ဒီေန ့ စက္တင္ဘာ ၂ရ ရက္.၂၀၀ရ.
သမီးေလးရဲ့..၄နွစ္ေျမာက္ေမြးေန ့..
က်မမေမ့မေပ်ာက္..ေစ်းအျပန္၀ယ္ခဲ့
သမီးအတြက္..ေမြးေန ့လက္ေဆာင္..
ခ်စ္သမီးေလးေပ်ာ္သြားေအာင္
လွပတဲ့ ဖိနပ္ေလးက..ပန္းေရာင္
ဆြမ္းခ်က္ျပီးေသာ္ျငား..ဦးဇင္းကဒီေန ့မၾကြ
ကံေဆာင္တဲ့သပိတ္ပြဲ.ဘုန္းဘုန္း.ႏွဲ ြေနဆဲဘဲ
ဘုရားဆြမ္းေတာ္နဲ ့သစ္သီး. ပန္းနဲဲ ့ဆီမီး..
ခ်စ္မျငီးတဲ့ သမီးရဲ့..
အသက္ရွည္ရာ. အနာမဲ့ေၾကာင္း ဆုေတာင္းေနဆဲ.
ဘုရားေပၚမွာေညာင္ေရေလာင္းခ်င္ပါသတဲ့
ပူဆာတဲ့သမီးကို..
သူ ့အေဖက..အလိုလိုက္..ေမာင္.ေခၚသြားလုိက္မယ္..
ခဏဘဲ..ျပန္လာမယ္..သိပ္မၾကာတဲ့
တာ့တာ့ ျပ နွဳတ္ဆက္..
ခုထိ..က်မမ်က္စိထဲက မထြက္..
အသစ္စက္စက္ဖိနပ္ေလးကပန္းေရာင္.
သမီးေလးကျပံဳးေယာင္ေယာင္..
အခ်ိန္မ်ားသိပ္မၾကာခင္..
မိုးလံုးခြင္းခဲ့ေသနတ္ပစ္ခ်က္..
ဘာမ်ားျဖစ္လည္းစိုးထိတ္.က်မ အသည္းထိတ္ေန..
ျပန္မလာေသးတဲ့သူတို ့သားအဖတေတြ..
ေၾကာင့္က် ပူပင္စိတ္္နဲ ့..က်မရွာခဲ့.
ေျပးလြွားေနတဲ့ လူအုပ္ထဲ
ေသြးစက္မ်ားနဲ ့ခႏၶာတခ်ိဳ ့
အမဲဖမ္း ဒိုင္းကာမ်ားနဲ့စစ္သား..
မ်က္ရည္ယို..မီးခိုးေငြ ့က မွြန္ထူထူ..
ဘယ္ဆီမွာလဲ..က်မခ်စ္ရတဲ့သူ..
ကာရံထားတဲ့ သံစည္းၾကိဳးမ်ား..
အနီေရာင္လည္စီးနဲ ့အေသခံကြန္မင္ဒိုမ်ား
ျပည္သူေၾကြးတဲ့ထမင္းစား..ၿပည္သူ ့အားၿပန္သတ္
လမ္းမထက္ကျပန့္ၾကဲေနဆဲ ဖိနပ္ပံု..
မိစၧာမ်ားရဲ့ ရက္စက္မွဳ နိမိတ္ပံု။
က်မရင္ေတြ ခုန္ပါေပါ့..
ေမာင္၀တ္ေနက်..ကတၱီပါဖိနပ္ကသဲၾကိဳးျပတ္လွ်ွက္..
ေမွာက္ရက္.ပက္လက္လန္ေနတဲ့
ဖိနပ္ပန္းေရာင္ေသးေသးေလးကအသစ္စက္စက္
သဲၾကိဳးေပၚကမေၿခာက္ေသးတဲ့..ေသြးစက္.
က်မ.ဘ၀ပ်က္ခဲ့ဲျပီ.
သူတို ့ဘယ္ဆီေရာက္..စုတ္္စျမဳတ္စေပ်ာက္
ေဆးရံုမေရာက္.အေလာင္းေပ်ာက္..
ျမစ္ေရေၾကာထဲဘဲေျမာေနမလား..
အရွင္လတ္လတ္..မီးရွိဳ ့ဘဲသတ္လိုက္သလား..
ဘာမွမသိေသးတဲ့..ခေလးရဲ့အသက္ ၄ နွစ္
ေအာ္..လူေတာင္မျဖစ္ေသးခင္။
ေရြွျမန္မာေျမေပၚကျပည္သူမ်ားဘ၀.
