ေရာက္ရာအရပ္က ဆက္သြယ္ပါ။

ဒီေန ့ဆို နွစ္ႏွစ္ တင္းတင္းျပည့္ျပီေပါ့..
သူ ျဖဳတ္ခ်ည္း ေပ်ာက္သြားခဲ့တာ..
မေန ့တေန ့ကလိုဘဲ လို ့ထင္တယ္။
ကုန္လြယ္ေမ ့ေပ်ာက္တတ္တာ..
သဘာ၀ ေပမဲ့…
သိခ်င္တယ္..သူဘယ္သူလဲ..
စက္တင္ဘာမိုးေပါက္နဲ ့ အတူ
လမ္းမေပၚ ေပ်ာက္သြားတဲ့ ကေလးရယ္။

၂၀၀ရ စက္တင္ဘာလ..ေရႊ၀ါေရာင္အစမွာ..
က်မကို လာဆက္သြယ္လာတဲ့ ရဲေဘာ္တစ္ဦး
ေတာင္ပန္က်ိဳးဌက္ တဲ့ သူ ့ အမည္၀ွက္
အင္တာနက္ ေစတနာ့၀န္ထမ္း သတင္းေပးဖက္
ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ လို ့သူဆိုပါတယ္..

" မၾကီးေရ..
က်ေနာ္တို ့ လူငယ္ေတြ အတြက္..
မရွိတာ အနာဂတ္..
လုပ္စားဖို ့ က်န္တာ..
မိန္းမဆို ျပည္တန္ဆာ..
ေယာက်္ားဆို ..စစ္သား..
ေစ်းဖိုး မရွိ..စြမ္းအားရွင္လုပ္ လူရိုက္စား..
ဘြဲ ့ရလည္း အလုပ္မရ..
နိုင္ငံျခားမွာ က်ြန္ခံၾကရ..
ျပည္တြင္း က်န္ရစ္သူေတြ
အမွိဳက္ေကာက္စား..
မေရရာတဲ့ အနာဂတ္ေၾကာင့္
ဘုန္းဘုန္းေတြ သပိတ္ေမွာက္ျပီ။
အသက္စြန္ ့မွ လြတ္လပ္ေရးရမယ္ဆို..
က်ေနာ္ အသက္..ဆယ္ျပန္ထြက္ပေစ..
စေတးရန္ အသင့္…
က်ေနာ္ျဖစ္ခ်င္တယ္…လွိဳ ့၀ွက္ရဲေဘာ္ အမွတ္ (၁) "

နာဂါအိကို ပစ္သတ္တဲ့ေန ့က..
ဆူးေလ ဘုရားလမ္းေပၚမွာ သူရွိတယ္.
ရွိစုမဲ့ မုန္ ့ဖိုးေလးကိုရင္း
အင္တာနက္ေပၚ သူသတင္းေပးတယ္။

“ မၾကီးေရ..ပစ္ေတာ့မလားမသိဖူး..
ျမိဳ ့ေတာ္ခန္းမထဲမွာ..ရဲကားေတြ အခ်ဴပ္ကားေတြ
သံခ်ပ္ကာကားေတြ အပံုၾကီး.”
နာကာအိ ကို ထိတဲ့အခါ..အရင္ဆံုး သတင္းေပးတာသူ..
" မၾကီးေရ..ပစ္တယ္ဗ်..ပစ္တယ္..
ရက္စက္တယ္ ဗ်ာ.
တေယာက္လဲ ေသသြားျပီ
ထိသြားတာ ကိုရီးယား ဂ်ပန္ တရုတ္..ျဖစ္မယ္။
ေဘာင္းဘီတို၀တ္..ေယာက်္ား ျမန္မာမဟုတ္ဖူး..
ေတာ္ေတာ္ယုတ္မာတဲ့ စစ္နအဖ
ေဒါင္းအလံနဲ ့ေက်ာင္းသားေလးထိသြားျပီ အမရယ္..
ေဆးရံုကားလည္း မရွိ. စစ္ကားေတြဘဲ ရွိတယ္..
ကုေပးမယ္ မထင္ဘူး..
မေသမရွင္ ျမစ္ထဲလႊင့္ပစ္မယ္ထင္တယ္
၈၈ တုန္းက က်ေနာ့ အကိုၾကီးၾကံဳဖူးတယ္။
ၾကက္ေျခနီကို ဘယ္လိုေခၚရမလဲ
ျဖစ္နိုင္ရင္..ေခၚေပးပါ အမ…"

ဆို ့နင့္တုန္ယင္..သူေလသံ..
မ်က္ရည္ က်ငိုတဲ့ သံ
တက္ေခါက္..နာက်ည္းတဲ့ အသံ..
" အမေလး အမရယ္...
ဒီလိုဘဲ ၾကည့္ေနၾကေတာ့ မလားအမ…
တခုခု လုပ္ၾကပါဦး..မ်က္ရည္ယိုဗံုးေငြ ့ေတြ ေမွာင္ပိတ္..
ေသနတ္သံက အတြဲလိုက္..
က်ေနာ္တို ့ ဘုန္းၾကီးေတြ ေသကုန္ျပီ..
လံုထိန္း သံဒုတ္ေတြနဲ့ အေသရိုက္ေနျပီ..
ေသြးေရာင္နီ ဦးေဏွာက္ေဖြးေဖြး..
အမရယ္..ရန္ကုန္ျမိဳ့လည္ေခါင္..စစ္တလင္းဘဲ။"
ေျပာရင္း သူက ငိုခ်တယ္.။

