မက်ဆံုးတဲ့ ဝိညာဥ္မ်ားနဲ ့ ဒို ့အတူတူ.

ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္..တည္ရွိဆဲ၀ိညာဥ္
ဒုတ္တစ္ခ်က္ေၾကာင့္..ေသမယ္မထင္နဲ ့။
ဆရာစံရဲ့ ဂဠဳန္ စိတ္ဓါတ္.
ၾကိဳးစင္ေပၚမွာ အခုထိ ရပ္ေနဆဲ။

သခင္ဖိုးလွၾကီးရဲ့ အာဠာဝက.သတၱိ.
ဒို ့နဲ့ အတူ ရွိေန၏။
ေအာင္ဆန္းရဲ့ ဘာမထီ စိတ္အင္္အား..
အရိပ္လို .ဒို ့အေနာက္ပါးမွာ။

သမဂၢ အေဆာက္အဦးကိုျဖိဳ.
ဗကသ စိတ္ဓါတ္ေတြျပိဳမယ္ မထင္နဲ ့
၇ ဇူလိုင္ မႏၱေလးေဆာင္ ေသြးစြန္းနံရံကို ေရေဆး.
ေဒါင္္းေသြးေတြ ပ်က္ျပယ္တယ္မထင္နဲ ့..

ဦးသန္ ့ မွိဳင္းရာျပည့္..
ေသနတ္ေတြ ့တိုင္းေၾကာက္မယ္မထင္နဲ ့..
၈၈၈၈..မိုးေပၚေထာင္မပစ္တဲ့ က်ည္ခ်က္
၀င္းေမာ္ဦးရဲ့နံမည္..ဘယ္ေတာ့မွမပ်က္.

တံတားျဖဴကေသြးစက္မ်ား
ထံုးသုတ္လိုက္ရံု..ေဖ်ာက္ရေၾကးလား..
ေရႊတိဂံု ဗဟန္းက သံဃာေသြးစက္လက္္..
ျမန္မာ့ ရာဇ၀င္ရဲ့ အမည္းစက္..

အေမစု ကို အိမ္ထည္း ဖမ္းခ်ဳပ္လည္း..
သူလို မိန္းမမ်ားစြာ..ေတာ္လွန္ေရးမွာေမြးဖြားခဲ့ရာ။
မင္းကိုနိူင္..ကိုကိုၾကီး တိုက္ပိတ္ခ်ဳပ္ကာထားလည္း..
ေက်ာ္ကိုကို..ေဇယ်ာေသာ္..
ရန္ရန္ခ်မ္း..
မ်ိဳးဆက္သစ္ရဲ့ အာဇာနည္ပန္း..
လာဆဲ လာလတၱံ..
ေမြးဆဲ..ေမြးလတၱံ ့ အာဇာနည္ေဒါင္းေတြ..
ဆံပင္ဘဲ ေဆးဆိုး..
ေဆးမွင္ေၾကာင္ဘဲ.ထိုးထိုး..
နားကပ္ဘဲ တပ္္တပ္..
ေခတ္ေရစီးေပၚဘဲရပ္ရပ္..

ဘယ္သုူဘဲ..ျဖစ္ျဖစ္
ဘယ္အဆင့္အတန္းကဘဲ ျဖစ္ျဖစ္..
ဘယ္ေလာက္ ေဟာ့ေရွာ့ ဘဲျဖစ္ျဖစ္
စစ္သား ထက္ေတာ့ ျပည္သူ ့ကိုခ်စ္တယ္။

အာဇာနည္မ်ိဳး ေသရိုးမရွိ..
မ်ိဳးမျဖဳတ္နိုင္ သစ္ပင္မ်ိဳးေစ့..
က်ရာေပါက္ၾကတာ သူ ့ဓေလ့
ေရမွန္..ေျမမွန္..
အပင္သန္..အမ်ိဳးမွန္ၾက၏။

ကဲ..ေတြးၾကည့္..
တကယ္..တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္တာ ဘယ္သူ။။

ေရွ ့တလက္မေနာက္ေျပာင္မွ..
တိုင္းျပည္ဂုဏ္ေရာင္…ထြန္းေျပာင္ေစတာမဟုတ္။
ေသနတ္ကိုင္တိုင္း..မ်ိဳးခ်စ္ဇာနည္မဟုတ္။
စစ္တကၠသိုလ္ ဆင္းမွ..တိုင္းျပည္ကို ကာကြယ္နိူင္တာမဟုတ္။
စစ္မွန္ေသာ ျပည့္သားဇာနည္..ျပည္သူထဲမွာရွိသည္။

အခ်ိန္တန္.. လုူမွန္..
ေနရာမွန္..
မီးဇာထေတာက္..
အေရးေတာ္ပံုႏြဲၾကဖို ့မေၾကာက္..
ဒို ့အရိုးေတာင္ပံု..
နိူင္ငံဂုဏ္ကို ျမင့္မဟဲ့

ဒ္ို ့ေသြးနဲ ့စေတးထပ္.
ဒို ့ေျမကို.မ်ိဳးဆက္သစ္သို ့အပ္မဟဲ့

ဒို ့အေရကိုဆုတ္မိုး..
ဒို ့ေျမကို..အသစ္ျပန္ေဆာက္မဟဲ့..

ေသဆံုးျခင္းမဲ ့..
လြင့္ေနတဲ့ အာဇာနည္မ်ားရဲ့ ဝိညာဥ္..
ဒို ့အားလံုး တူတူပင္..

အမ်ိဳးသားေရးအတြက္.အသက္..
ေပးမယ္..ဆယ္သက္ဘဲ ေသေသ..
အေရခမ္းခမ္း..အရိုးဘဲေၾကေၾက.
ဘယ္ေတာ့မွ မေလ်ွာ့တဲ့ဇြဲ။
ဥေဒါင္းေသြးသည္ နီနီရဲ
မနားတမ္းဘဲ ဆက္တိုက္မယ္။

မသဒၶါ ( ၈။၁၃။၂၀၀၈)