Sunday, May 27, 2007

ေလာင္မီးက်ေတာ့ မ့ဲ ... မိုးေကာင္းကင္

အဆင္းခက္တာ..မဟုတ္ရပါဘူး
မဆင္းရဲတာကမွ..တကဲ့ၿပႆနာ..
ေဟာင္းၿမင္းေနတဲ့ေကာင္းကင္ၿပင္ထု
ေပါက္လုလု..အိုဇုန္းလြွာ..
တေၿဖးေၿဖး ...ၿခလိုလွိဳက္စား..
ယိုယြင္းေနတာ အမ်ားအသိ..

ေၿမၿပင္ကိုအမွီသဟဲ
ေကာင္းကင္လည္း လွၿမဲဓမၼတာ။..
ေၿမပထ၀ီေက်းဇူးမွ...မသိရင္
ေကာင္းကင္လည္း မၿမဲပါအစဥ္..

ေၿမသားကိုနင္းေခ် အေသြးစုတ္..
ရာသီေတြလည္းဆုတ္ယုတ္..
တိမ္ေတာင္ေတြလည္းၿပဳန္းၿပဳတ္
ေကာင္းကင္လည္း တေၿဖးေၿဖးစုတ္္ၿပတ္..
အားလံုးငတ္ကုန္ၾကေတာ့မွာ...
ဘယ္သူေတြလဲ..ဒို့နိုင္ငံကိုခ်စ္တယ္ဆို...ညာ

ဆင္ၿခင္တတ္တဲ့ ဦးေဏွာက္နဲ့စဥ္းစား
ၾကင္နာတတ္တဲ့နွလုံ့ုးသားေလးနဲ့ခံစား
ကိုယ္ဗိုက္ဆာတတ္ရင္..သူမ်ားလဲေလ.ဗိုက္ဆာမွာေပါ့
လူသားပီပီသသစဥ္းစား
ေၿမၾကီးကို..နင္းေခ်ထားရံုေလးနဲ့မ်ား
ေကာင္းကင္သားက..တသက္လံုးၿမဲမွာမွ မဟုတ္
ေရတပြက္စာ...မ်က္ေတာင္တခတ္
ေကြးေသာလက္မ်ား။မဆန့္ကားေသးခင္..အနိစၥတရားကနွိပ္စက္
ဖံုးမရတဲ့..ပက္လက္အမွန္တရား
ေၿမၾကီးရဲ့ က်ိန္စာမ်ား...မင္းၿပန္ခံစား
ေကာင္းကင္ေတာင္....မီးၿပာက်သြားမယ္.မွတ္။

မသဒၵါ
၄။၆။၂၀၀၇

No comments:

 
/* EOT ----------------------------------------- */