အၾကင္မင္းၾကီး၊
ဤကားငရဲ၊ ခ်မ္းသာမဲ့ကင္း.
ဆင္းရဲျခင္း အတိ
မေကာင္းမွဳျပဳထားသူတို ့လားရာဘံု။
ဥပပဇၹိႆႏိၱ၊ တမလြန္၏ ေနာက္ကြယ္.
သင္သြားရမဲ့ လမ္းသြယ္။
ဤဘံုေျမ
အျပစ္က်ဴးလြန္ ဆုိးသြမ္းသူ
ဆင္းရဲ ညွဥ္းပန္း အျပစ္ေပးစခန္္း
လြတ္ေျမာက္ရာလမ္း မရွိေခ်၊
ဘုံ ၃၁ တြင္ ကာမ ၁၁ ဘုံ ရွွိ.၊
ထုိကာမဘုံတြင္
ငရဲ။ တိရိစ ၦာန္။ ျပိတၱာ။ အသူရကာယ္
အပါယ္ေလးဘုံ အနက္.၊
လူအမ်ားေနရာ၊
ဇဗၺဴဒီပါေတာင္က်ြန္း၏
ေအာက္ဆုံးအထပ္ရွိ။
ဆင္းရဲျခင္းအတိ၊ ျပီးေသာ အရပ္
ငရဲၾကီး ရွစ္ထပ္္ ဟူသတတ္။
တဆင္ ့ဆီ အေပၚပထမကစ
သိဥၨိဳ၀္းငရဲ ၊ ကာလသုတ္ငရဲ၊
သဃၤာတငရဲ ၊ ေရာရု၀ ငရဲ ၊
မဟာေရာရု၀ ငရဲ၊ တာပန္ငရဲ ၊
မဟာတာပန ငရဲ
အ႒မေနာက္ဆံုးျဖစ္ရ၊
အျပစ္ျပင္းစြ၊ မဟာအ၀ီစိ ငရဲဲ
နက္ရွိဳင္းတဲ့ ငရဲတို ့ဘံု။
ထုိ ငရဲတစ္ဘုံႏွင့္ တစ္ဘုံအျခား
အကြာယူဇနာ ခုနစ္ရာစီ ျခား
သံေျမနံရံ ကာရံေလးဖက္ ၊
သံေျမခံေအာက္ခံ၊ သံေျမ အမုိး
တိုးမထြက္သာ။ ထက္ျမက္ လက္နက္
ဓား။ လွံ။ ခက္ရင္း။ ရဲတင္း။
ပုဆိန္။ သံတံက်င္။ သန္လ်က္။ သန၊
အသင္ ေျပးထြက္လို ့မရ။
ငရၾဲကီး ရွစ္ထပ္အနက္
တစ္ထပ္မွာ ရွစ္မ်က္ႏွာ။
အ၀န္း ယူဇနာ ( ၉၀) ။ အေစာက္ယူဇနာ (၃၀) ရွိေသာ
ၾကီးမားသံအုိးကင္းၾကီးတစ္ခု၊
နံေဘးပတ္လယ္။
အ၀န္း ယူဇနာ(၃၀) ။ အေစာက္ယူဇနာ (၁၀) ။
သံအုိးကင္းငယ္ (၁၆) စီရံပတ္၊
ရွိၾကသတတ္။
မည္သုိ၏ပင္ သတ္ျဖတ္ ညဥ္းဆဲေသာ
ကံမကုန္သမ်ွ အဖန္ဖန္ အသက္ရွည္ခံရေသာငရဲ
"သိဥၨိဳ၀္း "ဆိုေသာ ငရဲ။
မည္းနက္ေသာ တစ္မ်ဥ္းၾကိဳးျဖင့္
ခ်တိုင္း၍ သစ္ေရြသကဲ့သို ့လွီးျဖတ္
"ကာလသုတ္" ငရဲအထပ္၊
သံေတာင္သံခဲၾကီး၊ သံ တလိမ္ ့တံုးတုိ ့ျဖင့္
အဖန္ဖန္ အလံလံ။ ဘယ္ျပန္ ညာျပန္္
လွိမ့္ေမွ ြ ၾကိတ္ေခ်၊ ညွဥ္းဆဲျခင္းခံၾကရ
'သဃၤာတ" ငရဲ သားဘ၀၊
က်ယ္ေလာင္ေအာ္ဟစ္၊ ျမည္ေၾကြးေသာ အသံ
မီးေတာက္ မီးလ်ွံံ၊ ေလာင္ၾကြမ္း အဖန္ဖန္
ပူေလာင္ပမ္း ႏွိပ္စက္ခံရျပန္၊
"ေရာရု၀ "ငရဲအမွန္၊
မီးခုိးမီးအုံေမွာင္ ပိတ္ဖုံး၊
ႏွိပ္စက္ခံရ အျဖစ္ရွံဳး၊
ကယ္ပါယူပါ ျပင္းစြာေ၀ဒနာ
ေအာ္ျမည္ေနရ၊ "မဟာေရာရု၀၊"
သံတံက်င္ႏွင့့္ထုိးေဖာက္၊
တစ္ကုိယ္လုံး မီးစြဲေတာက္
သံခဲပူ ေပၚျမွွိဳက္၊ ေလာင္မီးတိုက္ခံေစ။
" တာပနငရဲ "မည္ေပ၊
အလ်ွံ ရဲေျပာင္၊ မီးသံေတာင္
ေျခခ် ေမာင္းတင္၊ ေလာင္က်ြမ္းစဥ္
လွံသြားျမျမ ေျမ၌ခ်။ ဦးေခါင္းေျပာင္းျပန္
ျပဳတ္ခ်ခံေလာ့၊
ျပင္းစြာဒုကၡ၊ " မဟာတာပန" ၊
မီးလ်ွံ ႏွင့္ ငရဲသား၊ အခ်ိန္မလပ္ ခံစား
