ရွင္သန္ျခင္း၏ သစ္တပင္။ အမိေျမသို ့အလွဆင္။

ဗုဒၶေရာင္၀ါ၊ ထင္လင္းတဲ့ ျမန္မာ ၊
မဂၢင္ ရွစ္ပါး၊ ပြါးမ်ားရာ ျမန္မာ ၊
ျဗဟၼာဇိုရ္တရား၊ ထြန္းကားတဲ့ ျမန္မာ၊
ခႏၶီစ တရား၊ လက္ကိုင္ထားခဲ့ ျမန္မာ၊
ငါးပါးသီလ၊ ခါး၀တ္ပုဆိုးမက ျမဲတဲ့ဲ့ ျမန္မာ၊
ေမတၱာ အၾကင္နာ ေစတနာ တရား
ေရာင့္ရဲ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား
သစၥာတရားနဲ ့ဖူးေ၀ဆာ.
ေမြးရပ္၊ အမိေျမ ျမန္မာ။

ဒီေလာက္လွပတဲ့ေျမ။
ခုမ်ား စစ္သံဖေနာင့္ေအာက္ေျခ။
ေက်ာင္းသားမ်ား ပညာရွံဳး။
မ်ိဴးဆက္သစ္မ်ား..အနာဂတ္သုန္း။
သာသနာေတာ္အေမြ ပ်က္ျပဳန္း။
ဘုန္းဘုန္းမ်ား..အသက္ဆံုးရွံဳး။
ယူက်ံဳးမရ၊ ဗ်ာပါဒေဆြး
ရွိဳက္ငိုေၾကြး အသက္ေပးခဲ့ရ
လူ ့အခြင့္အေရး၊ ဆိတ္သုန္းသုည။

ေခါင္းငံုရင္ ပိုဖိနွိပ္။
ဆိတိဆိတ္ေနရင္..ပိုေၾက။
သည္းညည္းခံေန..ပိုပိုသာဆိုး။
လက္ေျမွာက္လို ့မျဖစ္
ဒူးေထာက္လို ့မျဖစ္။
အမိေျမကုိ ခ်စ္သူမွန္ရင္။
တူညီစြာပါ၀င္ႏြဲ။ သပိတ္ပြဲသို ့၀င္။

ခုစားေနတဲ့သရက္သီး
ဘိုးဘြားမ်ား၏ ေကာင္းမွဳေတာ္.
ဒို ့စိုက္ဖို ့လို၊ ဒီသရက္ပင္အသစ္
ေျမးျမစ္ေတြ အတြက္ျဖစ္တယ္။
ရွင္သန္ျခင္းနဲ ့သစ္ပင္
စိမ္းရြက္ေ၀လြင္။ ပုရစ္ဖူးေစဖို ့
တေယာက္တလက္၊ စုစည္းစို ့လား။
အသံုးခ်ၾကစို ၊့ ဒို ့ညီညြတ္အား။
လင္းလက္မဲ ့၊ အနာဂတ္မ်ားသို ့။

မသဒၶါ (၁၁။၄။၂၀၀၇)