ေၾကြလြင့္၀ဲေသာ လဲမွိဳ့ပြင့္ကေလးတပြင့္

မင္းနဲ ့ငါ
ေက်ာင္းတက္ေဖာ္သူငယ္ခ်င္း
အလုပ္ခြင္..ဆင္းေတာ့လည္းအတူတူ

အေနာက္နိုင္ငံ..တေျမျခား..
စာသင္သြားေတာ့ လည္းအတူတူ

၁၉၈၈..အေရးေတာ္ပံုႏွစ္
လမ္းမေပၚေနပူၾကဲဲ..ဆႏၵျပပြဲအတူတူ..

မွန္ကန္ေသာရဲရင့္္ျခင္း
တရားမ်ွတျခင္းကိုျမတ္နိူးသူ..
တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္ျမတ္နိုး
တိုးတက္ေအာင္ျမင္ေစလိုသူ..
မမွန္ကန္ေသာ..အာဏာရွင္ၾကား
လူ့အခြင့္အေရးကိုေတာင္းဆိုရဲသူ.
ဖမ္းဆီးေႏွာင္ခ်ဳပ္..ညွွင္းပမ္းမွဳကို..ၾကံ့ၾကံ့ခံရဲသူူ

ေလွေလွာ္ခတ္ေနစဥ္..တက္က်ိဴး
သူ..ဦးေတာ့မက်ိဳးခဲ့ဘူး..
လူကို..ေခြးသတ္ေလခ်င္း..
ရဲရင့္ျခင္းေၾကာင့္ ..ေရတိမ္နစ္ခဲ့ရသူ။

ေသေသာသူၾကာရင္ေမ့တယ္ဆိုေပတဲ့
ဒီေန ့ဆို..ၾကာခဲ့ျပီ..၁ရႏွစ္တင္းတင္း
အံကို..သာ..တင္းတင္းၾကိတ္ေရရြတ္ဆဲ.
ေလေပြထဲလြင့္စင္ေသာ လဲမွိဳ ့ပြင့္ကေလးမ်ား..
စုစည္းမိတဲ့အခါ. သက္ေတာင့္သက္သာ
အမ်ားထိုင္စရာ. ဖံုေမြ ့ယာကမၺလာျဖစ္ေစရာ
ေစတနာ..ႏွလံုးသားရင္း..
ဘ၀မ်ားစြာ..အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ
စေတးခဲ့တဲ့..ေတာ္လွန္ေရးလမ္းၾကမ္းေပၚမွာ
ေၾကြခဲ့ျပီ..ေၾကြေနဆဲ…ေၾကြလတၱံ ့ေသာ..လဲမွိဳ ့ေပါက္မ်ားစြာ…
လူမသိ..သူမသိ.ေျမခရွာ..
အားမာန္တင္း..အေလးျပဳရင္း
ကိုယ္.. ႏွဳတ္ဆက္္သည္သူူငယ္ခ်င္း..

မင္းအေသြးရင္း..ယံုၾကည္ျခင္းသည္
ငါ့စိတ္ဓါတ္တြင္း..ထိုးေဖါက္အျမစ္တြယ္..
မင္းအရင္..သြားနွင့္ေပမဲ့..
မျပီးေသးတဲ့မင္းတာ၀န္..
မဆံုးေသးတဲ့..လကၤာတပုဒ္..
ငါ့ေခ်ြးနဲ ့..သက္ေသျပ
ငါ့ေသြးနဲ ့စေတးျပ
ဒို ့့ေတာ္လွန္ေရးေအာင္ရမယ္။
ေရာက္ရာအရပ္က..မင္းသာဓုေခၚ..
မင္း၀ိညာဥ္..ေအးျမစြာ..အျမင့္ဘံုမွာေပ်ာ္

မသဒၶါ (၁၁။၉။၂၀၀၇)
ဦးေမာင္ကို (ဆိပ္ကမ္းအလုပ္သမားမ်ားသမဂၢရဲ ့အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး). ၁၉၉၀.နို၀င္ဘာလ (၇)ရက္တြင္က်ဆံုးခဲ့သည္။