ဆင္းရဲျခင္းအမုွ်၊ ျပင္းပ် ဒုကၡ
လွဳပ္မရေအာင္၊ ခံစားရ၏။
" မဟာအ၀ီစိ" တိုင္းဆမရွိ၊ ငရဲလားသူ။
ငရဲၾကီးရွစ္ထပ္ အျပင္
ငရဲငယ္ ဆယ္ပါးလည္းရွိ္၊
သင္ရွဳၾကည့္ေစ။
သား ငါးတုိ ့က်ဳိ သည့္အလား၊
"ေလာဟ ဂု မၻီ" ( ေၾကးနီအုိး၏ ငရဲသား) ။
ထက္ျမသင္ဓုန္းဓား
အဆူးဦးဖ်ား ရွိ "လက္ပံ "ဆိုသည့္ ငရဲ။
သန္လ်က္ျဖင့္ လွီးျဖတ္နာက်င္ရ။
" အသိခန" ငရဲ ပင္လ်ွင္။
ပြက္ပြက္လွ်ံံေ၀။ေၾကးနီ ရည္၊
ေလာင္းခ်ခံရ၊ " တေမၺာဒက" ငရဲက။
မီးက်ီးလ်ွံံသို ့ျပင္းျပပူတတ္.
" အေယာဂုဠ ငရဲ" မည္မွတ္။
သံမီးေရာင္ထ၊ ေက်ာက္ေတာင္မီးက်ည္ွးခဲ
" ေသလပဗၺတ" ဆိုသည့္ငရဲ။
ဆူပြက္သည့္ ျမစ္ေခ်ာင္း
ပူေလာင္က်ြမ္းေစျပီ၊ ဤငရဲအမည္ " ဘုသ နဒီ ”။
ရုိးတြင္းျခင္ဆီ၊တုန္ခိုက္ေအးသည္။
“ သီတ နဒီ ”။
ေခြးဘီလူးတုိ ့၏ လိုက္လံကိုက္ခဲ
မေျပးနိုင္ေသာ " ေခြးငရဲ"
ပ်င္းစြာနာက်င္ဖိဆီး၊ ေသြးေခ်ာင္းစီးေသာေနရာ
“ ယႏၱပါသာငရဲ” ဟူ၍သာ၊
ဤမ်ွ ၾကမ္းတမ္း၊ ငရဲခန္းကို
သင္မင္းၾကီးသည္။ ဘာကိုရည္၍
နိုမ့္က် ဦး၀ပ္ခံမည္ေလာ။
သံေ၀ဂရ၊ ျမင္ၾကည့္ပါ့။
မီးက်ည္း တင္ေစ။ ေလာင္ျမိဳက္ေပေသာ။
သံေတာင္ အၾကား၊ပ်က္ေက် ခႏၶာ၊
က်ိတ္ေခ်တတ္ ပါေပထေသာ။
ဆီပူအိုးကင္း.က်ြတ္ရြေက်ာ္ျခင္း။
သုခ ရွင္းတတ္ပါဘိေသာ
အေရခြာ ဆုတ္၊ ဦးေခါင္း ျဖတ္ခုတ္။
ဆင္းရဲ အေလွာင္း၊ ငိုေၾကြးရ ေသာင္းေသာင္း၊
တိုင္းဆ မရ။ ပူ ဗ်ာပါဒ
စူးရွ ဒါးျမ လွီးျဖတ္က်သည္။
ေသြးခ်င္းခ်င္းျမ။ ဤဒုကၡသည္။
အၾကင္မင္းၾကီး စုေတလြန္။
အမွန္လားရာ မွန္ေတာ့သည္။
ငရဲခန္းကုိ ထိတ္လန္ ့သမွဳ၊
သင္ျမင္ေအာင္ရွဳ။ သတိမူေလာ့၊
ေကာင္းျမတ္သုဂတိ။
သင္ရည္ကိုး၏ ဆိုမူ။
ကုသိုလ္ယူ ၀န္ခ်။ သင္ မွားမိသမ်ွ။
သံေ၀ဂ ပြား၊ ေကာင္းမွူအားခ်ီ
ေဆာက္တည္ပါေလာ့။
ဇရာ ၊ မရဏ။ အနိစၥသည္
သင္ေဘးဆီ၀ယ္။
သင္ဘယ္အခ်ိန္
လားမည္ မသိ၊ သတိ ယွဥ္လိုက္၊
အခ်ိန္ရွိခိုက္
လံု ့လ စိုက္ေလာ့။
ေရွ ြျပည္္နိဗၺါန္္။ ခ်မ္းသာမွန္္သုိ ့
အျမန္ေရာက္လို။ ဆႏၵလိုခ်င္
အမွန္ကိုျမင္။ အမွားျပင္ေလာ့ ။
နိုဳးထပါေတာ့။ မင္းေရွ ြေၾကာ့။
မသဒၶါ ( ၁၂။၃၀။၂၀၀၇)
မသဒၶါ၏ ငရဲခန္းရွင္းလင္းခ်က္ ကဗ်ာပါ. မွားယြင္းပါက ျပင္ေပးၾကပါ။ တတ္သိေသာ ရဟန္း၊ သံဃာေတာ္မ်ား အားဦးတင္ပါ၏ဘုရား၊
