လမ္းေလ်ာက္သင္စ ခေလးေတြ ေခ်ာ္လဲ
ျပန္ကာထ ဆက္ေလွ်ာက္မယ္။
ခလုတ္ထိတဲ့လမ္းၾကမ္း အဆံုး
ေျဖာင့္ျဖဴးတဲ့လမ္း ရွိတယ္..
အေမွာင္ဂူရဲ့ အထြက္
လင္းလက္တဲ ့ေကာင္းကင္ရွိတယ္။
မုန္တိုင္းၾကမ္း ပင္လယ္
ေလျငိမ္တဲ့ အခါလည္း ရွိတယ္။
ကႏၱာရ လမ္း
အိုေအစစ္စမ္းလည္းရွိတယ္။
အမွန္ေတြကို ၾကိတ္ခဲ
ရင္ထဲထားတဲ့ အခါ
ေနာက္ဆံုးေပါက္ကြဲ.
အမွန္တရားဟာ…အမွန္တရားပါဘဲ။
ခြင့္လြတ္သူ က အနိူင္ရစျမဲ
ပြင့္အန္တဲ့ ႏွလံုးသား
အျဖဴေရာင္ ျပန္ျဖစ္သြား
မဲညစ္မုသားမရွ္ိ
ဘဝက တစ္ကေန ျပန္စမယ္။
လမ္းၾကံဳေတြ ့တဲ့ဌက္ငယ္
အဆိပ္သင့္ဘူးေပမဲ့
ဒါဟာ ဘဝရဲ့သခၤန္းစာ
အဆိပ္မထိ…အဆိပ္မသိ..
အမွားမရွ္ိ..အမွန္ကို မသိနိူင္တယ္။
ေဟာ..ေနေရာင္ျခည္ထဲ..
ေလက္ိုခြင္းမဲ့ ေတာင္ပန္ခတ္သံ
အတၱ မဲ့့ မီးဌက္..
ျပာပံုကထ.. ေဝဟင္သို ့ပ်ံ။
ေသာ့ေလေျပဦး ရြွင္ေပ်ာ္ျမဴးတူး။
မသဒၶါ ( ၄။၂၅။၂၀၀၈)
Saturday, April 26, 2008
အလင္းေရာင္တြင္ ျပန္လည္ ေမြးဖြားျခင္းတဲ့ဌက္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment