ျမက္မစားလိုေသာ ေကသရာဇာျခေသၤ့။ ပညာတတ္မ်ား ဗိုက္ဆာေသာ တစ္ေန ့

မေဟာ္သဓာ သုခမိန္..
ကံနိုမ့္ခ်ိန္မွာ အိုးဖုတ္
ဇနပုဒ္က တဲကုပ္မွာ ေနဖူးတယ္။

လူဆိုတာ ကံငယ္ခ်ိန္မွာျငိမ္ကုပ္
ကံျမင့္ခ်ိန္ မွာ.ဘုန္းျမင့္ထယ္
ဒါ သဘာ၀ျဖစ္တယ္။

ဘယ္ေလာက္ဘဲ ပညာတတ္တတ္..
ဘယ္ေလာက္ဘဲ ဦးေဏွာက္ရွိရွိ..
အသိဥာဏ္မဲ့သူ အာဏာရွိခ်ိန္..
ပညာရွိ ေသာ္လည္း အေရာင္မွိန္။
ဒါ သဘာ၀ျဖစ္တယ္။

ပညာအရည္အခ်င္း ဆိုတာ..
အျမဲတမ္းေတာ ့မလင္း.
ဘယ္ေလာက္ေတာ္တဲ့ rocket scientist
လုပ္ငန္းသံုး စက္ကရိယာမရွိတဲ့အခါ..
လက္သမား က သူထက္သာ။

ပညာေရႊအိုး..လူကေတာ့မခိုး
ဒါေပမဲ့..
ဒီပညာ သံုးမရတဲ့ အေျခအေန
ပတ္၀န္းက်င္နဲ့ လိုက္ေလ်ွာညီေထြ
အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေအာင္ဘဲေန။
တခါတရံ လူဘ၀
ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွ..
ဒါဟာ ဒီလူ ညံ့တယ္လို ့ေျပာမရပါဘူး။

ဆရာ၀န္ပင္ ျဖစ္ေသာ္ျငား.
(၁) အကပ္ မရွိေသာအခါ၊
(၂) အဖါး မတတ္ေသာ အခါ၊
(၃) စစ္သား သားသမီးမဟုတ္
(၄) ၾကီးၾကီးပုိင္း သားသမီးမဟုတ္တဲ့အခါ၊
(၅) ၾကံဖြတ္ မ၀င္တဲ့အခါ၊
(၆) ေဆးခန္းဖြင့္ရန္ မခ်မ္းသာေသာအခါ၊
(၇) ေယာကၡမေတြ က အခ်လာျဖစ္ေနေသာအခါ၊
(၈) အမွန္တကယ္ကုသေရး
မိမိကိုယ္မိမိ. ယံုၾကည္စိတ္ခ်မွူ မရွိတဲ့အခါ၊
(၉) အစိုးရ အလုပ္မရတဲ့အခါ။
(၁၀) အလုပ္ရေသာ္လည္း
ေ၀သီေခါင္ဖ်ားမသြားနိုူင္တဲ့ အခါ။
( ၁၁) နိူင္ငံျခားသြားခ်င္တဲ့အခါ၊
(၁၂) နိူင္ငံျခားမွာ အမာခံ ေဆြမ်ိဳး
ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံမရွိတဲ့အခါ။
(၁၃) နိုင္ငံျခားေဒၚလာလိုခ်င္ေသာ အခါ၊
(၁၄) နိူင္ငံျခား ထြက္ရန္ စရိတ္မရွိ တဲ့အခါ၊
ဆရာ၀န္ ပင္ျဖစ္ေသာ္ျငား၊
ပညာပင္တတ္ေသာ္ျငား
ဘာမွေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိပါ။

စိန္ခဲ ေက်ာက္ခဲ ပတၱျမားခဲ..
မသိသူေရွ ့မွာေက်ာက္ခဲသလဲ..
တန္ဖိုး မသိတတ္ၾကတာ သဘာ၀။
တန္ဖိုး မၾကည့္တတ္တာ သဘာ၀။
ရွင္းရွင္း ေျပာရင္..
လြယ္လြယ္ အျပင္ထြက္ၾကရဖို ့က
မိန္းခေလးဆို အိမ္ေဖာ္ အလုပ္
ေယာက်္ားဆို စက္ရံု အလုပ္ၾကမ္းလုပ္
ေအးဂ်င့္ ေခါင္းပံုျဖတ္ခုတ္တာ အသိ.
ဒါေပသည့္ ဝမ္းစာ..
ပူဆာတာ..တင္းမရတဲ့ သိကၡာ။

