၈၈၈၈..အားမာန္..မိုးခြင္းမဲ့တပ္လွန္ ့သံ..

ပင္လယ္ၿပင္ထဲ..မိုးမုန္တိုင္း
ဘယ္ေလာက္ပဲထန္ထန္..
လွိဳင္းၾကီးေလွေအာက္..
ခရီးေပါက္မဲ့ေလွ…

ေလအလာ..ရြက္နဲ ့..
ေလမလာ..တက္နဲ ့
တက္မပါ..လက္နဲ ့
အနာဂတ္မမဲ့..မေၾကာက္ဖူး..
ေနၿခည္ေတြ..ခူးမဲ့..ဒို ့လက္မ်ား..

အေမွာင္.ကိုခြင္းခဲ့ဘူး
စာသင္ခန္းကိုစြန္ ့ခဲ့ဘူး..
ေပတရာလမ္းေပၚက..ေသြးေတြနဲ ့လူး.
အေမ့အိမ္ က္ိုလည္း..လြမ္းဆြတ္ဘူး.
ပလက္ေဖာင္းေပၚ အစာအငတ္ခံဘူး..
ဆင္းရဲငတ္ၿပတ္..ေတာေတြထည္း..အစာၿပတ္..
အသက္ရွဴရပ္ေတာင္
ဘယ္ေတာ့မွ.ဇြဲမေလ်ွာ့မဲ့..ေဒါင္းစိတ္ဓါတ္..
ဒို ့၀ိညာဥ္ကို..မင္းတို ့အေသသတ္နိုင္မယ္..ထင္သလား..
ငါတိို ့တေတြ ဟာ…၈၈၈၈ ေက်ာင္းသားမ်ား။

ပန္းတိုင္..မေရာက္မၿခင္း
စည္းလံုးလက္မ်ား..ညီညီတူ
တပင္လဲရင္..တပင္ထူ
တဗ္ိုလ္က်ရင္..တဗိုလ္တက္..
ေနာက္ဆံုးႏွလံုးေသြး..တစက္က်န္တဲ့အထိ..
ဇြဲရွိရွိ..ဆက္တိုက္မယ္.

မွန္ကန္ခ်က္..ယံုၾကည္ရာလမ္း..
ၾကမ္းခ်င္သေလာက္သာ…ၾကမ္း
ပမ္းခ်င္သေလာက္သာ…ပမ္း
ႏြမ္းခ်င္သေလာက္သာ…ႏြမ္း
ဒူးေလာက္တင္မွ..ရင္ေလာက္က်.
ခြပ္ေဒါင္းမာန္ဇြဲ..ေသေတာင္လက္နက္မခ်.

ေနာင္..သားေၿမးတို ့..အနာဂတ္
လြတ္လပ္စြာ..ေၿပာဆို လုပ္ကိုင္နိုင္
လြတ္လပ္စြာ..ေတြးေခၚ..စဥ္းစားဆင္ၿခင္
လြတ္လပ္စြာ..ေၿမၿပင္ေပၚရပ္..အသက္ရွဳနိုင္ခြင့္
လြတ္လပ္စြာ..ေရး..ေတြးနိုင္ခြင့္ပုိင္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္.
ဒို ့မ်ိဳးဆက္ေတြ..အရိုးေၾကေၾက..အေရခန္္းခန္း
မေၾကာက္တမ္း...ငရဲလမ္းေတာင္..သြားရဲတယ္။.

မသဒၶါ (၇။၂၃ ။၂၀၀၇)။