အကန္းက ေမာ့ေတာ့ေတာ့့၊ ေက်ာေကာ့ေနတာက ဒို ့တိုင္းျပည္

ေရွးသေရာခါ ၊ ေရွြဗမာ၀ယ္
အၾကံ နည္းပါး၊ ဦးေဏွာက္ ပါးလ်ွား။
ေျခာက္ပါးေသာ၀န္၊ မ်က္မျမင္မ်ား၊
ဘုရင္ ကိုဖား၊. ေအာက္လူ အားဖိ
ေနထိုင္ၾက ေလ၏။

ေမြးဖြားကတည္း။ အလင္းမရွိ
အနံ ့သာသိ။ ထိေတြ ကိုင့္ၾကည္ ့။
အဆင္းမသိ၊ အခ်င္း မရွိ။
စကၡဳ နတၳိ၊ မဲေမွာင္သည့္ ကမၻာ။
အလင္းဆိုတာ..
ဘယ္သို ့ေသာအရာ သူတို ့့မသ္ိရွာ။

တေနေသာခါ. ဆင္ေအာ္သံၾကား.
ဘာေကာင္မ်ားလဲ၊၊ စူးစမ္း လိုခုိိက္၊
ေခၚလိုက္ ညီေလး.၊
ဆင္ ဆိုေသာအရာ။
ဘယ္လို..ဘယ္ပံုဘယ္၀ါ။
ဥာဏ္က်ယ္ထင္တဲ့၊ ၀န္ေျခာက္ပါး။
ပံုခိုင္း နွိဳင္းေဖာ္ေစရာ။

အၾကီးဆံုး သန္းေရွ ြ။ မရဲတရဲ ေရွ ့တိုး.
နံေဘးကိုစမ္း၊ ေၾကာက္ခမန္းထေအာ္
“ အား..ဆင္ဆိုတာ.
ခိုင္ခိုင္မာမာ ေက်ာက္နံရံၾကီးပါတဲ့။”

ဒုတိယ ေမာင္ေအး.ခပ္ေျဖးေျဖးေလး။
အစြယ္စမ္းမိ၊ လံုးမြတ္ခ်ြန္ထက္။
လွံခ်ြန္ျမက္္လို။
“ ေအာ္ ဆင္ ဆိုတာ
ထိပ္က ခ်ြန္ေနတာကိို။”

တတိယ ေရွ ြမန္း။ ေယာင္အအ
ေၾကာင္ေတာင္ကန္း။ စမ္းမိတာက ႏွာေမာင္း
သြယ္ေျပာင္း ရွည္လ်ွား၊ ရွဴးရွဴးရွားရွား
“ အား ပါး ပါး ..ဆင္ဆိုတာ..ေျမြၾကီး ပါ လား.”.

သိန္းစိန္က။ ေလးေယာက္ေျမာက္
ဆင္၀မ္းေအာက္၊ ဒူးေထာက္ေမွာက္
ေျခေတာက္ၾကီၤးကိုစမ္းမိ
“ ဆင္ဆိုတာ၊ တိုတုတ္သည့္
အိမ္ တိုင္ငုတ္ အသြင္ရွိ။”

ငါးေယာက္ေျမာက္က ဥာဏ္၀င္း။
ဆင္ဦးကင္းက နားရြက္.
ခပ္သြက္သြက္၊ တျဖတ္ျဖတ္..
လွဳပ္ခတ္ေနတဲ့ အရာ
“ ဆင္ဆိုုတာ..လွဳပ္စိလွဳပ္စိ.
ခတ္ေနတဲ့ ထန္းယပ္ေတာင္ရြက္ အတိ” ။

အငယ္ဆံုး ညီပုေလးေက်ာ္ဆန္း။။
အျမီးဘဲ စမ္းမိတဲ့ေနရာ။
“ ဆင္ဆိုသည္မွာ..ခပ္ဖြာဖြာ.
အီးအီးေစာ္္နံ ေနတဲ ့.ၾကိဳးေလးတေခ်ာင္း။
က်ေနာ္ေတြ ့တာကမွ မွန္ကန္ေၾကာင္းတဲ့။”

အားလံုးျငင္းခုန္..
သူတို ့မ်က္မျမင္ေပတဲ့
ထိေတြ့စမ္းခဲ့တဲ့
ဆင္ ရဲ့ အေၾကာင္း
မာမာေက်ာေက်ာ ထရံလိုလို။
အသြားခ်ြန္ျမ၊ လွံတန္လိုလို။
ေခ်ာေခ်ာသြယ္သြယ္။ ေျမြနွယ္ႏွယ္။
ေတာင့္တင္းခိုင္ရ၊ က်ြန္းတိုင္လိုလိုရယ္။
အသြားတျဖတ္ျဖတ္..ထန္းပလက္ယပ္ႏွယ္။
က်စ္လစ္လြန္ရစ္။ လြန္းၾကိဳးရစ္နွယ္။

ကိုယ့္အထိ ဘဲ ကိုယ္မွန္။
အျငင္းသန္သန္။
ဘူးက ခံခံ။ ေပါက္တဲ့နဖူးမထူး
မျမင္သူ အခ်င္းခ်င္း။
ေအာက္က်က လည္းမခံ။
မသိတာလည္း ၀န္မခံ
ဆင္ဆိုတာ ဘယ္လို..ဘယ္၀ါစ
အျပန္အလွန္ ခြန္းစ၊
ညင္းေကာင္းခ်င္တိုင္းညင္းက်။။
မဟုတ္တဲ့ idea ေတြ စ.စ
စမ္းသတ္ေနၾကတာၾကာေပါ့.

ဒီမ်က္မျမင္ ပုဏၰားမ်ား
ေလကထြားထြား
ဗမာျပည္မွာ လက္နက္ျပ ေကာင္းစား
နိုင္ငံတကာျမင္ေတာ့..သူေတာင္းစား
လြတ္လပ္ေရးရျပီးအႏွစ္ ၆၀
တုိင္းျပည္စုတ္ျပတ္ အခြံဘဲက်န္တယ္.။

မသဒၶါ (၁။၁၂။၂၀၀၈)