အသားထဲကေလာက္ေတြကို အရင္ရွင္း..

က်မ ငယ္ငယ္.
အဖိုးကို ျမင္တာနဲ ့ေၾကာက္တယ္။
မ်က္ႏွာေပၚက မီးေလာင္ရာအမာရြတ္ေၾကာင္း
လက္သည္းမရွိ က်ြတ္ေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္း
က်ိဳးေနတဲ့သြားမ်ား..ကုန္းေနတဲ့ခါး
အဖိုးဟာ မၾကည့္ရဲစရာ ပံုျပင္ထဲကတာေတ

တကယ္ဆို
အဖိုးဟာ ဖက္စစ္ရဲ့သားေကာင္
ညီမငယ္ကို ဂ်ပန္ဆြဲ..လွံနဲ ့ထိုးရဲတဲ့ေမာင္.
ဂ်ပန္ေျပာက္က်ား တပ္သားေကာင္း
ေျမေအာက္ ေတာ္လွန္ေရးသားေမာင္.
ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွ..
ဂ်ပန္အလိုေတာ္ရိျမန္မာက သစၥာေဖာက္
ငရဲခန္းေရာက္ လက္သည္းခြံ အခ်ြတ္ခံရ..
မီးေတာက္စ မ်က္ႏွာအထိုးခံရ..
အက်ည္းတန္ရတယ္…
ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး..
သူေပးခဲ့တာ..အနစ္နာ
ျဖည့္ခဲ့တာ..ေတာ္လွန္ေရး၏ အညၾတတေနရာ။

က်မ အေဖေပါ့..
မေတြ ့တာၾကာျပီ..
နိုင္ငံေရးသမား…၈၈ ေက်ာင္းသား..
ေထာင္ထဲ ၀င္ထြက္ မေရမတြက္နိုင္ဘဲ
ႏွစ္တို နွစ္ရွည္ေထာင္ထဲ..ေပးဆပ္ဆဲ..
က်မ္းမာေရး တေျဖးေျဖးယြင္း.
အျမင္မွဳန္ စကၡဳအာရံုကြင္း
သြားေၾကြ ခ်ိနဲ ့ေရာဂါေတြနဲ ့ အေဖ
အသက္ (၄၀) ေက်ာ္ေပမဲ့ အဖိုးထက္ အိုတဲ့အေဖ..

အသားကို စားတဲ့ေလာက္မ်ား..
မိမိေျမကို ေရာင္းစားေနတဲ့ေလာက္မ်ား
မိမိထမင္း၏ တစ္လုတ္..
အာဏာ၏ လက္တစ္ဆုတ္ရဖို ့
မ်ိဳးခ်စ္မ်ားကို ေရာင္းစားသူုမ်ား..
သတင္းေပး ေခ်ာင္းရိုက္သူမ်ား..
လူျမင္ကြင္း..ေခြးလို ဆြဲရဲသူမ်ား
ေနရာတိုင္းမွာ ရွွိတယ္။

အရင္က...ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္ အလိုေတာ္ရိ
အခု..နအဖ ၾကံဖြတ္ဆိုသည့္ ပုဆိန္ရိုးေတြ
ရွိရွိေနသမ်ွ..လြတ္လပ္ေရးမရနိဳင္ဘူး..
ျဖိဳခ်င္ရင္..သူတို ့ကို အရင္ျဖိဳမွ..
တေကာင္ခ်င္းဆီ အမွည့္္ေခ်ြမွ..

ရဲမွသာ ရမယ္ေမာင္ရို့..
အသားထဲကေလာက္ကို ဆူးလိုထြင္ဖို ့
ကိုယ့္တာ၀န္ ကိုယ္ ေက်ျပြန္ၾကစို ့

နအဖ စစ္ဘီလူးကို..
လက္ေခ်ာင္းကို တစစီ..တဆစ္စီျဖဳတ္..
တေန ့က် တကိုယ္လံုးျပဳတ္ေအာင္..

မသဒၶါ (၁၁။၂၄။၂၀၀၉)