ေကသရာဇာတို ့၏ ဂုဏ္ရည္.( ပညာရွင္မ်ား၏ ဒုကၡ)

ရွံဳခ်ည္ႏွပ္ခ်ည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္
နအဖ ေသြးတိုးစမ္းေနသည္။
အခြန္အတုတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေကာက္
ေလာင္စာဆီေစ်း.ေတာင္ထိပ္ေရာက္
ကားခေစ်းၾကီး လမ္းဆင္းေလ်ွာက္
မီးမလာေရရွား..စိတ္ကေနာက္
စေလာင္းခြန္ေတြ မိုးေပၚေျမွာက္
ပိုင္ရွင္ေတြ ေဒါသပြား..
ခုဘဲ.. ျဖဳတ္ရမလား
ခုဘဲ.ျပန္တတ္ရမလား။
ခ်ီတံုခ်တံု..ေသာကမ်ား။

အစစ အရာရာရွားပါး
ခ်ဥ္သီးနဲ့ ဆားအတူတူထား
ဆားလည္းေပ်ာ္သြား
ခ်ဥ္သီးလည္း ရွံဳတြပ်က္္
စာရြက္ရွိသမ်ွ၊ ခပ္ေပါေပါ ပံုႏွိပ္ေသာ
ဘုန္းဘေလာေအာ ေငြစကၠဴသား
တေန့ တျခား ေလေဖါင္းလာတဲ့ မိုုးပ်ံဘူေဘာင္း
ေငြေၾကးမ်ား ေဖါင္းပြေကာင္းေကာင္း။
ျခေသ့ၤမ်ား..ေစ်းက်၊ ေဒၚလာသာ.ခိုင္မာလွ

ေစ်းတခါ၀ယ္..ေထာင္တန္တအုပ္
အိမ္ေထာင္ရွင္မိန္းမမ်ား၊
မ်က္ခံုးခပ္ လွဳပ္လွဳပ္။
ေစ်းျခင္းေတာင္းစုတ္ ထဲရွာၾကည့္၊
ဘဲဥ နဲ ့ဟင္းသီးဟင္းရြက္ဘဲရွိ၊
အစာေကာင္းစားခ်င္ ဓါတ္ပံုသာေငးၾကည့္။
သြားရည္က် အရသာရွိ။
စားပြဲေပၚၾကည့္ ကန္ဇြန္းရြက္ေရလံုျပဳတ္ဘဲရွိတယ္
ငါးပိရည္ေတာင္..အရည္ၾကဲၾကဲရယ္။

ဒီလို အဟာရမွမရွိရင္..
ဘယ္လို ခေလးေတြ ဖြံ ့ထြားမလည္း။
စား၀တ္ေနေရးဘဲလံုးပမ္း.
ခေလးေတြ ဘယ္လိုေမြးလို ့ရမလည္း။
လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ၾကက္လိုရုန္းကန္.
ခေလးေတြ ဘယ္လို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မလည္း။
အစာအဟာရ မမွ်တ
ဗမာ ဘ၀..တေျဖးေျဖးပုကြ
လူစဥ္ေတာင္ မမွီၾက
ဂ်ပန္ကို ငပု နွိမ္ခဲ့ တဲ့ ေရွ ြ ဗမာ
အခု ဂ်ပန္ကို ေမာ့ၾကည့္ေနရပါေရာ့။
အာေရာဂ်ံ ပရမံလာဘံ
ေငြမရွိက..ဘာလာဘ္မွ မက်န္။

က်မငယ္ငယ္.အေဖ့ရဲ့လခ.
မိသားစု ၉ ေယာက္ ၀၀စားလို ့ရ
ခေလးထိန္း အိမ္ေဖာ္မနဲ ့
ဘိုးဘြားပိုင္အိမ္..စီးစရာကားနဲ ့
ေရွြေငြ တြဲလြဲ.
အေမ့ခါး လည္းလွတယ္။

အေဖကသင္ေပးခဲ့
ရိုးသားၾကိုးစားသမီး
" ပညာၾကီးရင္ တသက္မဆင္းရဲ" ဆိုလို ့
ဖတ္လ္ုိက္ရတဲ့ စာ။ တြက္လိုက္ရတဲ့ ကဏန္းသခ်ၤာ
ခေလးဘ၀မွာ ကစားရမဲ့အခ်ိန္ေတာင္မရွိ။
စာဂ်ပိုး.စာဘဲၾကည့္
ႏွစ္ (၃၀) ေက်ာ္ ေနာက္ျပန္ၾကည့္မိတဲ့ အခါ
ပညာတတ္ဘြဲ ့ရ၊
နံမည္ေနာက္က အျမီးဘဲရတယ္။

အရာရွိမ ျဖစ္လာေသာ္ျငား.
မစားတတ္၊ မ၀ါးတတ္က
၀မ္း၀ ခါးလွေရး မလြယ္။
ပညာတတ္ လင္မယား
ခိုးမစားတတ္ ရိုးသားတတ္ေအာင္
ေကသရာဇာ.. ျမက္မစားတတ္ေအာင္
အေဖက သင္ေပးခဲ့တဲ့ အခါ
မိုးခါးေရလည္း သမီးမေသာက္တတ္၊
ၾကာၾကာေလ.ပိုပိုငတ္။
ဘတ္ဂ်က္ျပတ္ေန။

အမွန္တရားဘက္ရပ္။
လူဆင္းရဲေတြအေပၚစာနာတတ္
အားနည္းသူ အေပၚ ၾကင္နာတတ္
မင္းလိုလိုက္ ေဖာ္လံဖါး မေျပာတတ္တဲ့ အခါ
ရွာထားတဲ့ပညာေတြ မွဳိတက္.
တေန ့စာ တေန ့ၾကက္လိုယက္
ႏြားလိုရုန္းကန္ရင္း နဖုးကေခ်ြး ေျခမသက္
ရွာစားရ သမာအာဇီ၀သမားက ဘ၀ပ်က္
လွ်ာမွာ ျမက္ေပါက္လွ်က္
ပညာရွင္ဘ၀ ေျမသက္ခဲ့တယ္.
လူယုတ္မာေတြ ရဲ့ ၾကိဳး၀ိုင္းအလည္။

မသဒၶါ ( ၁။၂၁။၂၀၀၈)