“အပၸမာေဒန သမၺာေဒထ”

ဒို ့အားလံုး၊
စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ေအာက္
ျပားျပား ေမွာက္ခဲ့ ။ ရာစု၀က္နီးနီး၊
မ်က္လံုးမ်ားပိတ္။
ပါးစပ္မ်ား ပိတ္။
အသံမ်ား တိတ္။
အသိဥာဏ္ ဗိန္းပိတ္။
ၾကိဳးေႏွာင္လက္ထိပ္။
အလင္းေရာင္ ေမွာင္ပိတ္။
နာၾကင္ ခႏၶာ ခံစားက်ိတ္မွိတ္။
လြတ္ေျမာက္ရာမဲ၊့ စစ္ဖေနာင့္ေလာင္းရိပ္။
လြတ္လပ္တဲ့၊
ျငိမ္းခ်မ္းေရးေတြ ဆိတ္သုန္းေန။
သာယာ၀ေျပာ၊
လြတ္လပ္ေရးေတြ အဓိပၸါယ္မဲ့ေန။
ဘယ္မလဲ။ လူ ့ဘ၀ရဲ့ အခြင့္အေရးေတြ။

ပါးလ်ွားလ်ွား၊ စကၠဴစုတ္လိုျပဲ
ေကြးေသာလက္ မဆန္ ့ခင္
ကြယ္ေပ်ာက္ ေသပြဲ
နအဖစစ္၊ အက်ဥ္းစခန္းထဲ
စေတးခဲ့ အသက္ေသြးေခ်ြး
ေၾကြခဲ့တဲ့ ဇာနည္ပန္းကေလးမ်ား..
မနည္း မေနာ၊ တိတ္တဆိတ္ လြင့္ေမွ်ာ
ေသြးနဲ ့ေခတ္သမိုင္းကို ေျပာေန။
ဒီလိုဘဲ ငံုခံသြားၾကမလား၊
အနာဂတ္အတြက္ ျပင္ဆင္၊
ေျမးျမစ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ
ဒို ့လို မခံစားေစခ်င္လ်ွင္။

တစ္ေယာက္ တစ္လက္၊ ႏွမ္းတစ္လံုး
ဆီတစ္ပံုးျဖစ္နိုင္။
တစ္ဦး တစ္မွဳန္၊ သဲတစ္ပြင့္
အုတ္တံတိုင္းေတြ၊ ပိုခုိင္ ျမင့္ေစ။
ညီညြတ္ စြမ္းအား၊ စိတ္တန္ခိုးမ်ား
တစ္ေယာက္အားႏွင္ ့ယူူေသာ္မရ။
တစ္ေသာင္းအားျဖင့္ ခ်ဴေသာ္ရ၏။
စည္းလံုးျခင္း၏ ၀ိေသသ..
ေအာင္ျမင္မွဳရဲ့အစ။
သမဂၢါနံ။ တေပါသုေခါတည္း။

အားမာန္ တင္းတင္း
ေဒါင္း ခြပ္ဟန္ျပင္း
မနိဳင္မခ်င္း ေတာ္လွန္
စစ္မွန္မ့ဲ၊ နိုင္ငံေတာ္သစ္တည္ရန္။

မိမိ အသိ။ မိမိသတိ။
မိမိသစၥာ၊ မိမိသမာဓိ
မိမိသိရွိ ၾကိဳးစားနိုင္ၾကေစ။
အသင့္ျပင္ေစ၊ ရဲေဘာ္မ်ား။
အဆင္သင့္၊ အခ်ိန္ေကာင္းေရာက္ရင္.
ျပည္သူနဲ ့တြဲ၊ အေထြေထြသပိတ္ပြဲႏြဲ။
ကိုယ္ဖို ့ၾကဳံလ်ွင္၊ သက္လံုေကာင္းေစရစျမဲ။
“အပၸမာေဒန သမၺာေဒထ”
မေမ့မေလ်ာ့ေသာ သတိနဲ႔
နအဖရဲဲ႔လုပ္ရပ္ေတြကို၊ ဆန္းစစ္သိရွိ
ပါ၀င္ ေတာ္လွန္ၾကဖို႔ ၊ တာ၀န္ရွိသည္။
ေကာင္းမွဳ ေကာင္းက်ိဳးတည္
စုရံုးညီညာ..တုိင္းျပည္သာရမည္။

မသဒၶါ (၁၂။ ၂၂။၂၀၀၇)