ဒါးျမၾကီးနဲ ့ သူခိုးလက္ခံ ရြာမ်ား. ( စစ္အာဏာရွင္နဲ့ အာစီယံ )

ေရွးသေရာအခါ၊..ျပည္ဗာရာ
ျမင့့့္ျမတ္ေသာ..မင္းျဗဟၼဒတ္
တရားမ်ွတစြာ။ အုပ္စိုးအပ္။

ျပည္တိုင္းအစြန္ ဇနပုဒ္
“ သုခဂါမ” အမည္နဲ ့ ရြာသာယာ..
ေျဖာင့္္မွန္ကန္တဲ့ ရြာလူၾကီး
ဘုရားထီးတကာ၊ ဘိုးစိတ္ေကာင္း
ရြာသားအေပါင္း..ၾကည္ညိဳရွာၾက
ခ်မ္းေျမ့ရိပ္ျမံဳ ရြာအလွ .ပသာဒ။

ရြာယာယာရွိ လယ္သူလယ္သား
တကယ္ဆို ဆင္းရဲနြမ္းပါး။
မိုးရြာရင္..လယ္ထဲဆင္း။
ထင္းေခြရာေတာအုပ္တြင္း။
ဖေယာင္းတိုင္လုပ္စရာ ပ်ားအံုဖြတ္။
ေရၾကည္လာေအာင္..ေရတြင္းတူး။
တရြာလံုး ညီညာ၊ ေပ်ာ္ရြွင္ၾကည္နူး။
ရြာဦးဆီ ထံုးျဖဴျဖဴ နဲ ့ ေစတီ
ၾကာမ်ိဳးငါးမည္နဲ ့ေရကန္ ျပာျပာ၊
သာယာတဲ.့ ဘံုကုသိုလ္ နဲ့ သရက္ဥယ်ာဥ္
ရြာကေလး.ေသးေသးတြင္၊
ဆင္းရဲေသာ္လည္း..ေရာင့္ရဲ ေပ်ာ္ရြွင္။

တေန ့မွာ ရြာကုို ဒါးျမတက္၊
အၾကမ္းဖက္ျပီး..ရြာသူၾကီးတက္ျပဳ
ဆင္းရဲရြာသားကို နွိပ္စက္ကလူု၊
ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲသူ။
ဆိုးဒါးျပဗိုလ္ၾကီး၊ သူနံမည္က. ဦးညာျဖီး။

ဒါးျပ ျပိီးမိုက္။ ရွိသမွ် ရြာက ဘ႑ာနွိဳက္
မခံနိုင္ျပန္ေျပာတဲ့ ရြာသားကိုသတ္
အျပစ္မရွိအျပစ္ရွာ.ထိ္ပ္တံုးခတ္။

ရြာဇရပ္က၊ ထရံခြာေရာင္း။
ထင္းေခြေတာအုပ္၊ မ်ိဳးျပဳတ္ခုတ္ေရာင္း။
ၾကာတင့္တဲ့ ေရကန္ငယ္မွ၊.
ငါးၾကင္း၊ငါးဖယ္..ငါးစိမ္းသည္ဆီပါသြား။
စိမ္းညိဳ ့ညိဳ ့၊ သရက္ပင္ေတာ။
ရွိသမွ်အသီး..မ်ိဳးေကာ။
ရသမ်ွ၊ မရ ဒႆက ခ်ိဳင္။
ရြာပိ္ုင္သမွ်၊ ဒင္းအပိ္ုင္စီး၊.
သူ ့ဒါးၾကီး ျပျပျပီး။
အေရွ ့ရြာ၊ အေနာက္ရြာ…ရွိသမ်ွလည္ေရာင္း၊
ေပါေခ်ာင္ေကာင္းနဲ ့ မတန္တရာေစ်း ။
ေအာက္ေစ်း ျဖတ္ခ်ေရးဘဲ
ေစ်းတြက္ေတြးတဲ့၊ အနီးနားက ရြာ
သူရဲ့ မိတ္ေဆြသဟာ။

ဒို ့ရြာသားေတြ၊ ငတ္ျပတ္ပိန္လွီကပ္။
ရြာမွာ ရိကၡာျပတ္။
စပါးမရွိ တဲ့ စပါးက်ီ။
ေခြးေတာင္ ထမင္းရည္မတိုက္နိုင္ျပီ။
ၾကာမရွိ ေရေျခာက္ခမ္္း၊
ေတာအုပ္မဲ့ ေတာလမ္း။
အရြက္ၾကဲၾကဲ နဲ ့သရက္ဥယ်ာဥ္
ရြာသာယာ အသြင္ေပ်ာက္၊
ဖုန္းဆိုးဘ၀ ကိုေရာက္။

ရြာဦးေက်ာင္းက ဦးဂမၻီရ
လူဆိုးေတြကို နားခ်.
“လိမ္မာၾက.. လိမ္မာၾက”
ဘယ္လိုဘဲ တရားျပ
ဒိ႒ိတပိုင္း နဲ ့ ဒါးျမမ်ား။
ဘုန္းၾကီးကိုေတာင္ သတ္သြား။
သံဃာတု တဲ့၊ ေခြးပါးစပ္ နတ္စကား
အမေလး ေျပာတတ္ၾကပါရဲ့၊
သူတို ့ကေတာ့ ဒါးျမသက္သက္။
ရြာကို လုယက္ၾကသူ။

