အနဳရုဒၶာ၏ ျမတ္သစၥာ..ဘဘအတြက္ ပုဂံက်ိန္စာ.

ေပါကၠံရြာမ..သာေရြွျပည္ဧရာကမ္းမွ
အၾကင္မင္းၾကီး..အက်ြန္တဲ့..အေနာ္ရထာ..
ဘြဲ ့မည္က..အနဳရုဒၶာ..

ဗုဒၶ သာသနာေတာ္အစတည္ခဲ့မင္း
ပထမျမန္မာနိူင္ငံေတာ္ထူေတာင္ခဲ့တဲ့မင္း
ေရြွစည္းခံုေစတီ၏.တကာေတာ္ရင္း
မင္းက်င့္ တရားဆယ္ျဖာ.ညီညြတ္.
ျပည္သား..ခ်စ္တဲ့မင္း မဟာ။

အရည္းၾကီးသာသနာကုိရွင္း
ဗုဒၶ ေရာင္၀ါလင္းေစသမွဳ
သထုံကိုစစ္ျပဳ..အသက္ ေသြးရင္းျပီးရခဲ့ရ
ပိ႗ိိကတ္သံုးပံုအစုစုမွ..ျပန္ ့ပြါးလာတဲ့ ျမတ္သာသနာ
ပုဂံလက္ထက္..ျပည္၀ေျပာလ်ွက္
မုဆိုးမေပလ်ွင္.ဘုရားတည္နိုင္ခဲ့.။
လွည္း၀င္ရိုးသံ..တညံညံနဲ ့.ပုဂံကဘုရားေပါင္း
ရင္မွာနွစ္ေထာင္းအားရဂုဏ္ယူ..
ေနာင္ အနွစ္တေသာင္း.မင္းေကာင္းအဆက္ဆက္..
ပံ့ပိုးအေမြဆက္ယူ..ေထရ၀ါဒအေမြဆက္ခံေတာ္မူ.

အခုေတာ့ေလ..အက်ြန္ခ်ံဳးပြဲခ်..
ပုဂံ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၉၀၀ ေက်ာ္..
ေဇာ္ဂ်ီ့ျမစ္ကမ္းပါးေပၚ..ေမြးဖြားတဲ့အသည္သား
အဓမၼ မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္..အသေရယုတ္ဒီမင္း
အက်ြန္သာသနာေတာ္ကို..အာဏာစက္နဲ ့ခြင္း
အျမစ္ျဖဳတ္ကာ..ရွင္းခဲ့ျဲပီ။

အက်ြန္ထားခဲ့သမွ်ေကာင္းမွဳ..အစုစုနဲ ့တကြ
ျပည္သူကို..မ်က္ရည္သုတ္ေပးလိုေသာ
ျပည္၀မ္းကို..ေမတၱာနဲ့ျဖည့္ေပးလိုေသာ
ျပည္ရြာတခြင္..၀ေျပာစည္ပင္ေစခဲ့ေသာ
ေကာင္းျမတ္ဂုဏ္..ျပည့္စံုခဲ့ေသာမင္းၾကီး
အက်ြန္ုပ္၏မွန္ကန္ေသာ..ဒိီသစၥာဆို..
ျပည္သူမလိုတဲ့..ဒီမင္းယုတ္အတြက္..
လူမင္း..နတ္မင္း..ၿဗဟၼာမင္း..သၾကားမင္း..
တန္ခိုးကံုလံု..နတ္ေဒ၀ါအစံုစံုနွင့္..ေကာင္းျမတ္ေသာ.၃၂ ဘံုသား..
တန္ရာ..တန္ရာနည္း နဲ့အျပစ္ေပးသြား..
အက်ြန္ ့သာသနာ..ပ်က္ေစေသာ..ဤလူ..
အက်ြန္ ေကာင္းမွဳေတာ္ကို..ဖ်က္လိုေသာ..ဤလူ..
ရင္၌ျဖစ္သား .ျပည္သူအား..နွိပ္စက္ထား..ဤလူ..
ရွင္ေနေသာ္ျငား.ေသာကဗ်ာေပြ..
ေရာဂနၱာရကပ္..မျပတ္န္ွိပ္စက္ေစ။
ဒြါယကိုးေပါက္..ေသြးစိမ္းစက္စက္ယိုစီးေစ။
ညညလန္ ့နိုး..ေခ်ာက္လွန္ ့ၾကေစ.သရဲတေစၧ
ဂုဏ္သေရမဲ့..လူျမင္ကဲ့ရဲ့ေစ..
အစားမွီ၀ဲ..အဆိပ္အတိျဖစ္ပါေစ။
အေသြးအသားၾကံဳလွီ.အားယုတ္ေစ။.
အေျခြအရံကင္း..သူ ့အားသစၥာေဖါက္ၾကေစ။
ေရသြားလွ်င္..ေရေဘး..ကုန္းသြားလွ်င္ကုန္းေဘး..
ဒါးေဘး..လွံေဘး..လက္နက္ေဘးကပ္..
၀ရဇိန္မိုးၾကိဳး.လက္နက္..မကြင္းမေသြခပါေစ။
မဟာပထ၀ီေျမၾကီးတုန္းဟီးမ်ိဴခ်..ငရဲက်ပါေစ။
ရန္သူမ်ိဳးငါးပါး၏ေဘး..ေျပးမလြတ္ရေစ။
တူေသာအက်ိဳးမ်ားစြာ..လက္ခံရ..
ဘုန္းမၾကီး..အသက္မရွည္ေစ
ေျမပထ၀ီ၏..၀သုေျႏၶ ကိုသက္ေသထား
အက်ြနု္ပ္..မင္း ေနာ္ရထာ..အနဳရုဒၶါသစၥာျပဳ
ဂဂၤါ.သဲနဳကဲ့သို ပြင့္ခဲ့ရ ့ျမတ္စြာဘုရားအဆူဆူ.
တိုင္တယ္ထားယူ…ဤရာဇ၀တ္လူ အား.က်ိန္စာဆိုပါသည္။.

အၾကင္သူ၏ျဖစ္ေလရာ..ဘ၀အဆက္ဆက္.
လူအျဖစ္နွင့္လြဲလ်ွက္..ဘုန္းမရွိတိရိစၧာန္.
ျပိတၱာငရဲ..ဘုတ္သရဲတေစၧ.
ျဖစ္ေလရာဘံုဘ၀..လာဘ္လာဘကင္းေ၀း
စားဖြယ္ရွားပါး.ဆင္းရဲပင္ပန္းေသေၾက..
ေသပါေသာ္ညား..ငရဲမွာနွစ္တေသာင္း..
ပြင့္ေလသမ်ွ..ဘုရားဆူဆူ အေပါင္း..
မဖူးမေမွ်ာ္ရ..မက်ြတ္မလြတ္ရ..
ငရဲမွာပူျပင္းေက်ာက္ဖ်ာ..ခႏၶာအထက္မွာဖိ.
လွဳပ္မရသည့္ဆင္းရဲ..ခံစားပူေလာင္ မိီးျမိဳက္ျမိဳက္..
အ၀ီဇိငရဲ၌ သစ္ငုတ္ျဖစ္ေစ။

မသဒၶါ (၁၀။၃၁။၂၀၀၇)
ပုဂံေက်ာက္စာေဟာင္းတခ်ပ္မွဘာသာျပန္ွရယုူပါသည္။