" သားရယ္ မငိုပါနဲ ့
မၾကီးလည္း အေ၀းမွာ..
ဘာမွမတတ္နိုင္တာ ခြင့္လႊတ္ပါ။
စစ္အာဏာရွင္ လက္ေအာက္..
ဒို ့အားလံုး က်ြန္သေဘာက္ဘဲ..
ရဲရင္သူေတြ အသက္စြန္ ့တယ္ တိုင္းျပည္အတြက္..
ေပးဆက္တာ..သားတို ့အနာဂတ္အတြက္."

ခဏ..သူျငိမ္သြားတယ္…
ျပီးမွ..သက္ျပင္း၀၀ရွဴရင္း..

“ကဲ အမ ေရ..က်ေနာ္ေတာ့ ရပ္ၾကည့္မေနနိုင္ဖူး..
ေသရင္လည္း ေျမၾကီး..ရွင္ေရႊထီးေပါ့..
က်ေနာ္ ေယာက်္ားပါ အမ..
တိုင္းျပည္အတြက္…တခုခု လုပ္မွျဖစ္မယ္..
ဒီလူအုပ္ ေရစီးေၾကာင္းထဲ
က်ေနာ္ လိုက္သြားေတာ့မယ္.
မေသရင္ ျပန္လာ..က်ေနာ္ လိုင္းေပၚတက္လာမွာပါ..
မေတြ ့ေတာ့ရင္ေတာ့ က်ေနာ္ ေသျပီသာမွတ္
က်ေနာ္ အတြက္ မစိုးရိမ္နဲ ့..
လြတ္လပ္မွသာ အမ်ွေ၀..က်ေနာ္ ဒီနားမွာ ဘဲရွိေနမွာပါ”

ေျပာျပီး..သူေပ်ာက္သြားတယ္…
အဲဒီေန ့က စ..
မသဒၶါ ဒီကေလးကို မေတြ ့ရေတာ့ပါဘူး..
လံုျခံဳေရးစည္းကမ္း အရ..သူနာမည္ေလး..
မသဒၶါ မေမးလိုက္ရပါဘူး..
ေန ့တိုင္း online မွာ..
သူလာမလား ရွာတာ ၂ႏွစ္ၾကာခဲ့ျပီ။

သူ ေသသြားတာ မျဖစ္ပါေစနဲ ့..
အဖမ္းခံရ..ရိုက္ႏွက္ စစ္ေဆးရင္း သူမေသပါေစနဲ ့
အခ်ဳပ္က်..ေထာင္ထဲ ေရာဂါရ မေသပါေစနဲ ့..
အျမဲတမ္း ဆုေတာင္းေပမဲ့..
သူ ကေတာ့ ေပ်ာက္ေနဆဲဘဲ..
မလာေတာ့ မွန္းသိေနလည္း ေမ်ွာ္ေနဆဲ။။

သူ ဘယ္သူလည္း..သူဘယ္အရြယ္ လည္း
သူ ဘယ္လိုပံုသ႑န္ရွိပါလည္း
သူဘယ္မွာ ရွိေနပါသလည္း.
..သူ ့မိဘေတြ မွသိရဲ့လား..

ျပန္ေတြ ့မေတြ ့ မေသခ်ာေပမဲ့..
ခုထိ..လူေပ်ာက္ရွာေနခဲ့
လြတ္လပ္ေရး မရမခ်င္း..
မသဒၶါ အမ်ွမေ၀ေသးပါဘူး ေမာင္ငယ္..
ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္…
အသက္ရွိေသးရင္..ဆက္သြယ္ပါ..
ဒီမွာ…မၾကီး ေစာင့္ေနပါတယ္။။

မသဒၶါ (၉။ ၂၈။၂၀၀၉)

တကဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ပါ..သူေပးတဲ့ live သတင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မသဒၶါ c box ေတြ မွာ လိုက္တင္ေပးပါတယ္။ အဖမ္းခံရင္..ေထာင္ႏွစ္ရွည္က်မွာ သိေပမဲ့ ရဲ၀ံ့စြာ သူမေၾကာက္ပါဘူး။ ေသနတ္ထိျပီး နာၾကင္ ေသြးပ်က္ေနတဲ့ လူအုပ္ၾကီးထဲ..တခုခု ကူညီိေပးဖို ့ ခဏ ဆိုျပီး သူ ထသြားလိုက္တာ..သူ ့ကို ျပန္မေတြ ့ရေတာ့ပါဖူး။
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အမည္ မသိ ..အာဇာနည္ ေမာင္ငယ္ တဦးအတြက္..မသဒၶါ စိတ္ပူပါတယ္.
ေမာင္ေလးငယ္...မၾကီး ဒီေနရာမွာ ေစာင့္ေနပါတယ္။ ဒီကဗ်ာ ဖတ္မိ..သူရွိေနေသးရင္ ဆက္သြယ္ေပးပါ။