မင္းတရား ေရြွနားေတာ္ေပါက္ၾကား၊
အေထာက္ေတာ္ ကို္ေစပါး။
ျဖစ္ေၾကာင္းစံုလင္္၊ သံေတာ္ဦးတင္၊
မွန္တာကိုဘဲ ငါသိခ်င္။

အေထာက္ေတာ္လာ တဲ့ ထိုတခဏ၊
ဦးညာျဖီး ေၾကာက္ေခ်းပန္းရွာလွ။
ပုန္းေနတယ္။ ဖ်ာလိပ္ထဲက
မ်က္နွာေတာင္၊ သူထြက္မျပ။

ငါ့အစား..ဒါးျမလက္ေထာက္
ငစဥ္းလဲ သာ။ ဆက္သြယ္ေရး၀န္ေထာက္
ညာသာ ညာ..လိမ္သာလိမ္။
အေရွ ့ရြာ၊ ေတာင္ရြာ
အလယ္ရြာ၊ အေနာက္ရြာ။
လည္ျပီးသာ၊ လာဘ္ ပ႑ာပို ့
ဒီသူၾကီး ေကာင္းေၾကာင္းေထာက္ခံဖို ့။

ရြာသာယာ ထြက္ဆန္စား၊.အေရွ ့ရြာသား။
ဦးညာျဖီးေျပာသမ်ွ၊ ေခါင္းညိမ့္ထား။
အေရွ ့ရြာမွာ ဆန္မထြက္၊
ဦးညာၾကီးမရွိရင္ သူတို့လည္းအသက္တြက္
ဘယ္သူေသေသ..ဒို ့မေသဖို ့အေရးၾကီး
“ဒို ့က ဦးညာၿဖီးမွ.. ဦးညာၿဖီး..”

ထင္းမရွိရွားပါး၊ ေတာင္ဖက္ ရြာသား၊
ဒီဒါးျပၾကီးမရွိက..ဒို ့ထင္းရွာရမလြယ္၊
ၾကိ္ဳက္ၾကိဳက္၊ မၾကိဳက္ ၾကိဳက္
ထင္းေၾကာင့္္သာ မ်က္နွာလိုက္
ဒို ့လည္းေလ. “ဒီသူၾကီး" ဘဲၾကိဳက္

ပ်ားဖေယာင္းတိုင္ရ၊ ေျမာက္ဖက္ကရြာ
သူတို ့လည္းအဆစ္ပါ။
ဒီ သူၾကီးကိုေတာ့ သိပ္မၾကိဳက္
သို ့ေသာ္လည္း..
သူ ့ဖေယာင္းတိုင္မရွိက..ဒို ့ရြာအေမွာင္တိုက္
မခ်ိသြားျဖဲ..မရဲတရဲ
ေဟ့ က်ဳပ္တို ့လည္း.."သူ" ဖို ့့မဲ။

အေထာက္ေတာ္ ေခါင္းကုတ္
ဒီသုခရြာ က အရွဳပ္..
ကိုယ္တိုင္ ျမင္ခဲ့.
အခ်ဳပ္ထဲက လူေတြ.
တရားခံမမိရင္မေန၊
တေဆြလံုး ေသေက်ေၾကာင္း၊
လဒစားေနတဲ့ ေရေပၚေပၚအေလာင္း။
ဘယ္လို ယံုရမလဲ၊
ဒီသူၾကီးက၊ လူၾကီးလူေကာင္း။

အေၾကာင္းနဲ ့အက်ိဳးခ်င့္
မင္းျဗဟၼဒတ္ သံေတာ္ဆင့္
ရြာအက်ိဳး..သယ္ပိုးသူသာ
သူၾကီးလုပ္ေၾကး၊ ဒါးျပျပီး မမိုက္ၾကေရး.
မဲဆႏၵေပးတ့ဲဲ ့အခါမွ
ဦးညာျဖီးရဲ့ ရွံဳးဘ၀
ေက်ာတစ္ရာ..ရင္တစ္ရာ ၾကိမ္ဒဏ္ခ။
ျမိဳင္ေဟမာ ေတာနက္အတြင္းကိုႏွင္။
ဤပံုျပင္ကေလး နိဂံုးတြင္။

မသဒၶါ။ (၁၁။ ၂၅။၂၀၀၇)
ဇာတ္ေပါင္းခဏ္း
မင္းျဗဟၼဒတ္ = UN အဖြဲ့ အစည္း။
“ သုခဂါမ” = ျမန္မာျပည္။
ဦးညာျဖီး = စစ္အာဏာရွင္ၾကီး ဦိးသန္းေရြွ
ေတာင္ရြာ.ေျမာက္ရြာ..အလယ္ရြာ = အာစီယံ အဖြဲ ့၀င္နိုင္ငံမ်ား