သရက္တစ္ပင္..အနာဂတ္ကို သင္ျပင္ေလာ့

ေရွးသေရာအခါ..
လူေပၚေၾကာ့ အိမ္ေရွ့မင္းသား
ေတာကစားသြားတယ္။

သမင္လိုက္ရင္း လမ္းေပ်ာက္
ဆာေလာင္အာေျခာက္တဲ့ အခ်ိန္
ဟိုးေရွ ့နားက ရြာဇနပုဒ္
ေရ ရွာေဖြရန္ ခပ္သုတ္သုတ္္

ပူေလာင္ ေနျခစ္ျခစ္
တံလ်ွပ္ ပူထ ရြာလည္လမ္းနေဘး
တူရြင္းတစ္ေခ်ာင္းေလးနဲ ့
တြင္းတူးေနတဲ့အဖိုးအို
မင္းသားကေတြ ့ေတာ့ ဆိုတယ္။

"အသင္အဖိုးအို။
က်ြန္ပ္သည္ ေရေျမသနင္း
မင္း၏ အိမ္ေရွ ့စံသား
ေတာကစား အလာ..
ေရဆာေတာ္မူတဲ့အတြက္
ေရတခြက္ေလာက္ဆက္သပါ။"
အဖိုးအိုက ျပာျပာသလဲ
ေရအိုးထဲက ေရကိုဆက္သတယ္။

" ေသာက္ေတာ္မူပါ အရွင့္သား.
သူဆင္းရဲသားမို ့ရွိတဲ့ အုန္းမွဳတ္ခြက္
အမ်က္ေတာ္မသက္ ေစခ်င္ပါတယ္။
အရွင္...ဆာေလာင္ေတာ္မူခဲ့ရင္မ်ား.
အက်ြန္ုပ္မွာ ၾကီးမားဖံြ ့ထယ္..
သရက္သီးမ်ား ရွိပါတယ္။
စားလိုပါက သံုးေဆာင္ပါ အရွင့္သား"
ေစတနာမ်ားနဲ့ဆိုတယ္။

အိ္မ္ေရွ့မင္းသားက ခရီးတေထာက္နား..
ေရနဲ့ သစ္သီးကို သံုးေဆာင္တယ္။
ရြာလည္ လမ္းနံေဘးတစ္ေလွ်ာက္.
သရက္ပင္တန္းက ျဖိဳးေမာက္.
ေခြးကေလးေတြေခြးမ နိူ ့စို ့သလို
သရက္သီးေတြက လွပ ၀င္းစို။
သရက္သီးမွည့္က ခ်ိဳမွ ခ်ိဳ

ဒီအခ်ိန္..အဖိုးအိုက
ေခ်ြးကို သုတ္ရင္းဆိုတယ္။
" အသင္မင္းသား
အက်ြန္ုပ္မွာ အလုပ္မ်ားရွိပါတယ္။
ၾကိဳက္သလို အနားယူ..
က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးကို ခြင့္ျပဳေတာ္မူပါ။"

မင္းသားက စဥ္းစားတယ္။
ဒီ အဖိုးအို.. ရွံဳတြ အသားမည္း
အေတာ္ဘဲ သက္ၾကီးရြယ္အို
ပ်ဥ္းတြဲက်တဲ့ လက္ေမာင္း..
အားအင္ေကာင္းလည္းဆုတ္ယုတ္ေန
ေ၀သီတဲ့ မ်က္လံုး
မွဳန္ရီရီ..၀ိုးတ၀ါးအေျခအေန.
ပိန္ေသးေသာ ကိုယ္လံုး..
ေခြ်းစိုရြဲတကိုယ္လံုး…
ဂရုဏာသက္စြာ သူကဆိုတယ္။

" နားပါဦးေလာ့ အဖိုး..
ရာသီ ကလည္း ပူပါဘိ
အဖိုးလည္းေခ်ြးျပိဳက္ျပိဳက္က်ေန၏။
ဘာေတြ ေၾကာင့္က် သင္ပိုေနပါသလဲ
ဘာေတြ လုပ္ရန္
အဖိုး က်င္းတူးေနပါသလည္း။
ဒီရြာက စမ္းေပါက္.
ေရၾကည္ေသာက္ရန္ ရွိတယ္။
ဆာေလာင္ရင္ စားေသာက္
သရက္ပင္တန္း ၾကီးတေလွ်ာက္..
စားမကုန္ေအာင္ေပါဘိ။
သက္ေတာင့္သက္သာေနပါဘိ အဖိုး"

" မွန္ပါအရွင့္သား..
အခ်ိန္ရွိခိုက္ၾကိဳးစား
သရက္ပင္ပ်ိဳမ်ား စိုက္ရန္
က်င္းတူးေနေၾကာင္းပါ။"