မွတ္ခ်က္။ မသဒၶါ ငယ္ရြယ္စဥ္က မိဘဘိုးဘြားမ်ားက ငရဲခန္းကို ရွဴျမင္ေစရန္ ၆ တပ္ၾကီး၊ ကိုးထပ္ၾကီး ဘုရား မ်ားသို ့မၾကာခဏ အလည္ဖူးေမ်ာ္ရန္ေခၚ သြားဘူးခဲ့ပါသည္။ အလြန္ ထိတ္လန္ ေၾကာက္ရြံ ့့၍ မိ္မိၾကီးလာပါက မိမိ၏ သားသမီးမ်ားကို ဤသို့ မေခ်ာက္လွန့္လို ဟူငယ္စဥ္က ထင္ျမင္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ေသာ္ျငား.ယခုအခ်ိန္ တြင္ ကြယ္လြန္သူ မိဘဘိုးဘြားမ်ား ၏ ေစတနာကုိ ေကာင္းစြာ သိရွိ၍ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္းတဦး ျဖစ္ခဲ့ရျခင္း ကို အ လြန္ ဂုဏ္ယူ မိပါသည္။ ျမန္မာျပည္ႏွင္ ့ ထိုက္တန္ေသာ ဤ ျမတ္ဗုဒၶ သာသနာေတာ္ကို မကြယ္မ ေပ်ာက္ ေနာင္ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာတိုင္ တည္တန္ ့နိုင္ပါေစရန္ ျမန္မာနိုင္ငံသား မွန္သမ်ွ အရြယ္သံုးပါး မဟူပါ၀င္ ကူ ညီ ကုသိုလ္ ျပဳနိုင္ပါေစ ေၾကာင္း ပတၱနာျပဳဆုေတာင္းလိုက္ရပါသည္.
ဗုဒၶသာသနံ စိရံ တိ႒တု..
This
1 comment:
Dear Sister Ma Thadar
How true, how frightening and how sad? I found it very difficult to read this poem, not only because of its high standard of setting and vocabulary (parli) but also I just cried all the way through. The scene you created reminds me of our own beloved country first. What hell, our poor people are going through at the moement? Then it changes. It is suddenly Na Aaa Pa's turn to suffer, in the most horrific places of hell. Can you believe if I say I begin to feel sorry for Na Aaa Pa? I am very sorry for them because their parents and teachers failed to teach them of our religion and culture, Buddhism, the greatest of all religions. What Buddha taught people thousands of years ago have been true. And this truth will last until the end of the universe. I am sorry for Na Aaa Pa because whatever they do others to suffer, they themselve have to suffer 100 times or more again.
Like you, I am very grateful that my parents, grand parents and other family members and grown ups have taught us of the bullying, suffering and counter suffering (woot). I am very grateful that you wrote this poem , to remind us all about Buddha's teaching and suffering. However sad, angry and frightened we are, this is the truth.
Post a Comment