ဘာမွ အာမခံခ်က္မရ..
စည္းစိမ္ဥစၥာ..မင္းဘ႑ာသိမ္းရစ္..
စိတ္၀ိညာဥ္..စဥ္းစားပိုင္ခြင့္မရွိ.
အသက္ခႏၶာ..တည္ျမဲနိုင္ခြင့္မရွိ
အသိဥာဏ္..ထုတ္ေဖၚနုိင္ခြင့္မရွိ
ပါးစပ္ပါ..ေျပာေရးဆိုခြင့္မရွိ..
မ်က္စိပါ.အမွန္တရားၾကည့္နိုင္ခြင့္မရွိ
လက္ေတြပါ..မွန္ရာေရးနုိင္ခြင့္..နတၳိ.
မရွိ ..မရွိ. .ျပည္သူေတြမွာ..ဘာမွမရွိ.
အခုေလ..က်မ သမီးနဲ့လင္ေပ်ာက္တဲ့မုဆိုးမ..
တေျမ့ေျမ့ဘ၀..ရင္ကြဲနာက်။
ဒို ့ဘိုးဘြားအေမြ..စစ္တပ္ကဘဲေခါင္းပံုျဖတ္ေန
ျပည္သူေတြက.. ၀မ္းေဟာင္းေလာင္း။
ရွိသမွ်ျပည္ထြက္သယံဇာတ..
ျပည္သူအတြက္ မစားၾကရ..
ေပါေခ်ာင္ေကာင္းနဲ့ နိုင္ငံျခားေစ်းကြက္ဘဲထြက္
လူထုကေတာ့ ငတ္လ်ွက္..
သစ္ေတာျပဳန္းပ်က္..ရာသီေျပာင္းခဲ့
ရန္သူမ်ိဳး ငါးပါးရဲ့…မင္း..
ျပည္သူေတြနဲ ့စစ္ခင္း..
လူေတြ စာမတတ္ၾကမွ..ဒို ့တေတြအသာရ..
လူေတြ ထမင္းငတ္ၾကမွွ..ဒို ့ေျခေထာက္လာဖက္ၾက..
ဒို ့ဘာလုပ္လုပ္..အဟုတ္ၾကီးထင္
သာသနာေတာ္အျမစ္ျပဳတ္ခ်င္
သံဃာေတြ..မ်ိဳးျဖဳတ္ဖို ့စီစဥ္
ျပည္သူ ့အလွဴေတာ္ကို..အမ်က္ၾကီီး
ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ားကိုဖ်က္ဆီး.
ဘုရားေပၚကေရြွကို ခိုး
သံလ်ွက္ေတာ္ေပ်ာက္ေနတဲ့ ဘုရင္သူခိုး
ျဗိတိသ် ေခတ္ထက္ဆိုး
ဆရာေတာ္ ဦး၀ိစာရကမွ ကံေကာင္းေသး
အခုေတာ့ရွိသမွ် ဘုန္းၾကီး..အကုန္ေဘးသင့္ေန
ေျပးနိုင္မွလြတ္ၾကေတာ့မဲ့..ဗမာေျမ။
ျပင္သင့္ၾကျပီ..ဒို ့အနာဂတ္သို ့ေမ်ွာ္ရည္ ။
သတၱိေမြးထားပါ ဒို ့ျပည္သူညိီညီ.
လြတ္လပ္ေစခ်င္သည္..အမိ ဗမာၿပည္.
ဒို ့အားလံုးသမိုင္းေပး..တာ၀န္ျဖစ္သည္။
အားလံုးညီညီ.အာဏာရွင္ကိုေတာ္လွန္ရမည္။
မသဒၶါ (၁၀။၁၀။၂၀၀ရ)
Wednesday, October 10, 2007
ပိုင္ရွင္မဲ့..ပန္းေရာင္ဖိနပ္ေလးတရံ ေပၚကေသြးစက္မ်ား..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
အေပၚက ဇာတ္ကြက္ကဗ်ာစာသားေတြထက္ေအာက္ကတကယ္အၿဖစ္ကာရန္ေတြက ရင္ဘတ္ကို အၿပင္း၀င္ေဆာင္႕တယ္ဗ်ာ။က်ေနာ္တို႕ မတတ္နိုင္သမွ် လက္ပိုက္ႀကည္႕ေနရတဲ႕ ဘ၀ကို ၀မ္းနည္းလို႕မဆံုးဘူး။
Post a Comment