" ေအာ္ အဖိုးအိုႏွယ္။။
ဘ၀က တိုပါတယ္။
သင့္အားအင္ေတြကို ေခ်ြတာ
ေနပါေတာ့လား သက္သက္သာသာ..
ဒီေလာက္ မ်ားတဲ့ သရက္ပင္တန္း
စားစမ္းပါ့ သင္ေခါင္းမခ်မီ
ဖူလံုပါေပသည္ အဖိုး။
ေသာကေတြ သင္မပ်ိဳးပါနွင့္
သင္၏ ယခု စိုက္ေသာသစ္ပင္
အသီးမ်ား မတင္ခင္..
သင့္ဘ၀ ကြယ္လြန္မည္မုခ်။
အလဟသအားအင္ေတြ မဆံုးပါေစခ်င္ အဖိုး။ "
ရယ္သြမ္းေသြး မင္းသားကဆိုတယ္။

" မွန္လွပါမင္းသား
ယခုျမင္ရ သရက္ေတာတန္းဟာ
က်ြန္ေတာ္မ်ိဳး အဖိုး စိုက္ခဲ့ေၾကာင္းပါ။
အဖိုးရဲ့ ကုသိုလ္တျပံဳတမ
ယခု အခါ က်ြန္ုပ္တို ့ စားသံုးရပါတယ္။
က်ြန္ုပ္ စိုက္ေသာ သရက္ပင္
က်ြန္ုပ္စားရန္ မဟုတ္
ဘိုးဘြားေတြ ရဲ့တာ၀န္အရ..
ေျမးျမစ္မ်ား အတြက္ ေစတနာခ်
စိုက္ေနရေၾကာင္းပါ။
အသင္ မင္းသား
သင္သည္ တစ္ေန ့
ျပည့္ရွင္မင္း ျဖစ္လာတဲ့အခါ
တိုင္းျပည္ကို သာယာေအာင္
အုပ္ခ်ဳပ္ေပးေတာ္မူုပါ။
ေျမးျမစ္မ်ားအတြက္ စည္ပင္မဲ့ဌာေန
မင္းေကာင္းတစ္ဦးရဲ့ အေမြ…
အနာဂတ္ကို ဖူးပြင့္ပါေစ။ "

" မိမိရသည့္ ေျမတလက္မ..
ဘိုးဘြားေတြ အသက္ေပးခဲ့ရ..
သင္ မေမ့ေစလိုခ်င္..
သို ့မွသာ သင္သည္
မင္းေကာင္း အရွင္.."

မင္းသားချမာ ရင္ဆို ့နင့္
ရွက္လည္း ရွက္မိပါလင့္
အဖိုးအိုရဲ့ ေစတနာ..
ခ်ီးက်ဴး ေထာပနာျပဳရဲ့
ဒီ ဆုံးမမွူရဲ့ ေနာက္ကြယ္..
မင္းေကာင္းတပါးေမြးဖြားခဲ့တယ္။

က်မတို ့အတြက္ ဘိုးဘြားေတြ..
ခ်န္ထားခဲ့ပါတ့ဲ အေမြ..
သယံဇာတ..ေပါၾကြယ္၀
က်ြန္းသစ္ ဆန္ေရ..
ဖူလံုတဲ့ ဧရာေရ..
တနပ္ဖဲစား..ဒို ့ေတြ ဒီအတိုင္း ဆက္သြားမလား..
ေျမးျမစ္ေတြ အတြက္ အေလးထား.
ေကာင္းေမြကေလးမ်ား မခ်န္သြားေတာ့ဘူးလား..

ပံုျပင္ထဲက အဖိုးအိုလို
ေအာင္ဆန္း က လြတ္လပ္ေရးကို
အပင္ပ်ိဳးခဲ့..
ဒို ့ လက္ထက္မွ..
ေပါင္းသင္ မျပဳစုခဲ့ခ်င္ဘူးလား.
ဒို ့ေခတ္က်မွ လက္မွိဳင္က်..
သစ္ကိုင္းပိုးက်တာ..ရပ္ၾကည့္ေနၾကသလား။
ဒို ့တေတြ က လူညံ့..
ဘိုးဘြားဖ်င္းေတြလား။
သင့္ရာဇ၀င္..အသင္ေရးသည္။
သင့္ အရွက္သည္
သင္၏ အလုပ္ျဖစ္၏။

ကဲ သရက္ပင္ စိုက္ရန္..
ဘယ္သူ ၀ိုင္းကူၾက မလည္း။
အခ်ိန္ရွိေနေသးခင္..
ေျမးျမစ္ အကဲ့ရဲ့ သင္မခံခ်င္ရင္..

ဒီေန ့စိုက္မဲ့ သရက္တစ္ပင္..
အနာဂတ္မွာ စိမ္းရြက္ဆင္..
ေစတနာသာ အားအင္..
သတိျမင္ေလာ့
စိုက္ၾကေလာ့

မသဒၶါ (၇။ ၂၃။ ၂၀၀၉) ဘိုးဘြားတာ၀န္ သင္တာ၀န္ ေက်ျပြန္ေစခ်င္ပါသည္။