ငါမေသဘူး..ေရကူးတတ္တယ္..

ဖြတ္ထြက္တဲ့ ေတာင္ပို ့
ဒါ..ဘုရားငုတ္တို..မဟုတ္။

ၾကာၾကာေပါင္း ..အေၾကာင္းသိ..
သစၥာ မရွိတာ.လူေကာင္းမဟုတ္၏။

ငါးစိမ္းျမင္..ငါးကင္ပစ္..
အခ်စ္မရွိ..ေပသီးႏွင့္တြက္ၾကည့္
သားသမီးအတြက္္ မသိ..
အျပင္လူသာ ခ်စ္၏။

ဘုရားဘုရား လက္ကားကား
ဇာနည္ စစ္သား..ေလထြားထြား
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလို..သတၱိ
တျပားသားမရွိ။

အသံဘဲရွိ..အဆန္မရွိ..
အကာဘဲရွိ..အႏွစ္.နတၱိ
ပန္းေျခြခ်င္သည့္ ေလ..
ေျခေဆးခ်င္ တဲ့ ေရ
ေပါက္ပင္လို ဟိုဒီတိိမ္း
ဘယ္ညာ လွည့္ယိမ္း
မ်က္လွည့္ျပ..ဒိန္းတပ္တပ္..ပြဲထိမ္း။

အေပၚယံ..မတည္ျမဲ..
ေဖာက္လြဲတဲ့ ပန္းစားဘီလူး။
အလိုေလာဘရူး..အာဏာရူး
အစြယ္ျပဴးျပဴး..သားစားၾကဴး။

ျမွံဳးထဲက ရုန္းတိုးထြက္တဲ့ ငါး.
ေၾကာ့ကြင္းက..လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ယုန္..
အမွားကင္းသူ..ေလာကမွ မရွိ..
တခါအမွား..ဆင္ျခင္တတ္၏။

ဟား ဟား ဟား..
လိမ္လို ့ထပ္ရမလား..
ငါမေသဘူးေဟ့..ေရကူးတတ္ခဲ့ျပီ။
မယံုေတာ့ဘူးေလ..စာတတ္သြားခဲ့ျပီ။
အျဖဴနဲ ့ အမည္း..ဘယ္ဟာလည္း..
ငါ..ခြဲတတ္ ခဲ့ျပီ။

ယခုအခါ
အသင္ .ေလာက
သစၥာေဖာက္ရင္..သစၥာေစာင့္စရာမလိုေတာ့။
နာက်င္ေသြးေၾကြး..ဘယိလိုနည္းနဲ့ဘဲရရ
ဘယ္လိုဘဲစစ
ဒါးဆိုရင္ ဒါး
တုတ္ ဆိုရင္ တုတ္..
သက္ေရာက္မွူတိုင္းမွာ.တန္ျပန္သက္ေရာက္တဲ့ ညီမ်ွအလုပ္။
မေကာင္းတာလုပ္..မေကာင္းတဲ့ရလာဒ္..အေျဖထုတ္။

ရန္ဆိုရင္ ျပတ္..မာန္ ကိုသတ္
ေနွာင္ၾကိဳးစတို ့ ငါ့ မရိွ္ေတာ့။
အေတာင္က်ိဳးမ်ားလည္း..ဒဏ္ရာေပ်ာက္..
ေနျခည္ဦးလည္း..အေမွာင္ေတြ ကိုဖယ္ေဖ်ာက္..
လြတ္ေျမာက္ျခင္း ေရာက္ျပီ..
ေ၀ဟင္ဆီျပန္မဲ့ လြတ္လပ္ေရးဌက္..
အာရုဏ္အတက္မွာ..
ေတာင္ပံ တို့ျဖန္ ့ခါ..
ထက္မိုး..ေ၀ဟင္၀ဠာ..

မသဒၶါ (၂။၂၃။၂၀၀၈)
မသဒၶါကေတာ့ မည္းျပီဆို..တူးတူးခါးခါးပါ.. အားလံုးလည္း အျဖဴ အမည္း သဲကြဲၾကပါေစ။