ဆက္ေလ်ွာက္ သူငယ္ခ်င္း။ ဇြဲသာတင္းေလာ့၊

အားမငယ္နဲ ့ေမာင္ငယ္
ဒို ့တေတြေမြးလာ၊ စစ္က်ြန္သေဘာက္ကာလအတြင္း။
လက္နက္ပါ၊ ေသြးဆာေနခဲ့ ျမင္ကြင္း၊
ျပည္သူဆို..အမဲလိုက္။ အသဲပ်က္ခဲ့ေလျခင္း။
ရင္ကိုေကာ့။ ေခါင္းကိုေမာ့
မင္း အားကိုသာတင္း။

ဇြဲတင္းထားကြဲ ့ေမာင္ငယ္
ဒို ့တေတြေလွ်ာက္ေန၊ စမ္းတ၀ါး အေမွာင္တြင္း။
ေခြယိုင္လဲျပိဳ၊ ျပန္ထ ဇြဲမာန္တင္း
ေထြးေပြ ့ကူညီ၊ ဘ၀တူအခ်င္းခ်င္း။
လမ္းဆံုးသာ ဆက္ေလ်ွာက္ေစ၊ ေတြ ့ရမယ္
ေတာက္ပတဲ့ အလင္း။

လံု ့လရင္းခဲ ့ေမာင္ငယ္
ဒုကၡေတြ ဆိုးလွေစ၊ ကူညီစာနာရိုင္းပင္း
ဂရုဏာ၊ ေမတၱာ၊ စစ္မွန္ရင္ ေအာင္ျမင္နိုင္ျခင္း
လူသားအတူ၊ ၾကည္ျဖဴ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း။
မုန္တိုင္းထဲအတူတူ။ ျဖတ္ေက်ာ္ေစ
ေသြးေသာက္ေဖာ္ ေယာင္းရင္း။

လမ္းၾကမ္းေပၚ လွဲ ြမွားေခ်ာ္လဲ
ခလုတ္တိုက္လဲတဲ့၊ ေက်ာက္စရစ္ခဲကေလးမ်ား
ဂရုမထား၊ အမွဳမထား။
ဒါ အေသး အဖြဲ ၊
အေရးငယ္ေသာ အေႏွာက္ယွက္မ်ား။
ဖုန္ခါခ် ဆက္သာသြား၊ အခ်ိန္ေတြဖင့္သြားမယ္။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီးသူ ။ အပိုအခ်ိန္မအား.
သြားသာ သြား။ ပန္းတိုင္သို ့မရပ္မနား
မင္းဟာ ေနေရာင္ျခည္ခူးမဲ့ မဟာလူသား။
ေက်ာက္ခဲလံုးမ်ား..မင္းကိုမယွဥ္အား
လစ္ခ်ိန္ မွာမရိုးမသား။ ေျခထိုးမွဳမ်ား သာျဖစ္တယ္။

ေခြးေဟာင္တိုင္း ထၾကည့္၊
အိပ္ေရးပ်က္သည့္ပံုျပင္။
မင္းဘာေတြ လုပ္ေန။ မင္းဘဲသိ
မင္းေစတနာ၏ စြမ္းအင္။ မင္းရဲ့ ဂုဏ္အင္။
မင္းရာဇ၀င္..မင္းေသြးနဲ ့ေရးသည္ပင္။
လူလူခ်င္း အသေရဖ်က္။
သူမ်ားလဲမွ ငါအသာရ၊
ငါ အခုေနရာ ရျပီဟ။
ငါမွ ငါကြ ေျပာသူမ်ား။
အတၱျငဴစူ၊ ေမာဟထူသူမ်ား။
မိမိတန္ရာေနရာ၊ မိမိမသိ၊
ကုိယ့္ကုိကုိယ္၊ ဂုဏ္ယူေနဘိလည္း။
အမ်ား သူငါက သိ။
မသူေတာ္ အမည္ရသည့္
ဘယ္လို လူစားက၊
ကိုယ့္ကိုကိုယ္၊ မိုက္ဂုဏ္ေဖၚတတ္၏။

မသဒၶါ ( ၁၂။ ၂၁။ ၂၀၀၇) ေမာင္ေလး မင္းကိုနိုင္နွင့္ ေအးလြင္အတြက္။