဳး