ရန္ကိုု ျပတ္ေအာင္ျဖတ္..

မီးေနသည္..ခေလးေမြး
လက္သည္ခ်ည္း အားမကိုးနဲ့
ကို္ယ္တုိင္ အားထုတ္မေပး။
ခေလးေမြးဖို ့မလြယ္။

ကိုယ့္ျပည္တြင္းအား ကို ကိုယ္အားကိုး.
လက္နက္ဆိုး နဲ ့စစ္ရန္သူ
လက္ပလာနဲ ့ နိုင္ဖို ့မလြယ္ကူ..
ငါးၾကင္းဆီ နဲ ့သာ..ငါးၾကင္းေၾကာ္
လူသူလက္နက္ ကို စုေဆာင္းရင္း.
ေသြးတူသူ ေပါင္းစည္းရင္း
စႏၵဂုတ္မင္းလို စစ္တိုက္ျခင္း။

ေအးခ်မ္းေရး လမ္းစဥ္နဲ ့
ရြက္တိုက္ လိုပါလည္း.
လူမိုက္ေတြက်..ညွိနွိဳင္းရန္ ခက္ခဲ..
အေကာင္းဆံုးေတြ ကို ေမွ်ာ္လင့္
အဆိုးဆံုး အထိ ရင္ဆိုင္
ရရင္ရ..မရရင္..ခ်၊
ျပတ္ရမဲ ့ရန္။
ကိုယ္မသတ္က သူသတ္မယ္အမွန္။

စိ္တ္ေတြေ၀..မ၀ံ့မရဲ
ေၾကြခဲ့ ပန္းေတြမ်ားလွျပီ။
ေၾကြေနဆဲ ပန္းမ်ားလည္း.ရွိေနသည္။
ဆက္ေၾကြဦးမဲ့ ပန္းမ်ားလည္း..အေနာက္မွာတန္းစီ။
လူမသတ္ခ်င္ေပတဲ့..
ရန္ မျပတ္ခ်င္..
နင္သတ္တာ..ငါေခါင္းငံုခံရမလား။
စဥ္းစား.စဥ္းစား.
ေလ်ွာ့ လြန္းရင္..ျပန္ပတ္မည္။
ေပ်ာ့လြန္းရင္..အသတ္ခံရမယ္။

စစ္တပ္က လက္ တေျဖးေျဖးယဥ္.
ခေလး။ လူအို။ ဘုန္္းၾကီး။ မယ္သီလ။ မိန္းမ။ ေယာက်္ား.
ဗိုက္ၾကီးသည္မ်ား မက်န္။ ရွိသမွ်ေျမလွန္ေနခိုက္။
ခႏၱီစ..သည္းခံျခင္း ပါရမီ ပိုက္။
အတိုက္အခံ တသိုက္
တရားလမ္း မလိုက္နိဳင္ဘူး။
ဒုတ္ဆိုရင္..ဒုတ္၊ ဒါး ဆိုရင္ဒါး။
ကြဲကြဲ ျပားျပား။ စိတ္မွာ ပိုင္းျခား။
ႏွလံုးသားကို သံခ်ပ္ကာစြပ္။
ရြံ ့ရြံ ့ခ်ြန္ခ်ြန္ တိုက္တတ္ဖို ့အေရးၾကီးျပီ။

မင္းေလာင္းေပၚမွာ မေစာင့္နဲ့
လူစြမ္းေကာင္း ကို မေတာင့္တနဲ ့
မင္း ဟာ..မင္းဘ၀ရဲ ့ဖန္တီးရွင္
မင္း ဟာ..အနာဂတ္ရဲ ့စြမ္းအားရွင္
လူမသိ သူမသိ၊ အညၾတ၏ အာဇာနည္္။
ကိုယ့္ ရာဇ၀င္ကိုယ္ ေရးသည္.။

ေမတၱာရြတ္သြားတဲ့ ဘုန္းၾကီးအေလာင္း
ျပန္ေျပာင္း အသုဘ ကသိုင္းရွဳ
ရန္ မျပတ္ရင္..ဘာျဖစ္နိုင္သလည္းဆိုတာ.
ေသြးေၾကြးကို..ေသြးေၾကြးပီပီ ဆပ္ပါ။

မသဒၶါ ( ၂။၇။၂၀၀၈) ကိုေအာင္ေ၀းေရ..က်မလည္း ရန္ကို..ျပတ္ပါသည္။