သား လြမ္းေပမဲ့လည္း ေဖေဖ (ဦးထင္ေက်ာ္သို ့သားထံမွ ေပးစာ)

ေဖေဖ
သား နဲ ့ေမေမရဲ့ အားထားရာ
ေအးျမတဲ့၊ ေညာင္ရိပ္သာယာ။

ေဖေဖ
သား ရဲ့့ လက္ဦးဆရာ။
ျပသခဲ့တာ၊ ေယာက်္ားေကာင္းရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာ။

ေဖေဖ
ဆာေလာင္ ငိုေၾကြး၊ အစာငတ္မြတ္ ခေလး
ရင္အမွ် ေၾကကြဲ၊ ေကြ်းစရာမဲ့ မိဘေတြ၊
က်မ်က္ရည္ ေျခာက္ခမ္း။ ေအးျမ ျငိမ္းခ်မ္းေစဖိုို ့
ေတာင္းဆို ဆႏၵျပ။
ကုန္ေစ်းနွဳန္း၊ က်ဆင္းေရးသို ့။

ေဖေဖ ငယ္စဥ္
စပါးေတာင္ လိုေမာက္။ ဆီကို ေရလိုခ်ိဳးေသာက္
ေဆးရိုး မီးေတာက္လွံဳ။ ျပည္စံု ၾကြယ္၀
ေဘးမခတဲ့ ျပည္ျမန္မာ ။
အခုမွ က်က္သေရ၊ ဂုဏ္ကင္း
ကမ ၻာ့ေအာက္ဆံုး၊ ဆင္းရဲနိုင္ငံစာရင္း။
ေဖေဖ.. ရင္နာဘိေလျခင္း။

နိုင္ငံျခားေငြသာ ပဓါန.
ထြက္ကုန္ စိီးဆင္းၾက။ တရုပ္ျပည္မဆီ.
စားလို ့ရတာ အကုန္ေရာင္း။
ပုဇြန္ေခါင္းသာ၊ ျမန္မာစားစရာက်န္
ငါးပိေရက်ိဳ.တို ့စရာဘဲက်န္.
ခ်ဥ္သီးပင္ေအာက္ေနသူ၊
ခ်ဥ္သီးေတာင္စားဖို ့မခ်န္။

ေစ်းထဲက ေစ်းဗန္းေတြ၊ တေျဖးေျဖးက်ံဳေသး။
အိမ္ရွင္မျခင္း၊ အသားဟင္းလ်ွာကင္းေ၀း။
ဘယ္္ေစ်းသာ ေမးရံုေလး။ မ၀ယ္နိုင္ေသး။
စစ္အစိုးရ သာ။ အစိုးရ ဧည့္ခံပြဲ။
တျဖဲ နွစ္ျဖဲ။ အသားကုန္သာ ဟဲ။
ျပည္သူ စားနိုင္တာ၊ ပဲရည္ ၾကဲၾကဲ။
တရားဘဲ၊ တရားပါသလား။

မွန္တာေျပာေလ၊ စပါးေမွ ြြး မ်က္စိစူး။
တရားပ်က္ ဖမ္းဆီး။ ေႏွာင္ၾကိဳး တဲျပီး၊
ေဖေဖ့ ကိုပို ့၊ အင္းစိန္ေထာင္ သို ့။
လူယုတ္မာ မ်ား၊ တရား မတည္။

ခိုင္ၾကည္ ႏွလံုး။ ဘယ္ေတာ့ မယိုင္၊
ရဲရင့္ စိတ္ထား၊ ခန္ ့ညား ေက်ာက္စိုင္၊
သတၱိ၊ ဇြဲ မာန္။ ျမဲျမတ္ ခိုင္ခိုင္
ေဖေဖ ယံုၾကည္တယ္။
မွားသူ နိုမ့္ပါး။ အမွန္သာ ေနာက္ဆံုးတရားနိုင္။

စား၀တ္ ဖူလံု။ က်န္းမာ ျပည္စံု။
က်န္းမာ ျပည္စံု။ ေပ်ာ္ရွ ြင္ ကံုလံု
ေပ်ာ္ရွ ြင္ ကံုလံု ။ လုပ္အား မာန္စံု
လုပ္အား မာန္စံု၊ ျပည္ လံုျခံဳ၏။
ဒါ ေတြကို..စစ္အစိုးရ မသိၾကဘူးလား။

ျပည္သူ ့သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး
ဒါ ကို..စစ္အစိုးရ မေတြးဘူးလား။

ျပည္သူ ့ေပ်ာ္ရွ ြင္၊ က်န္းမာေရး
ဒါ ကို..စစ္အစိုးရ အသားမေပးဘူးလား။

ျပည္သူ ့တိုးတက္မွ၊ တိုင္းျပည္တိုးတက္
တိုင္းျပည္တိုးတက္မွ ၊ နိုင္ငံဂုဏ္တက္တယ္။
ဒီေလာက္ တရားပ်က္အစိုးရ
အေဖဆႏၵျပတာ အမွန္
သားနဲ ့ေမေမတို ့ လက္ခံ။

မိသားစုစြန္ ့၊ ျပည္သူကုိ ခ်စ္၀ံံ့ေသာအေဖ
ဒူးမေထာက္၊ လက္မေျမာက္၊
ေထာင္ထဲမွာ။
ေသခ်င္ေသေစ။ ေၾကခ်င္ေၾကေစ။
အစာငတ္ခံပြဲ၊ အံခဲတိုက္ေနဆဲ။

ဗမာမွာ ေမြး၊ ဇာနည္ ေသြး၊
ေဖေဖ ့ရဲေသြး၊ နီေစြးေစြး
စေတးမွဳ မ်ား၊ ကဗ်ည္း ေရးေစ။
ေလးစား ဂုဏ္ယူ၊ အေဖတူသား
ေအာင္ပြဲမ်ားသို ့၊ ဆက္တိုက္ သြားမယ္။
မ်ိဳးဆက္ေဟာင္း မွ မ်ိဳးဆက္သစ္္။
ေခတ္ သမိုင္း အဆင့္ဆင့္၊ ဂုဏ္ျမင့္ထယ္။
ေဖေဖရယ္.
ေသရင္ေတာင္။ ဘယ္ေတာ့ အားမငယ္။

မသဒၶါ (၁၂။၁၄။၂၀၀၇)
ကိုတင္ေက်ာ္၏ မိသားစုႏွင့္ ထပ္တူထပ္မ်ွ မသဒၶါတို့ ကိုထင္ေက်ာ္အတြက္ဂုဏ္ယူလ်ွက္ရွိပါသည္။ ကိုတင္ေက်ာ္၏ ရဲစြမ္းသတၱိ အား ထပ္တူထပ္မ်ွ အေမြရသူ သားငယ္ေလး..သတၱမတန္းေက်ာင္းသားေလး ေမာင္ဖုန္းလွိဳင္ဦးအားဤကဗ်ာျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳပါေၾကာင္း။