မနုႆတံတိုင္းၾကားက..က်ြန္ေတာ္

အာရံုငါးပါး.ခံစားရုပ္ခႏၶာ
နာက်င္ ေၾကကြဲ။
လူဆိုတာ၊
ေသမွာက် ေၾကာက္တာခ်ည္းပါဘဲ။

တံုးတိုက္တိုက္၊ က်ားကိုက္ကိုက္
က်ြန္ေတာ္ မိုက္တာမဟုတ္ဘူးအေမ။
ေသတေန ့၊ ေမြးတေန ့
အမ်ားအတြက္ သက္စြန္ ့၍
မာန္ဇာတိ၀င့္၊ အာဇာနည္မ်ိဳး
ဘယ္ေတာ့ ေသရိုးထံုးစံ မရွိ၊
လူပင္ေသျငား။ နံမည္ထင္ရွားသိ
ျပည္သူတို့၏၊ ရင္ထဲ။
တေနရာရာမွာ။ က်ြန္ေတာ္ရွိ။
တကယ္ စိတ္ခ် ယံုၾကည္စြာ။

မိုးေရသဲသဲ.. သကၤန္းရြဲစို့
သံဃာပ်ိဳတို ့သပိတ္လမ္း။
ကမ္းလက္လွမ္းခဲ့ ။ ခ်ိတ္ဆက္ခဲ့ျပီ။
နံေဘးက လူ
သူဘယ္သူ ကိုယ္မသိ၊
ကိိုယ္ဘယ္သူ သူမသိ။
တစိမ္းအတိ။ ျပံဳးျပၾကည့္ရင္း
ခိုင္မာစိတ္ဓါတ္၊ အသက္ပံုအပ္၊
မ်ိဳးခ်စ္သားမို ့ရဲရင့္သည္။

ေမတၱာသြယ္တန္း
ပရိတ္လမ္းမွာ။
အားလံုးတူတူ
ေကာင္းမွဳယူသည္။
အေမသာဓုေခၚပါေလာ့။

ယုတ္ရင္း ၾကမ္းတမ္း၊
လံုထိန္း သရမ္းသည္
ဒုတ္ဒါးပ်က္ပ်က္၊ က်ည္ျဖင့္ႏွက္ျပီ။
ဒါ ျမန္မာမွ ဟုတ္၏ ေလာ။

စစ္သားမဲမဲ။ လည္စီးရဲက
သံဃာလည္နင္း။ ေစာ္ကားျခင္းသည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္၊ မည္၏ေလာ။

အာဏာတခု၊ တည္ျမဲမွဳတြက္၊
တိုင္းျပည္ကိုဖ်က္၊ မွဳန္းေခ်အသက္၊
ေယာ္ဖက္ရြက္လို
သင္သည္၊ မင္းေကာင္းမည္၏ေလာ။

က်ည္ကိုမေၾကာက္။ ဒူးမေထာက္။
ဖမ္းသည္မရြံ ့။ ေနာက္မတြန္ ့။
ညွင္းသည္မမွဳ။ ယစ္စေတးမွဳ။
ေတာ္လွန္ေရးတခု၏ အာဇာနည္။

ေသထိေအာင္ ေတြးျပီးသား
မနုႆ အေသခံ တံတိုင္းရဲ့ လူသား။
အေမ့ရဲ့သား က်ြန္ေတာ္။

က်ြန္ေတာ္နံမည္ ဘယ္စာရင္း မရွိ။
က်ြန္ေတာ္ဘယ္သူ ဆိုတာ ဘယ္သူမွမသိ။
သပိတ္တန္း ၏ အျပင္စည္းက က်ြန္ေတာ္
အိမ္ျပန္မေရာက္၊
တိတ္တဆိတ္ေပ်ာက္သြားလည္း ကိစၥမရွိ။
အေမနဲ ့ က်ြန္ေတာ္ဘဲသိသည့္။
က်ေနာ္ရဲ့.အာဇာနည္ အထုပၸတၱိ။
လြမ္းသူေလးေတြ ့ရင္သာ..
နားခ်လွည့္ပါ အေမ။
သား တိုင္းျပည္အတြက္.အသက္ စေတးခဲ့ဲဲျပီ။
လြမ္းသူရယ္..အမွ်ေ၀။

မသဒၶါ (၁၁။၂၇။၂၀၀၇)
အာဇာနည္ ေမာင္ကိုကို၀င္းအတြက္..ဂုဏ္ယူျခင္းမ်ားစြာျဖင္ ့