ဘယ္မလည္း..ဦးေပါင္းစင္းနဲ့ ျမင္းညိုရွင္

နန္းတြင္း ညီလာခံပြဲ
အိုမင္းလက္ျပင္းတြဲ
မင္းတရားရဲ ့လက္ေမာင္းကိုျမင္လို ့
မူးမတ္ေတြ ေလွာင္ျပံဳးျပံဳးတဲ့အခါ..
မင္းမာနနဲ ့အေလာင္းစည္သူမင္းက..
“ တူရြင္းေတာင္ေျခမွာ..ညေနခါ..
ျမင္းစီးေနတဲ ့ ဦးေပါင္းစင္းနဲ ့
ျမင္းညိုရွင္ သူရဲေကာင္း
အရွင္ဖမ္းကာ ငါအားဆက္သ
ဆုေငြခ်မယ္ ေမာင္မင္းတို ့"
စိန္ေခၚပညာျပတယ္..

ဆုေငြလိုခ်င္ မူးမတ္မင္းခ်င္း
ဟန္ေရးတျပျပ အမဲလိုက္သူတစ္သင္း
ျမင္းညိဳေကာင္းတစင္းက. ေလအလ်ွဥ္ျမန္
ဦးေပါင္းစင္းစ ေလ၌လြင့္ ရိပ္ရိပ္သ႑ာန္
မည္သူ ဘက္မျပိဳင္..မည္သူမွ မဖမ္းနိူင္..
မိုးစုတ္စုတ္တိုင္စဥ္ လက္မွိဳင္ခ်..
ဒီေလာက္ အစြမ္းထက္မွ..
နတ္သၾကားကိုယ္ထင္ျပတာမုခ်…
မူးမတ္ေတြ ညံ့တာ ၀န္မခံၾကဖူး။

မနက္ညီလာခံ..
ဖမ္းမမိ အမွန္ ေလွ်ာက္တင္ၾက..
“နတ္သားက အေယာင္ေဆာင္..
ဖမ္းမမိေအာင္ စြမ္းလွပါဘုရား.”
အေလာင္းစည္သူက ျပံဳးျပတယ္။
“ မေန ့က ညခ်မ္း
ဦးေပါင္းစင္းနဲ ့ရုပ္ဖ်က္တာ ငါ..
ငါ့ လက္ေမာင္း ပ်ဥ္းတြဲက်..
ရီေမာၾကတဲ့ မူးမတ္တစ္ရာ..
ေယာက်္ားေကာင္းကို တုနိုင္ရိုးလား..
“ဟယ္..ငါ မအိုေသး..”
အာလုပ္သံနဲ့ ဟစ္ေၾကြးတယ္။
သူက မင္းေကာင္း ..သက္ေသျပေကာင္းတယ္။
ေယာက်္ားဆို..ေယာက်္ားမာနရွိရတယ္။

ေက်ာက္ဆည္က အဖိုးအို..
သင္ အိုေလျပီ..
လူသူ တြဲမ ခ်
ဘုရားမုခ္ေပါက္က ဆင္း ခ်ိန္.
စစ္မဟာ စစ္ေဆး..
လမ္းေတာင္မွ မေလ်ွာက္နိုင္တဲ့အခ်ိန္..
ေမာပန္း အားမရွိ.
မိန္ ့ခြန္းေတာင္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မဖတ္နိူင္တဲ့အခ်ိန္
သင္ ရွက္တတ္ပါက..
အျငိမ္းစားယူရမဲ့အခ်ိန္..
ပုတီးစိတ္ တရားထိုင္
လူသတ္ရမဲ့အခ်ိန္ မဟုတ္ဖူး.

မေသမခ်င္း မဆင္းရဲသည္လား..
ဆင္းရင္ ဗ်င္းမယ္ ေၾကာက္ေခ်းပန္းေနျပီလား.
သင္၏ အကုသိုလ္..အရွိန္ထေတာက္..
ဘ၀က ဆီမီးကုန္ခ်ိန္ေရာက္ေနျပီ.

နိူင္ငံေတာ္၏ စ်ာပန..
သင့္ မသာခ်ခ်င္ေသးသလား.
သင့္မ်က္ခြက္ၾကီး
အေလးျပဳၾကမယ္ ထင္ေနပါသလား.
ျပည္သူေတြ မ်က္ရည္ရႊဲ
တသသျဖစ္ေနမယ္.သင္ေမ်ွာ္လင့္ပါသလား..
ဦးေန၀င္းလို အရိုးျပာေရခ်..
အစရွာမရျပီလား..
စိုး၀င္းလို အေလာင္း ေထာ္လာဂ်ီေပၚတင္.
လြမ္းျပေနမယ္ ထင္သလား.

သင္ စြမ္းပါလွွ်င္..သက္ေသျပ..
စီးျပေလ..ျမင္းညိဳတစ္စီး..
ဦးေပါင္းစင္းနဲ ့ တူရြင္းေတာင္ေျခ..
သင္..မအိုေသးရင္..ၾကည့္ပါရေစ.။

မသဒၶါ ( ၆။ ၈။ ၂၀၀၉)
ဘုရားလည္းၿပိဳ လူလည္းအိုၿပီ ငါ့ကိုႀကိဳးစင္ပို႔ပါေတာ့ ဆိုေသာ စကားေလးေၾကာင့္ ဒီကဗ်ာလက္တန္း ေရးမိပါတယ္။ လာေရးေပးသူ သတိေပးသူ အား ေက်းဇုူးပါ။