ဆရာ၀န္ေတြ
အိမ္ေဖာ္အလုပ္နဲ့ နိူင္ငံျခား မထြက္ၾကေသာ္လည္း။
Visa ေက်ာ္..over stay
အေျခအေန "ဝလံုး" လုပ္ကိုင္ခြင့္ ဆံုးတဲ့အခါ။
ဗမာျပည္ ကေဆးပညာအဆင့္အတန္း.
အိမ္ရွင္နိုင္ငံက အသ္ိအမွတ္ မျပဳတဲ့အခါ။
Visa မရွိ၊ ေက်ာင္းတက္ခြင့္မရွိ.
Visa မရွိ၊ ခိုးေနၾကရ၏။

တေန ့ရွာမွ တေန ့စားရ။
ေဆးလိုင္စင္ အၾကိမ္ၾကိမ္ေျဖ တဖုန္းဖုန္းက်
ဒီလိုဘ၀ေတြ လက္ေတြ ့မွာမရွိဘူး ထင္သလား။
လာၾကည့္ပါဦး အေမရိက။
လာၾကည့္လွဲ ့ပါ့ ဂ်ပန္။
အမ်ိဳးမွန္တိုင္း…ေျမတိုင္းမွာအျမစ္မသန္။

ႏြံ မွာနစ္ေနတဲ့ ပတၱျမား
ခိုးသူရဲ့ လက္ထဲ..ညစ္ေနတဲ့ပညာ..
အမိေျမရဲ့ ခါးသီးတဲ့ေ၀ဒနာ..
ျမင္ေအာင္ၾကည့္ေလာ့။
ၾကားေအာင္ နားဆင္ေလာ့။
အဖိုးတန္တဲ့ ပန္း အမ်ားအျပား..
ေနေရာင္ထည္းမွာ ႏြမ္းေၾက။
အာဏာရွင္ေၾကာင့္ ယိုစီးခဲ့
ႏွေျမာဖြယ္..ငါတို ့ရဲ့ ဦးေဏွာက္ေတြ။

မသဒၶါ။ (ရ။၁၄။၂၀၀၈)

ေဒါက္တာကိုစိုးထက္သည္ ပညာေတာ္သင္ တဦး ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ပညာ၏တန္ဖိုးကို လူ၏တန္ဖိုးကို အေလး ထား ပါသည္။ မွန္ကန္ပါသည္။ ဆရာ၀န္ ဦးေရေျမာက္ျမားစြာ ႏွစ္စဥ္ ေက်ာင္းဆင္းပါသည္။ အားလံုး ေရကန္ အသင္ ့ ၾကာအသင့္ ျဖစ္မလာပါ။ အားလံုး ကံမေကာင္းၾကပါ။ အားလံုး မိဘအေျခအေန စီးပြါးေရးမေကာင္း ၾကပါ။
အဘယ္ေၾကာင့္ ပညာတတ္မ်ားအိမ္ေဖၚလုပ္ရပါသနည္း။ ကို ဖတ္ပါက နားလည္နိုင္မည္ ထင္ပါတယ္.။ အမွန္ တကယ္ရင္နင့္ဖြယ္ပါ။ မသဒၶါ သည္ ဆရာ၀န္မ်ားကို ေစာ္ကားျခင္း မဟုတ္ပါ။ အမိေျမ၏ နွေမ်ာတသ ဖြယ္ ရင္ နင့္ဖြယ္ Brain Drain ကို စာဖတ္သူမ်ား နားလည္ရန္သာ ရည္ရြယ္ပါသည္။ ငယ္စဥ္က ျပင္သစ္ ေတာ္လွန္ေရး တြင္ ဆာ ေလာင္ေနသူ ျပည္သူၾကီးအား မိဖုရားေမရီ အန္းေတာ္နက္ က တအံ့တၾသျဖင့္ "ဘာေၾကာင့္ ဤသူေတြ ဆူပူ ေနရသနည္း။ ေပါင္မံု ့စားစရာမရွိ။ ကိတ္မုန့္ စားေနပါလား" ဟု ေျပာခဲ့သည္။ ငယ္စဥ္ က အဘယ္ ေၾကာင့္ သူမ ဤသို ့ေျပာျခင္းကို မသဒၶါ နားမလည္ခဲ့ပါ။ ၾကီးလာေသာအခါမွ နားလည္လာသည္။ အဘယ္ ေၾကာင့္ဆိုေသာ္. သူမ သည္ မငတ္ဖူး ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ကိုစိုးထက္ လည္း..ဆင္းရဲမွဳေၾကာင့္ မာနမတင္းနိူင္ဘဲ ရရာ လုပ္ရသူမ်ားအေပၚ စာနာ ေပးနိူင္မည္ဟုယံုၾကည္ပါသည္။
ပတၱျမားမွန္လ်ွင္ ႏြံ ့မနစ္ေသာ္လည္း. အာဏာရွင္တို ့က စစ္ဖေနာင့္ သံခြါတတ္ ေျချဖင့္နင္း အတင္းနွစ္၍ ပတၱျမားမ်ား ႏြံ ့နစ္ ခဲ့ရပါသည္။ ဤသည္မွာ စံနစ္ဆိုးေၾကာင့္ပါ။ နားလည္ေပးပါ။