မနက္ျဖန္ေတြ…ရွိခ်င္ၾကေသးရင္ေပါ့

အုပ္စိုးသူ နဲ့ ျပည္သူ..
အေပးအယူ မမွ်..
က်ြန္စံနစ္ျပန္စတဲ့ ျမန္မာျပည္..

ေရွးသေရာအခါက
သက္ဦးဆံပိုင္ စံနစ္ေပမဲ့
လႊတ္ေတာ္နဲ ့ ဟစ္တိုင္ရွိခဲ့တယ္..
မတရားတာရွိ တိုင္နိုင္တယ္။
ငါမေကာင္းရင္..ငါ့အေၾကာင္းေရး..
ငါ့မယားမေကာင္းရင္..မေကာင္းေၾကာင္းေရး..
မင္းတုန္းမင္းၾတားေပးခဲ့တာ..စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္..
အာဏာရွင္ထက္သာခဲ့ တဲ ့သက္ဦးဆံပိုင္စံနစ္..

လူလက္တစ္ဆုတ္ေကာင္းစားရန္..
ေျမလွန္ေရာင္းတဲ့သယံဇာတ..
ဓါတ္ေငြ ့ေၾကာေပၚထိုင္ လ်ွပ္စစ္မရ။။
စပါးေတာင္ပံု..ထမင္းရည္ေသာက္ၾက..
ရွိသမွ် တရုတ္ဘက္စီးဆင္း..
ခ်ဥ္သီးပင္ ေအာက္ခ်ဥ္သီးငတ္ေနျခင္း..

ျပည္သူပိုင္တဲ့ေျမ..
ျပည္သူပိုင္တဲ့ ေရ..
ျပည္သူ ဆိုင္တဲ့ ဘ႑ာ..
ဘယ္မွာလည္း..
ျပည္သူမပိုင္တဲ့ ျမန္မာ..

လက္၀ါးၾကီးအုပ္ ဂုတ္ေသြးစုတ္
ျပည္သူကို စည္း၀ိုင္းအျပင္ ရံုခါထုတ္တဲ့ေနာက္
ေရာက္ရာနိူင္ငံမွာ မ်က္ႏွာငယ္အနာဂတ္သုန္း
ဒုကၡသည္တဲတန္း မ်က္စိတဆံုး..
လူေရာင္းကုန္ျဖစ္..ဘ၀တုန္း..
ျမန္မာျပည္သူရဲ့ ဘ၀..
ဒို ့ေတြ အားလံုး သံုည..
တိုက္မလား..ေသမလား…
အားလံုးစဥ္းစားၾက။

မေျပာင္းခ်င္ရင္…မ်ိဳးဆယ္ဆက္ က်ြန္ခံ..
အညံ့မခံလို အေသခံ တြန္းလွန္..
ဘိုးဘြားအေမြ ဒို ့ေျမကို
ျပည္သူ အားလံုးပိုင္ၾကရန္..အားအင္ယူ တဖန္ျပန္ထ.
 ျမန္မာျပည္ကို ေန ့သစ္ျပန္စရေအာင္..

မသဒၶါ ( ၂။၉။၂၀၁၀)